Vanilya Kokusu (Tamamlandı)

12- Senin Prensinin Atı Siyah

Kimi zamanlar vardır, bir an evvel gelsin diye can attığımız. Kimi zamanlar vardır, bitmesin diye zamanı durdurmak istediğimiz.

Beklenilen zamanlar gelir, fakat bitmesin diye zamanı durdurmak istediğimiz anlar, bize sadece mutlu bir anı olarak kalır..

...

Mardin de bayram havası vardı, Saraçoğlu ailesine bir birey daha katılıyordu. Herkes birbirinden heyecanlı ve sevinçliydi.

Erkek çocuğuna doyan Rüstem bey, dualar ediyordu hayırlısıyla inşallah bir kızları olsun diye.

Aslında herkesin isteği bir kız bebekti, çünkü rahmetti kız çocuğu, bereketti. Bu topraklar, kız çocuklarının rahmeti ve bereketi ile donanmalıydı.

Saraçoğlu ailesini bir arada tutacak, bir kız bebek olmalıydı. Herkesin duası aynı, amini birdi.

...

Giresun'da da durum farklı değildi, herkes çok sevinmişti bir bebeğin gelişine.

Evin, ailesi ile kalmış yaşadığı korku dolu zamanları unutmak, unutturmak adına dolu dolu zaman geçiriyordu.

Kardeşi, onun için bambaşka bir yerde idi, canıydı, canından öteydi. Biliyordu boncuk gözlüsünde bir haller vardı, ama sormazdı bilirdi ki Elvan, ona anlatacaktı.

Nitekim de öyle olmuştu..

Evin, çay sonrası bulaşıkları toparlarken, mutfağa geldi Elvan. Bir süre sessizliğini korudu, ardından seslendi ablasına anlam dolu ses tonu ile;

- Abla..

Evin, gülümsedi kardeşine arkası dönükken, zamanı geldi demek diye geçirdi içinden ve cevapladı kardeşini;

- Ablamm..

Bir süre daha sessiz kalan Elvan, ne diyeceğini bilmiyordu ki, deseydi. Toparladı kendini ve direkt sorusunu sordu;

- Enes kim?

Evin, birden gelen soru karşısında şaşırdı, hemen arkasını döndü ve kız kardeşine bakarak konuştu;

- Pat diye sorulur mu kızım ya..?

Elvan, yorgun soluğunu verirken, omuzlarını düşürerek yanıtladı ablasını;

- Ne diyeceğimi biliyorum sanki abla..

Evin, kardeşini anlarcasına kafasını salladı ve kolları arasına aldı kardeşini. Kokladı mis kokulu saçlarından.

Kendisi nasıl vanilya kokuyorsa, kardeşi tam tersi lavanta kokardı. Evlerinin içi vanilya ve lavantanın karışımı bir koku ile kaplıdır.

Bir kez daha kokladı mis kokulu saçlarını ve kardeşini yanıtladı;

- Ben de tanımıyorum boncuk gözlüm.. İlk defa o gece gördüm, ama Yunus abinin çok yakın bir arkadaşıymış.

Sessizce bekledi Elvan bir süre, ardından yorgun bir soluk daha çekti ciğerlerine ve konuştu;

- İyi biri midir abla?

Evin, kardeşi kolları arasındayken, dudaklarını bilmiyorum dercesine büzdü ve konuşmaya başladı;

- Tanımadan bilemeyiz ablam! Ama şöyle bir şey söyleyebilirim ki, Yunus abi arkadaşlık ediyorsa, ailesinin içine alıyorsa mutlaka iyi biridir.

Elvan, ablasının kolları arasında kafasını kaldırdı ve ablasına bakarak konuştu;

- Tanımadığı bir kadınla evlenen bir adamdan bahsediyoruz, değil mi abla?

Evin, kardeşinin kafasını tuttu ve tekrar omzuna koyarken cevapladı kardeşini;