Vanilya Kokusu (Tamamlandı)

38- Saçların

Güvenmek insan için öyle büyük bir nimet, öyle büyük bir lükstü ki, bunun tadını sadece, o güveni hisseden bilirdi.

Birine güvenmek için çaba sarf etmezdi insan, çünkü güven verilirdi.

Karşındaki sana o güveni vermiyorsa, sen ne kadar çabalarsan çabala, için de hep bir şüphe tohumu olacaktır.

...

Zümra, güveniyordu Kerem'e, çünkü sevdası o güveni veriyordu ona. Yalan bilmezdi Kerem, ne ise onu dosdoğru söylerdi.

Ceyda'nın söyledikleri doğru olsaydı şayet, Zümra'yı kaybetmek uğruna her şeyi olduğu gibi anlatırdı.

Zümra, haftanın son günün de mesaisini bitirmiş, şirketten çıkmak için hazırlanıyordu ki, Ceyda ile göz göze geldi.

Onlara yaşattığı şeyler aklına gelince sinirleri biraz daha gerildi. Saçma sapan yalanlar söyleyip morallerini bozmuştu, fakat bilmediği şey Zümra akıllı bir kadındı.

Zümra, çantasını omzuna taktı ve çaprazdaki masada bulunan Ceyda'ya doğru ilerledi.

Yanından geçerken, yüzünde zafer gülüşü ile biraz ileride sekreterine bir şeyler anlatan sevdasını göstererek konuştu;

- Senin hesapların, ben sevdamın önüne geçecek kadar büyük değil. Aklını böyle işlere yorma, sende kalsın. Lazım olur, belki ara sıra kullanmak istersin!

Ceyda, kıpkırmızı olmuş yüzü ile Kerem'i öpüp el ele giden Zümra'nın arkasından baka kaldı. Sessiz sessiz mırıldandı;

- Bir ölünün gölgesindesin Zümra hanım. Bakalım bundan haberin var mı?

...

Herkes konakta toplanmıştı yine, yemekler yenmiş, çaylar içiliyordu. Evin'in eli büyüyen karnında geziniyordu, Mirza yüzündeki tebessüm ile izliyordu karısını.

Usul usul sokuldu boyun girintisine, eli karsınının karının üzerinde yerini almıştı.

Derin derin kokladı vanilya kokusunu, usul usul gezindi eli kızının üzerinde.

Mirza'nın buseleri bir bir sıralanırken Evin'in boynuna, Evin gülerek başını arkaya yasladı ve kocasının gözlerine bakarak konuştu;

- Seni bu kadar çok özlemem normal mi?

Mirza, karısının dudaklarına minik bir buse bıraktı ve biraz daha sokularak konuştu;

- Bilmiyorum Evinamın ama, ben de seni çok özlüyorum. Hatta şuan seni odaya götürmemek için direniyorum.

Evin, mümkünmüş gibi biraz daha sokuldu kocasına. Tam konuşacağı sırada Yalçın'ın boğazını temizlediğini duyduğu gibi geri çekildi. Mirza, kocaman gülerek kolları arasına aldı karısını.

...

Kerem ve Zümra, yemeği dışarıda yedikten sonra konağa geldiler. Konak kapısından içeriye girmeden durdurdu Zümra'yı Kerem.

Zümra ne olduğunu anlamaya çalışarak baktı sevdasına. Kerem, Zümra'nın yüzünü elleri arasına aldı ve gözlerine bakarak konuştu;

- Güzelim, kara sevdam! Biz her şey için anlaştık değil mi?

Zümra, gülümsedi ve Kerem'in burnunun ucuna bir buse kondurup cevapladı;

- Anlaştık sevgilim, anlaştık.

Kerem, rahatlamış bir şekilde tuttu sevdasının elini ve konağa girdiler. Üst avludan gelen kahkaha seslerini duyduğun da Zümra'ya dönerek sinir ile konuştu;