Guilty Pleasure 01: Pain After Vodka

Pleasure 21

Matagal kong tinitigan ang aking cellphone habang nakabalandra sa aking screen ang text ni Arthuro.

Unknown Number:

'This is Arthuro, let's meet I need cash. Since you said you will pay for the clothes.'

Inayos ko muna ang aking sarili; I took a long bath and freshen up myself before I faced my cellphone again.

Napabuga ako ng malalim na hininga habang nakatitig doon, hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.

Inayos ko ang takas ng aking buhok bago magtipa ng aking isasagot.

'Sige, paano ko ipapadala sa'yo?'

Sagot ko sa kanyang text.

Ilang segundo rin ako nag hintay ng kanyang reply, siguro ay nasa trabaho siya o may ginagawang kung ano.

Nataranta na lamang ako nang marinig na nag ring ang aking cellphone.

Tumatawag siya.

Napakurap-kurap ako habang nakanganga. I stared at my screen for a while before I decided to take the call.

I cleared my throat.

"Paano ko ipapadala ang pera sa'yo?" nag-aalangan kong tanong.

"I said let's meet, huwag mong ipadala," maawtoridad ang malalim niyang boses kahit pa tawag lang. Nakakakiliti sa tenga ang gaspang nang kanyang boses ngunit hindi ko maiwasang mamangha kahit pa may kung anong nararamdaman ako doon.

Matapos nang nangyari sa amin, hindi ko alam kung kumportable pa ba akong makaharap siya.

Ngunit alam ko, alam ko na parehas naming gusting makita ang isa't isa o baka ako lang.

I hate to admit but I felt the comfort with him, comfort na nakakakaba sa tuwing magkakatinginan kami o kahit na magkadikit lamang ang balat namin sa isa't isa.

"Hey?" muling bumalik ang aking huwisto nang nagsalita ulit siya.

"Magkano ba 'yun? Hindi ba puwedeng ipasa nalang? Ipasa ni Mika sa'yo 'yung pera."

"Mika? Why Mika if you can do it yourself?" tanong niya.

I don't have a money transfer account.

"Wala akong pang-transfer," nahihiya kong tugon habang nagkakamot sa batok.

"Kaya nga magkikia tayo 'di ba? Kasi wala kang pang-transfer,"

"Puwede bang next time nalang?"

Narinig ko ang daing niya sa kabilang linya.

"Iniiwasan mo ba ako, Andra?" tanong niya bigla sa akin.

"H-hindi ah,"

"I-send ko nalang ang location kung saan tayo magkikita," dagdag ko para hindi na tumagal ang usapan naming.

"Nasa building ako ng hotel mo, I'm here in the basement."

Napanganga ako, hindi makapaniwala sa kanyang sinabi.

Sa basement? Kanina pa siya doon?

"Anong ginagawa mo jan?"

"I'm waiting for the cash," masungit nitong saad.

Pinatay ko na kaagad ang usapan naming at kaagad na kumuha ng pera, hindi ko naman alam kung magkano ang babayaran ko kaya kinuha ko na lamang ang medyo karamihan na budget ko.

Lalabas na sana ako ng aking hotel room nang mahagilap ko ang aking sarili sa salamin, para akong losyang at magulo ang buhok.

Napabalik ako at mabilis nang mas maayos na damit. At doon ko naalala na kailangan ko pala mag grocery para hindi puro order ang aking kinakain, para makatipid nadin dahil masyadong magastos dito sa hotel, baka maghanap nalang ako ng apartment na matutuluyan.