PASIMPLENG inobserbahan ni Mr. Gabriel McGregor ang binata sa harap. Binanggit kasi nito ang kasulukoyang proyekto ng kompanya.
It is a company secret pero parang balewala lang dito na may makarinig sa kanya.
Napapansin din niya ang takaw tingin nito sa kanyang dalaga. He is considered as a veteran in the business industry. Marunong na siyang kumilatis at bumasa ng mga tao. He have this gut feeling that the man in front of him is interested in his daughter.
He somehow felt proud that a man like Damien Montreal, the man behind DM Group ay mukhang may gusto sa nag-iisang anak.
Ngunit napakunot noo siya ng mabasa ditong lumalambot ang itsura nito tuwing nakatitig ito sa umbok ni Charlotte. His heart jolted.
"You can sit anywhere Charlotte if you are uncomfortable. Tell me if you need anything or want to eat something so I can inform Sean." tila hindi nakatiis na sabi nito sa anak niya.
"No, I'm good. Thanks" ang sagot ng kanyang anak na focus pa rin ang atensyon sa tinitignan sa labas. Nakita gumalaw ang lalamunan ng kaharap, although he controlled his facial expression very well nakita niya pa rin na parang nadismaya ito sa sagot ng anak.
"Here is the contract according to your meeting with my daughter" putol niya saka inabot sa lalaki ang mga dokumento.
May nararamdaman siyang mali sa mga tingin ng binata sa dalaga niya kanina. He wanted to leave immediately with his daughter. He felt threatened na anomang oras ay kukunin nito ang pinakamamahal na anak.
He cursed inwardly ng maalala ang deleted surveillance video sa araw na maganap ang masamang nangyari sa anak. He have this feeling that he need to investigate again at kung naroon ba ang binatang kaharap sa araw ding iyon.
Kinuha ni Mr. Damien ang kontrata and read it carefully saka pinirmahan agad nito. Wala ng diskuyong nangyayari.
"Thank you for the cooperation. See you next time Mr. Damien. We need to go" pagmamadali niya. Ayaw niyang magtagal kasama ito lalo na't balisa siya.
Agad silang nakipagkamay dito at hinila ang anak paalis. Gustohin man niyang makilala ang binata, he have this feeling to be on guard.
Ayaw man niyang isipin, pero may namumuong konklusyon sa utak niya lalo na at lumalambot ang mukha nito habang tinitignan ang anak niyang hawak ang umbok ng tiyan.
This is the very first time he lost his composure in front of someone. But thinking it is for the sake of his daughter ang pag-alis, gumaan ang pakiramdam niya.
CHARLOTTE was surprised ng hinila siya ng kanyang ama paalis. Ni hindi man lang niya nagawang makipagkamay at magpaalam pa kay Damien.
She shrugged he shoulders saka kumaway na lng dito habang nakatangang nakatingin ito sa kanila pababa.
Buong ingat naman ang Dad niya sa pag-alalay sa kanya dahil malaki laki na rin ang kanyang tiyan pero kita pa rin ang pagmamadali sa galaw nito.
Maging ang kasama nilang lawyer ay nagulat at nagmamadali na rin ang kilos sa pag-aakalang may emergency na nangyari.
Both him and Mr. Mcgregor planned to take advantage of the situation and talk business with the owner of DM Group. Pero mukhang hindi ito matutuloy.
Nang makababa sa lobby ay hindi nakalimotan ni Charlotte na taponan ng tingin ang rude na babae sa reception. She smirk when she saw her glaring at her.
Marahil ay napansin nitong mabilis lang sila sa opisina ng amo kaya binigyan siya ng nakalolokong tingin as if she is looking at a clown.
At dahil isa siyang dakilang biatch, ginawa niyang pamaypay ang itim na card na hawak at talagang ipinakita niya dito. Talagang binagalan niya ang paghakbang habang pinapaypay ang card. Alam niyang inggit ito sa hawak niya.
She didn't know why, but she felt satisfied looking at the receptionist's angry looks. Siguro inherent na sa katawan niya ang ganoon at magpakamaldita.
Kilala na niya ang babae, she is a daughter in one of the business tycoon in the country. Naalala niya sa memorya na ng orihinal na kaluluwa sa katawan. They met in one of the charity gala, madalas silang pinagkukumpara ng mga ginang sa okasyon.
Nang makarating sa parking lot, nagtatakang binalingan niya ang ama.
"Bakit tayo nagmamadali dad?" nakita niyang tumango ang attorney na kasama nila. Marahil ay parehas sila ng tanong.
"I remember na pwede ng makita ang gender ng apo ko sa tiyan mo. I am just excited, samahan na kita magpa ultrasound" nakangiting sagot ng kanyang ama na ikinagulat niya. Even the lawyer had an incredulous look on his face.
Alam talaga ng lahat na iniidolo ng ama niya ang binata. She thought magtatagal sila at gagamitin ng dad niya ang oportunidad na makilala ito.
Ngunit di na lang niya ito inusisa pa, marahil ay excited lang din talaga itong makita ang apo.
"Since you are going to the hospital, mag cocommute na lang ako papunta sa opisina. I will send you the copy of the contract at the company." paalam sa kanila ng kasama at umalis.
Sila naman ng dad niya ay dumeretso sa ospital kung saan ang OB niya. He is one of the best OBgyne in the country at kilala ito sa integridad at dedikasyon sa propesyon. Kaya nila pinili ito.
Takot kasi silang mag-anak dahil sa masamang nangyari sa kanya mag aanim na buwan ng makalipas, baka balikan uli siya ng mga ito at eh sabotahe ang panganganak niya.
Nang makarating sa clinic ni Dr. de Leon ay natigilan sila ng ama niya. Iba na kasi ang OB na nakalagay doon. Both of them are sure of the location, ito ang dating clinic ng OB niya.
Pumasok siya sa loob para magtanong. Nakita niya ang sekretarya na nakilala na niya tuwing nagpapa check up siya.
"What happened to Dr. de Leon? Bakit iba na ang pangalan na nakalagay sa labas?" takang tanong niya sa sekretary.
"Oh! ikaw pala Ms. Charlotte, Dr. de Leon was promoted and was transferred to a regional hospital na under pa rin ng main hospital na ito. But don't worry, lahat ng pasyente niya ay natransfer at nairefer na kay Dra. Ezyhia Toma. Pasensya niya di ko nasabi sa iyo, biglaan kasi ang desisyon ng nasa itaas." hinging paumanhin nito.
Tumango siya at sinearch ang pangalan ng doctor. Dra. Ezyhia D. Toma is the top 1 sa licensure exam sa batch nito. Galing lang ito sa Singapore kung saan nagtatrabaho bilang doctor at two weeks ago ay umuwi ng Pilipinas. Marami din itong mga awards na nakuha sa propesyon nito.
She sighed in relief. Mukhang mas magaling na doctor ang pinalit.
"Bakit ka nga pala nandito, pagkakaalam ko next week pa schedule mo ah?"
"My dad is excited, gustong gusto ng malaman ang gender ng apo." she grinned na ikinatawa ng sekretarya.
"Tamang tama ang punta mo, you can go to the 2nd floor for the ultrasound. Hihingi lang ako ng request kay doc." sabi nito saka pumasok sa loob ng opisina ng doctor.
Napansin niyang tinignan sila ng masama ng ibang nakapila doon. Marahil narinig nito ang usapan na wala siyang schedule at next week pa.
Binalewala lang niya ang mga ito, she was glad and felt privileged ng binigay nito sa kanya ang papel ng makabalik. Pero maging siya ay nangulat sa enthusiasm na ipinakita ng sekretarya sa kanya.
__________________________________________
Author's note: namali ako sa pag timeline sa previous chapters. pasensya na po, eh edit ko na lang po pag may time na ako.
original timeline:
1-3 months - research and development sa machines and equipments na kakailanganin sa McLad.
3 months till current (almost 6 months) - training of staffs/crews and building construction.
kaya almost 6 months na ang tiyan ni Charlotte.
YOU ARE READING
Transmigration Series 1: My Villain Princess
RomancePaano kung ang kaluluwa mo ay mapunta sa kontrabida ng librong binabasa mo? Charlotte Aria McGregor, isang tanyag na environmetalist at plant researcher. Kasalakuyan siyang nasa isang hotel para sa gaganaping conference na kung saan siya ang speaker...
