Do It For Love | Taekook

2./Tanıdığı en ahlaksız adam olduğunu söyledi

2. bölüm: "Tanıdığı En Ahlaksız Adam Olduğunu Söyledi"

"Toplumun kaosu dahileri doğurur. Bir insana hakkında dahi olacak bir şey sunar." - B.F. Skinner

-----

Taehyung kahvaltı vaktinde son derece gergindi. Bütün geceyi uykusuz geçirmişti ve sabahında iştahsızdı. Sabahları yatakhanede kalması yasaktı. Çiftlik görevlilerine göre sabah vakti, insan için en verimli zaman dilimiydi. O vakitte insanlar, bütün işlerini halletmek zorundaydılar. Çok özel bir durum olursa birkaç saatlerini revirde geçirebilirlerdi.

Taehyung, yemekhaneden bir tepsi almış ve boş bir sandalyeye oturmuştu. Masadaki diğer çocuklar yemek yiyip sohbet ederken Taehyung sessizce tabaklara bakıyordu. Yemek çubuklarını veya kaşığını eline almamıştı. Öylece duruyordu. Kafasından milyonlarca senaryonun geçtiği çok belliydi. Onun sessizliği masadaki tek bir öğrenciyi rahatsız etmişti.

Taehyung'dan iki yaş büyük olan bir oğlan, tepsinin üzerindeki kullanılmamış kaşığı aldı ve Taehyung'un eline tutuşturdu.

Taehyung, şaşkınlıkla karşısında oturan beyaz tenli oğlanın suratına baktı. "İştahım yok..." diye mırıldandı.

"Ölecek gibi görünüyorsun."

"İyi uyuyamadım."

"Hasta mısın?"

"Hayır, sadece... Uyuyamadım."

"Hasta değilsen neden uyuyamadın ki?" Beyaz tenli oğlan, oldukça meraklıydı. Taehyung'u huzursuz edecek kadar meraklıydı...

"Kameralar beni rahatsız etti."

"O kameralar çalışıyor muydu?"

"Evet..." Taehyung, dün gece üzerinde oluşturulan psikolojik baskıyı hatırlayınca zorlukla yutkundu. "Hepsi çalışıyor."

"Vay be... Gece boyunca izliyorlar mı? Sıkılıp kapatıyorlardır bence. Bu kadar kafaya takma."

"Hepsi çalışıyor ve gece boyunca izleniyoruz Yoongi. Derdimi küçük görmeyi kes."

"Bugün neden gerginsin?" Beyaz üniformasının kollarını katladı, ardından kendi yemeğine odaklandı. Tabii zoruna gittiği için de kısık bir sesle Taehyung'a söylenmeyi ihmal etmedi, "Sadece seni rahatlatmaya çalışıyordum."

"Biraz dinlenmek istiyorum. Kendimi iyi hissetmiyorum." Taehyung'un dudaklarının rengi kaybolmuştu. Gözleri şişmişti. Her an bayılacak gibiydi. Titreyen bacaklarını zorladı ve ayağa kalktı. "Revire gitsem iyi olacak."

"Evet," dedi Yoongi. Taehyung için endişelenmeye başlamıştı. "Revire git. Kendini kötü hissedersen veya yardıma ihtiyacın olursa söyleyebilirsin. Sonuçta hepimiz aynı takımın içindeyiz."

"Teşekkür ederim."

Taehyung, revire gideceğini söylemiş olsa da gözlerden uzaklaştığında hemen yolunu değiştirdi. Onun ilacı belliydi. Jungkook'u görmek istiyordu. Siyasetçilerin yemekhanesine doğru yol aldı. Yeşil üniformalı çocuklar hızlı hızlı yemekhaneye gidiyorlardı. Beyaz tişörtüyle onların arasına karıştı ve ilerlemeye başladı. Gözleri her yerde Jungkook'u arıyordu.

Ne yazık ki Jungkook yemekhanede değildi. İçinde bir sıkıntı oluştu. Dün gecenin etkisiyle Jungkook'a bir şeyler olduğunu düşünüyor, deli gibi korkuyordu.

Hızlı adımlarla çiftlik evinde dolaşmaya başladı. Nereye gittiğini de bilmiyordu. Sadece onu arıyordu.

"Ona bir şey yaparlar mı?" diye kendine soruyor, suçluluk hissiyle boğuluyordu.