ငါ မင်းရဲ့ကောင်လေးကို အချိန်အကြာကြီး ကြိုက်လာတာ [ဘာသာပြန်]

Chp (11)

[Unicode]

ဖိန့်ရန်တစ်ယောက် ဒီတစ်ပွဲမှာ ငါးမိနစ်တောင် မကြာလိုက်ပါဘူး တန်းသေသွားရော။ ရန်သူက သူ့ရဲ့သေတ္တာကို မွှေနှောက်နေတာကို မြင်လိုက်တဲ့အခါ မျက်မှောင်မကြုပ်ဘဲ မနေနိုင်တော့ဘူး။

ဒီဂိမ်းက အဲ့လောက်ခက်တာလား?

သူ ဖုန်းကိုဖွင့်ပြီး message boxရဲ့ ထိပ်ဆုံးကို စစ်ကြည့်လိုက်တယ်။ လင်းခန်းက စူးနျန်တစ်ယောက် gpထဲမှာ သောက်ကျိုးနည်းတွေ ပြောနေတဲ့ ssတစ်ပုံလိုက်ကြီးနဲ့အတူ message များစွာ ပို့ထားလေရဲ့။

လင်းခန်း :: [ငါ-ိုး! ငါ သူ့ကို ပျော်ပျော်နေတတ်ပြီး စိတ်ရှုပ်ဖို့ ကောင်းတယ်လို့ပဲ ထင်ထားမိတာ၊ တကယ်‌တော့ သူက ပါးစပ်စည်းမစောင့်တတ်တဲ့ ကောင်လည်း ဖြစ်နေသေးတာကိုး!]

လင်းခန်း :: [သူ မင်းကို အဲ့လိုလိုက်အပုပ်ချအောင် မင်း ဘာလုပ်လိုက်မိလို့လဲ? ငါ မင်းကို gpထဲ ထည့်ပေးရမလား? မစိုးရိမ်နဲ့ ငါ မင်းဘက်မှာ ရှိတယ်!]

လင်းခန်း :: [မင်း ကိုယ်တိုင်ပြောဖို့ မရဲရင်လည်း ငါ သူ့ကို ဆက်မပြောဖို့ သွားပြောလိုက်မယ်၊ ငါတို့အားလုံးက သူငယ်‌ချင်းတွေပဲ၊ သွားပြောပြီးတာတောင်မှ အဲ့လိုဆက်ပြောနေအုံးမယ်ဆို ငါ ပြတ်ပြတ်သားသား ရေစက်ဖြတ်ပစ်မယ်]

ဖိန့်ရန် :: [မလုပ်နဲ့ ။ မင်းကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်]

ဖိန့်ရန် :: [မင်း ငါ့ဆီ ssတွေလည်း ထပ်မပို့နဲ့တော့။ နောက်တစ်ခေါက်တွေ့မှ မင်းကို ညစာလိုက်ဝယ်ကျွေးမယ်။]

ဖိန့်ရန်က chat history ကို ဖွင့်ပြီး မျက်နှာသေဖြင့် နောက်တစ်ခေါက် ထပ်ဖတ်လိုက်တယ်။

စူးနျန် လုံးဝမှားနေတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ စူးနျန်ဆိုတာ သူ့ကိုယ်ပိုင်အချိန်ကို ဖဲ့ပေးရလောက်ထိ တန်တယ်လို့ ဖိန့်ရန် မထင်ဘူး။

ယန်းကျွင်ဆီက ဖိတ်ခေါ်စာ ရောက်လာတော့ ဖိန့်ရန်က ဖုန်းကို ဘေးချပြီး 'လက်ခံသည်' ဟု နှိပ်လိုက်တယ်။

"Boss" ယန်းကျွင်ရဲ့အသံက အခုမှ အိပ်ရာနိုးသလိုမျိုး အက်ရှရှ ဖြစ်နေလေရဲ့။

"အမ်?" ဖိန့်ရန်လည်း အလိုလို ပြန်ထူးလိုက်တယ်။

ထို့နောက် သူ ပြောလိုက်တယ် :: "မင်း ငါ့ကို အဲ့လိုခေါ်ဖို့ မလို...."