Zawgyi
"ေကာင္းျပီ က်ြန္ေတာ္cafeကအလုပ္ထြက္မယ္! အဲ႔အစားေကာက က်ြန္ေတာ့္လိုခ်င္တာတစ္ခုုျပန္ေပး "
စိုလဲ႔ေနတဲ႔မ်က္လံုးေလးေတြကိုစိုက္ျကည့္ျပီး ပါးမို႔မို႔ေလးေတြကိုလက္မနဲ႔အသာဖိပြတ္လိုက္သည္။
"မင္းက ဘာလိုခ်င္တာလည္း "
"ေကာကိုေလ "
တစ္စံုတစ္ခုကိုအသဲသန္စဥ္းစားေနတဲ႔ပံုစံေလးကအလြန္႔ကိုမွခ်စ္စရာေကာင္းေနေတာ့ ဝမ္ကနႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းကိုတြန္႔ေကြးေနေအာင္ျပံဳးလိုက္သည္။အခ်ိန္ရွိေနတုန္းအခြင့္ေရးယူထားမွျဖစ္မွာ … မဟုတ္လို႔တစ္ျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ကဦးသြားခဲ႔ရင္ အရင္ဆံုးရင္ကြဲျပီးေသမွာကသူပဲ။အခုေတာင္ ေကာကိုမ်က္ေစာင္းထိုးေနတဲ႔လူက ရွိလာေလျပီ။
"ငါ့ကိုလား … ရွင္းရွင္းေျပာ လူနားလည္ေအာင္ "
အစထဲက ေဒါသထြက္လို႔နီရဲေနတဲ႔ေကာက စိတ္ရႈပ္ေထြးစြာနဲ႔ခပ္စြာစြာေလးေျပာလာသည္။ဝမ္က သူ႔ေကာနားကိုကပ္ျပီး တစ္ခုခုကိုအေသခ်ာေျပာလိုက္ေတာ့ ရွက္ေသြးသြမ္းသြားေသာမ်က္နွာေလးကေပါက္ထြက္မတတ္ရဲတြတ္သြားသည္။
"မင္းး … ရူးေနလို႔လား မရဘူး "
ေခါင္းကိုတစ္ဆံုးေစာင္းျပီး ျငင္းလာသူက စဥ္းေတာင္မစားေပ။မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြကဦးတည္ရာမရွိဟိုဒီေရြ႔လ်ားေနျပီးအသက္ရႈသံမ်ွင္းမ်ွင္းကပါအတိုင္းသားျကားေနရသည္။အခုေကာက စိတ္လႈပ္ရွားေနတာျဖစ္မည္။သူကရုတ္တရက္ျကီးေတာင္းဆိုလိုက္လို႔လား …
"ေကာဗ်ာ … က်ြန္ေတာ္လည္းေကာကိုလိုက္ေလ်ာထားတယ္ ေကာလည္းက်ြန္ေတာ့္ကိုျပန္ျပီးလိုက္ေလ်ာေပးေလ ေနာ္ "
ဝမ္ကသူ႔ရဲ႔ေခါင္းလံုးလံုးေလးကို ေရွာင္းက်န္႔ရဲ႔လည္ပင္းနားအပ္ကာတိုးေဝွ႔လ်ွက္ေခြးေပါက္ေလးအစာေတာင္းသလိုအီသည္။ဒါမ်ဳိးေတာ့ေရွာင္းက်န္႔ကလည္းလိုက္ေလ်ာဖို႔ခက္ခဲေနသည္။ဘယ္လိုပဲသူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ခ်စ္သူေတြလို႔ဆိုဆို ဒီကိစၥျကီးက ! ျပီးေတာ့နွစ္ေယာက္လံုးက ေယာက်ာ္းေတြ … သူကိုယ္တိုင္ကဒီကိစၥေတြနဲ႔ပတ္သတ္ျပီးလည္း ဘာဆိုဘာမွနားလည္တာမဟုတ္ဘူး။တစ္ခုခုလြဲေခ်ာ္သြားခဲ႔ရင္အကုန္လံုးအရွက္တကြဲအက်ိဳးနည္းေတြျဖစ္ကုန္မွာ။
YOU ARE READING
Remember me❣(YiZhan)
Fanfictionကြၽန္ေတာ္မမွတ္မိတဲ့အေၾကာင္းရာေတြကို ခဏေမ့ထားၿပီး လက္ေတြ႔မွာအေနနီးေအာင္ႀကိဳးစားၾကမယ္ေလ ...... ကျွန်တော်မမှတ်မိတဲ့အကြောင်းရာတွေကို ခဏမေ့ထားပြီး လက်တွေ့မှာအနေနီးအောင်ကြိုးစားကြမယ်လေ ......
