Differently [ongoing]

➡Ep11 ➡

အဝါေရာင္ပန္းခင္းႀကီးထဲမွာ အိပ္ေနတဲ့ ထယ္ေယာင္း
ခဏက ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ ႐ႈိက္ႀကီးတငင္ငိုၿပီးမွ အခု႐ွက္ေနသည္ေၾကာင့္ စံအိမ္ထဲကပန္းျခံထဲ ေက်ာခင္းခ်ကာ အနားယူေနမိသည္ အနည္းဆုံးေတာ့ ဒီေနရာက စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြ ေလ်ာ့ေစႏုိင္သည္ေလ ။

'' ေျပာ ဂ်ီမင္း ''

'' အစည္းအေဝး မွာ မင္းကိုေတြ႔ခ်င္လို႔တဲ့ ''

'' ငါမအားတာမင္းသိသားနဲ႔ မင္းဘဲသြားလိုက္ေလေနာ္ေနာ္
လုပ္ပါ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းၿပီးသေဘာေကာင္းတဲ့ ပူၾကဴးေရ ''

'' ဘယ္လို အသံနဲ႔ေျပာေနတာ မလိုက္မဖက္ေတြ ထယ္ေယာင္း ရယ္ သြားေပးမယ္ မင္းဘဲ ႀကီးနဲ႔ဘဲ အားေနအခ်ိန္ကုန္မေနနဲ႔ဟိုက  ရိပ္မိသြားဦးမယ္ ''

'' ေအးပါ ငါသတိထားေနပါတယ္ ဒါဘဲေနာ္ ''

ဖုန္းခ်ၿပီးေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔အား ဝါးစားမတတ္ၾကည့္ေနတဲ့ ေဂ်ာင္ကုေၾကာင့္ လန္႔ျဖန္႔သြားရသည္ လူကိုၾကည့္ေနတာ တကယ္ေၾကာက္စရာ ဒီလိုအခ်ိန္ေတြဆို လူႀကီးက အာဏာျပင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ လိုပင္ ။

'' လူ.. အြန္႔.. ႁပြတ္စ္ ''

အနီးအနားကိုေရာက္လာကာ သူ႔အားဆြဲနမ္းလာသည့္ သူေၾကာင့္ မ်က္လံုးျပဴးသြားရသည္ ။ ပါးကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဖိကိုင္ကာ ႏူးညံ့သည္လည္း မဟုတ္တဲ့အနမ္းေတြ ႐ုန္းထြက္ဖို႔ခက္ျပန္ၿပီ အသံုးမက်တဲ့ လက္ေတြ က ဒီအခ်ိန္ဆို အားနည္းေနတတ္ျပန္သည္ ။

မၾကာခင္ႏူးညံ့တဲ့ အနမ္းမ်ားနဲ႔အဆံုးသတ္ကာ ရင္ခြင္ ထဲထည့္ဖက္ထားသည့္ လူေၾကာင့္ အလိုက္သင့္ေလးေနမိသည္ ။

'' ေကာင္ေလး ကိုယ္က အတၱႀကီးတယ္ မင္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္ စကားလံုးေတြကအစ သဝန္တိုတတ္တယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုယ္ကလြဲၿပီး တျခားသူေတြအေပၚ ခ်စ္သူလိုဘာလိုလိုနာမ္စားေတြတပ္မေခၚပါနဲ႔ ''

'' ဒါေပမယ့္.. ''

'' ႐ွဴး မင္းဆက္ေျပာရင္ အဲ့ႏႈတ္ခမ္းေတြ ကို ကိုယ္အလြတ္ေပးေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး ေနာ္ ''

'' အြန္း ''

တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထားတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆက္ဆံေရး က ခ်စ္သူေတြေတာ့ မဟုတ္ဘူးတဲ့ေလ ။
ဘယ္လိုေတာင္ဂြက်မႈႀကီးလဲ