When We Happened

Chapter 13: Friends in the Dark

Chapter 13

Friends in the Dark

Naalimpungatan ako nang maramdamang matigas ang niyayakap kong unan. Pinilit ko pa ring bumalik sa tulog at mas mahigpit itong niyakap, hoping na bibigay rin ito at lalambot. Ngunit hindi ito nangyari... imbes ay gumalaw ito.

Bigla kong naalala na hindi nga lang pala ako mag-isa sa kamang ito.

Katabi ko nga pa lang natulog ang best friend ko sa kama niya.

Dahan-dahan akong dumilat at hinayaang maka-adjust muna ang aking mga mata sa dilim.

Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Yap.

"Kanina ka pa gising?" tanong ko sa kanya.

"Oo."

"Bakit hindi ka lumayo sakin?" muli kong tanong, hindi pa rin bumibitaw sa pagkakayakap sa kanya.

"Masaya pala maging little spoon."

Natawa ako sa sagot niya. "Sira ulo," bulong ko sa kanya at unti-unting lumayo sa kanya. Pero bago pa ako tuluyang makabitiw sa kanya ay hinawakan niya ang braso ko at ibinalik ito sa pagkakayakap ko sa kanya.

"Hey, don't move away."

Napatigil ako sa paghinga nang mas idikit niya sa harapan ko ang kanyang likuran.

"Bakit? Hindi ka ba nasasagwaan?" bulong ko sa kanya. 

Umiling siya. "Please? Can we stay like this for a while?"

Tama ba 'tong ginagawa namin? Hugging while in bed? Spooning in his bed? Cuddling like lov--no. Bakit kailangan kong lagyan ng malisya 'to? We're best friends sleeping on the same bed, that's it.

I banished those thoughts in my head and tightened my arms around Yap instead... and placed my chin on his shoulder.

"Weirdo," I whispered to his ear. "Hindi ka makatulog?"

"No. Ayaw tumahimik ng utak ko."

"Ay, meron pa lang laman 'yan?"

"Oo naman," natatawa niyang sabi, walang bahid ng pagka-inis o ano man.

"Gusto mo bang pag-usapan natin?"

Hindi siya agad nagsalita pero nawala ang ngiti sa mga labi ko matapos niyang sabihin kung ano--o sino ang gumugulo sa isipan niya. "It's about Stella..."

"Oh," I answered flatly. "What about her? Do you miss her?"

I felt him shrug and then I heard him sighed deeply. "I don't know."

For a moment, I couldn't talk. I didn't know what to say. And if I'm being honest? I feel a little hurt that I am here in his bed, cuddling him, while he's thinking of his... what is she again to him now? Cool off lang sila, right? He said that last night.

Hindi pa sila officially broken up.

But despite these realizations, I still wouldn't let him go. I couldn't let him go.

I still asked him the question that is starting to bug me. "Are you... Are you using me as some kind of substitute for her?"

Even in the dark, I saw his head whip back so fast. "What the hell are you talking about? You can never be her substitute."

Ow. That fucking stung.

I let him go this time and sat up. "Why? Because I'm your bestest fucking friend ever?"