Band Aid •Zhong Chenle•

59

Hallie's Pov

"I'm glad you're here." Bungad ni ate sakin pag punta ko sa bahay. Bat ba kase ako pumunta dito.

"Pasok ka muna." Sabi n'ya at binuksan yung pintuan. Pumasok na ako at nagstay sa iisang posisyon.

"Anong sasabihin n'yo?" Tanong ko. Ayoko namang tumagal pa ang usapan.

"I'll call them first." Dapat nakaready kayo eh. Sayang yung bawat seconds ng buhay ko.

Ilang saglit pa ay nakita ko na sila mama na galing sa taas.

"Anak, you're here!" Bati ni Papa at lumapit sakin para yakapin ako. Anak pala nila ako? Char

"Salamat naman at napilit ka ng ate mo." Labag sa loob ko yon.

"Maupo ka." Bat ambait n'yo? Ginayuma ba kayo?

Umupo nalang ako sa sofa at naghintay para sa next nilang sasabihin.

"Kumain ka na ba?" Tanong ni mama sakin kaya tumango ako. Kumain na kami ng dream kanina.

"Since kumain kana, didiretsuhin na din namin," Sabi ni Papa. Ang alin?

"First of all, anak, pasensya kana. You suffered a lot kahit sobrang bata mo pa," dagdag ni mama. Oh buti alam n'yo

"But the thing is...we decided na itigil yung sainyo ni Chenle." Ha? Ha? Tinigil nila? Ha?

"We figured out na that's the only way para umuwi ka dito. The whole house was boring nung umalis ka." Dugtong ni ate. Syempre, ako lang naman gumagawa ng ingay dito sa bahay. Mahal din ako ng mga multo dito

"You should tell Chenle about it. Sabi mo may gusto na s'ya diba? Then, it's his time para maging free and you as well." Sabi ni mama. Napangiti naman ako at naghintay na magprocess yung utak ko.