Chapter 33 - Grandpa

2K 94 16
                                    

NAGUGULOHANG nilingon ni Charlotte si Damien. Hindi naman kasi niya alam kung ano ang ginawa nito. But looking at Marga, mukhang lugmok na lugmok na ito. She slightly shivered thinking of how cruel Damien can be yet so gentle to her.

Baka ganun talaga ito sa mga taong mahalaga sa kanya. Wait, mahalaga? She can't help herself but blush on what she is thinking.

Pero mahirap din pala maging kaaway ang lalaking ito. She made a mental note to herself to brush her good side to him, mahirap magalit ang isang ito. But, she is so damn curious as to what happened.

"Surprise?" awkward na sambit ni Damien sa kanya bago ito seryosong lumingon kay Marga.

"Excuse me miss, I can file you a libel case. You are degrading Charlotte's reputations. And for your fucking information, hindi niya ninakaw ang kompanya ninyo. It was legally acquired. It is originally my surprise gift to Charlotte, but heck you ruin it." saad nito at matalim na tinignan ang katapat.

Nanginginig na tinignan ni Marga ang binata, he is looking at her dangerously as if anytime kaya siya nitong pag pirasohin. Kaya sa huli, she looked at Charlotte sharply and run off. She remember what Trisha told her. The man who must beware of! That man is scary!

Charlotte  glance at Damien waiting for explanation dahil literal na tumakbo si Marga paalis. Hindi pa nga siya nakapagsalita para sana maging dahilan kung bakit takot itong tumakbo, there must be a reason behind this. Hence, there is only one person she must be afraid of, that is the man beside her.

"Don't mind her" he shrugged at inalalayan siya pabalik sa kwarto.

"Bakit mukha siyang takot?" di niya matiis na itanong nang nasa loob at malayo sa mga mata ng mga nurse sa labas.

"I dunno." he answered nonchalantly, habang lumapit ito sa table at kumuha ng mansanas at kutsilyo at maingat na nagbabalat.

"Then, answer me this time. Ano yung sinasabi niya tungkol sa kompanya nila?"

"I warned them, ngunit hindi ata sila sinsero at hindi sineryoso ang mag apologize sa'yo." sasagot pa sana siya, ngunit naunahan siya nito.

 "Just let me be, I wanted to vent my anger off. I wanted revenge for you and for my child."

"Well. hindi naman talaga kita hahadlangan at wala akong pigilan ka. I wanted to avenge myself, ngunit di ko alam paano simulan."

"Kaya nandito ako para gumawa niyan not only for myself but also for you. You don't need to dirty your hands, there is still me offering myself to be used." sabay kindat nito sa kanya. Charlotte's heart skipped a beat.

"Fine, but still ayokong tanggapin ang bigay mong kompanya na galing sa kanila." she said firmly while blushing. Hindi pa rin kasi humuhupa ang init sa pisngi niya. Damn those line and wink!

"Hep hep! Huwag mo akong pilitin. I want to do good deeds and build good karma for our baby" dagdag niya kaagad dahil mukhang may violent reaksyon pa si Damien sa sinabi niya. She's a changed woman now, gusto niya gumawa ng mabuta at good karma para sa baby niya.

"Tsk tsk. Fine. Since di ko naman kailangan ng karagdagan kumpanya, I will give it to the our child then. I don't want another work, ayokong dagdagan pa. I want to spend my time together with you. As of now, ipapamahala ko muna sa ninong niya." tumatango-tangong malakas na bulong nito sa sarili, waring sinasadya talagang iparinig sa kanya.

Although Damien is kinda sulking. Akala niya kasi magugustohan ng dalaga ang regalo niya but somehow he understand her. He has a chinese blood afterall, "karma" or whatnot ay alam na alam niya.

Nang matapos ang pagbabalat ay hiniwa na ni Damien ang masanas saka lumapit sa kama at susuboan ang dalaga. Magrereact pa sana si Charlotte dahil hindi naman siya imbalido at kaya naman niya. Ngunit sadyang mapilit ang binata.





Charlotte was alone in the hospital on the following day dahil nagkaroon ng emergency meeting sina Damien tungkol sa new product na eh lalaunch nila. At dahil tapos na niyang mabasa ang nobelang naumpisahan niya at walang magandang palabas sa tv ay nabobored na siya.

Damn this world at hindi man lang uso ang youtube! Ni wala man lang netflix!

She looked at the clock, may tatlong oras pa bago pwedeng mabisita ang baby niya. She is so damn bored kaya naisipan niyang lumabas. Pagkabukas niya ng pintoan ay sumalubong agad sa kanya ang seryosong mukha ni men in black one. Si number two naman, andun sa may hallway malapit sa elevator.

 "May gusto po ba kayo madame? Magsabi lang po kayo ng gusto niyo at bibilhion ng kasama ko" sagot ni men in black one at sinenyasan si men in black two na lumapit.

"No, I just wanted to go out. You know, ang makalanghap ng sariwang hangin" sagot niya.

"Sorry madame, ngunit pinagbabawal po ni Sir Damien ang lumabas ka hanggat wala siya." 

"Bakit? ano ako preso at nakakulong dito?" inis na pakli niya while observing the sorrounding. Napansin niya ang ilaw ng elevator na paakyat. She really wanted to inhale fresh air dahil puro disinfectant na lang naamoy niya.

Charlotte thought cheekily. She had a plan in mind now.

"Tawagan mo si Damien, sabihin mo gusto kong lumabas." sabi niya at lumabas na ng kwarto at hinanda ang sarili counting. Agad naman tumalima ang kausap niya kinuha ang phone, at tinawagan ang boss. Sakto naman si men in black two ay lumapit upang isara ang pintoan ng kwarto, then she ran quickly.

Good thing hindi na masyado masakit ang tahi niya dagdagan pa na kakainom niya lang ng pain reliever. Saktong bumukas ang elevator ay pinindot niya agad ang close button, di na siya naabotan ng bantay niya. All of those thing happened in a matter of seconds, maging ang mga nurse ay hindi nakareak.

Charlotte breathe a sigh of relief ng sumara ang elevator when she heard someone clear his/her throat. When she looked beside her, she saw an old man looking at her condemningly waring may ginawa siya  na hindi nito gusto.

"Pasensya na po." Charlotte bowed and apologized. May mali nga naman siya, mukhang bababa pa naman sana yung matanda sa floor niya. Dahil sa pagkakaalala niya, hindi niya napindot ang elevator button dahil kusa itong bumukas.

"Are you one of the confined patient on the floor before just now?" tanong nito.

"Yes po." sagot niya.

"How many rooms are there?"

"Sa pagkakatanda ko po dalawa" sagot niya habang hawak ang baba at inaalala.

"Are both occupied?"

"Nope. Isa lang po."  biglang tumikwas ang kilay ng matanda sa sagot niya. Kaya medyo kinabahan siya. Kahit kasi matanda ito, andun pa rin ang aura nito na halatang hindi basta bastang tao. Base sa looks nito, para itong chinese national.

"Are you Charlotte?" tanong ng matanda at tila para siyang specimen subject na inoobserbahan nito. Inaalala niya ang sarili kung naagrabyado niya ba ito dati o hindi.

Transmigration Series 1: My Villain PrincessWhere stories live. Discover now