Zawgyi
"ဘာလုပ္ေနတာလည္း "
ေအးစက္ေနတဲ့အသံေျကာင့္ ဝမ္ရိေပၚက ဓာတ္ပံုေဘာင္ကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လိုက္မိသည္။ဒီေအးစက္ေနတဲ့အသံက သူ႔ေနာက္ေက်ာေနာက္ကို ေရာက္ေနျပီ။ျပီးေတာ့ သူ့မွာအေျကာင္းျပခ်က္ေကာင္းေကာင္းေပးစရာလည္းရွိမေနဘူး…
"ဘာလုပ္ေနတာလည္းလို႔ ေမးေနတယ္ေလ "
ေရွာင္းက်န္႔ က ေရစက္လက္ျဖစ္ေနတဲ့သူ႔ရဲ႔ခႏၶာကိုယ္ကိုဂရုမစိုက္နိုင္။သူ႔အခန္းထဲကိုပိုင္းစိုးပိုင္နင္းဝင္လာတဲ့ လူက ဘဟ္သူလည္းဆိုတာကပိုအေရးျကီးေနလို့ေလ။ဝတ္စားပံုကိုျကည့္လိုက္တာနဲ့ သူခိုးမဟုတ္မွန္းေသခ်ာတပ္အပ္ေျပာနိုင္ျပီး ဒီေနာက္ေက်ာျပင္ကို သူရင္းနွီးတဲ့အေငြ႔သက္လည္းရေနတယ္။မဟုတ္မွလြဲေရာ !
"အဟမ္း … "
ဝမ္ရိေပၚက စိတ္ကိုျပင္ဆင္တဲ့အေနနဲ့ ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟမ့္လိုက္သည္။ခႏၶာကုိယ္ကိုလွည့္ျပီး မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ရံုပဲေလ ဘာမ်ားခက္ခဲေနလို့လည္း ဟုတ္တယ္မလား။
"ဒီတိုင္းပါပဲ ေလ်ွာက္ျကည့္ေနတာ သိပ္ေတာ့လည္းမထူးဆန္းပါဘူး "
ခပ္မဲ့မဲ့မ်က္နွာနဲ့အတူ ရြဲ့တဲ့တဲ့အသံကိုပါျမင္လိုက္ျကားလိုက္တာေျကာင့္ ေရွာင္းက်န္႔အံ႔ျသသြားတာကိုထိန္းလို့မရ။ဘယ္လိုျဖစ္ျပီး ဒီထဲထိ ဝင္လာရတာလည္း။ကိုယ္နဲ့သူနဲ့လည္း ပတ္သတ္စရာအေျကာင္းလည္းမရွိေတာ့ပါပဲ။
"ဘာလာလုပ္တာလည္း အခုခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္ "
အဝတ္ကပ္မေနတဲ့အေပၚပိုင္းနဲ့အတူ ေရစေလးေတြကပ္ေနတဲ့ ဆံႏြယ္စတို့ကပါ စုေနေသးသည္။အဲ့ဒီ ေရွာင္းမ်ိဳးရိုး …ဘာလို့ ဒီေလာက္ေတာင္ျကည့္လို့လွေနရတာလည္း။
"မျကားဘူးလား ထြက္သြားလို့ ! "
အလွမွာနစ္ေျမာေနတဲ့ ဝမ္ရိေပၚက ေဘးနားမွာရွိတဲ့ အသံပလံကိုမျကားနိုင္ပဲရွိေနျပီး အေတြးကမၻာထဲနစ္ေျမာေနသည္။ဒီရွည္ေမ်ာေမ်ာနဲ့လူသားဆီမွာ ဒီလုိမွင္သက္စရာေကာင္းေနတဲ့ အလွတရားရွိေနလိမ့္မယ္လို့ဘယ္တုန္းမွ မေတြးမိခဲ့ဘူး။
တကယ့္ကို သူေျခတလွမ္းေနာက္က်ခဲ့တာပဲ …
YOU ARE READING
Remember me❣(YiZhan)
Fanfictionကြၽန္ေတာ္မမွတ္မိတဲ့အေၾကာင္းရာေတြကို ခဏေမ့ထားၿပီး လက္ေတြ႔မွာအေနနီးေအာင္ႀကိဳးစားၾကမယ္ေလ ...... ကျွန်တော်မမှတ်မိတဲ့အကြောင်းရာတွေကို ခဏမေ့ထားပြီး လက်တွေ့မှာအနေနီးအောင်ကြိုးစားကြမယ်လေ ......
