"Hoş geldiniz!"
Oldukça kalabalık olan ortama göz gezdirdiğimde yüzlerine Filli Boya sponsorluğunda yüzlerine yaptıkları resimlerle parlamaya çalışan birkaç kadın ve onların aksine eşofmanla gelen birkaç da adam görmüştüm.
Altay'ın anlattığı kadarıyla bazılarının kim olduğunu hemen çözmüştüm ama onlar bana şaşkınlıkla bakıyorlardı.
Yakışıklı adamı tek düşürmeyi planlıyorlardı tabii. Ama ben bunları yer miyim?
Yemem tabii aa. Bu da soru mu?
"Merhaba Altay'cığım."
Sahiplik ekini al canım.
"Selam arkadaşlar. Hemen tanıştırayım. Kız arkadaşım Sevgi. Bizim takımda antrenör kendisi."
Samimi olması için çabaladığım bir gülümsemeyle selamladım ben de onları.
Altay'a yaklaşıp sadece onun duyabileceği bir ses tonuyla sordum.
"Kaleci bunlar niye beni yiyecek gibi bakıyor? Böyle devam ederse kavga çıkar, haberin olsun."
"Daha yeni geldik güzelim, bir sakin ol. Seni tanımıyorlar ondandır."
*
Masadakiler derin sohbetlere dalmışlardı. Eskilerden konuştukları için pek dahil olmuyordum ben.
Altay yemeğimi yemek yerine çatalımla oynadığımı fark edince masanın altından elimi tutup elimin üzerini okşadı. Kulağıma yaklaşıp fısıldadı.
"Sıkıldıysan gidelim hayatım."
"Yok, ayıp olur öyle."
Adının Seren olduğunu öğrendiğim kız göz kırparak bize döndü.
"Ee çifte kumrular, biraz da siz anlatın nasıl tanıştınız?"
Ben de bu sorudan korkuyordum ya en çok...
Altay'la göz göze geldiğimizde gülmeye başladık aynı anda.
"Ay ilahi Seren. Nasıl tanışacaklar, idmanda tanışmışlardır." Bu da Yelda idi. Baştan beri kimyamız hiç uymamıştı zaten. O yüzden söylediği her şey batıyordu şimdi bana.
"Konserde tanıştık Seren'ciğim. Altay yanıma gelip benden etkilendiğini konuşmak, tanışmak istediğini söyledi. Aynı yerde çalışmamızsa bir tesadüften ibaretti."
Aslında daha fazlası da vardı ama bunu bilmelerine gerek yoktu :)
"Hangi konser?"
Seren ilgiyle sormaya devam etmişti Yelda'nın göz devirmelerinin aksine.
"Dolu Kadehi Ters Tut konseri. Gözlerimin içine bakarak Madem'i söylediği an zaten ben vuruldum."
Hemen yanımdaki yakışıklının bakışlarını üstümde hissediyordum ama o tarafa dönmüyordum. Yüzünü görmesem de o güzel gülümsemesini hissedebiliyordum.
"Çok romantikmiş."
" Öyledir, sevdiğini hissettirmeyi çok iyi biliyor."
"O hep öyleydi zaten. Lisede bile çok romantikti. Bana da çok kez hediyeler getirmişti sevgiliyken."
Şaşırmıştım ama abartılı tepkiler vermemeye gayret ediyordum. Baştan beri derdinin ne olduğunu öğrendiğime göre amacına ulaşmasına izin vermeyecektim.
"Hissettirmekten kastım hediyeler vesaire değildi tatlım. Söylediği tek bir içten kelime bile yeterli."
Altay'ın elimi tutup kalkmasıyla ben de onunla birlikte ayaklanmıştım.
"Biz artık gidelim. Kahve için Ceyda ve sevgilisine söz verdik. Geç kalırsak hoş olmaz."
"Görüşürüz gençler."
Mekandan çıktığımızda Altay gülmeye başlamıştı.
"Niye gülüyorsun? Çok mu komik Altay?"
"Uuu Altay kozu kullanıldığına göre ciddileştik. Ama kusura bakma sevgilim. Ben bugünü hatırladıkça gülerim. Ne güzel konuştun sen öyle."
"Eski sevgilinle aynı ortama getirdin beni Altay, farkında mısın? Kız bir de nispet yapmaya çalışır gibi hediyeler alıyordu dedi ya! Ben gelmesem bir de sen bu yamyamların arasına tek mi gelecektin?"
Kendi kendime söylenmeye devam ederken Altay bana şok içinde bakıyordu.
"Ne bakıyorsun öyle?"
"Senin içinden ne çıktı böyle kıskanınca sevgilim? Bu hallerini aklımda tutup ona göre davranacağım artık."
"Ceyda'ya sözün var mı yoksa kaçmak için mi söyledin?"
"Şey... Var desem çok kızar mısın?"
"Altay sen bugün beni sınıyor musun, ne yapıyorsun ya?"
"İstemiyorsan konuşayım sonra buluşuruz onlarla."
"Yok yok gidelim de Ceyda'ya anlatayım. Biraz da o söylensin sana."
*
"Rıdvan senin o sarı saçlarını tek tek yolarım! Duygu'su bitiyor, Betül'ü başlıyor aa! Benim sevgilimsin ama benden başka herkesle ismin geçiyor."
"Burada işler daha fenaymış..."
💙
Ay bu bölüm ortalıkta olay kaynıyor resmen.
Ah Rıdvan Ah ben bunları hak edecek ne yaptım djdjdjjdjdkdk
