ငါ မင်းရဲ့ကောင်လေးကို အချိန်အကြာကြီး ကြိုက်လာတာ [ဘာသာပြန်]

Chp (12)

[Unicode]

လော့ချင်ရှန်း အသံကို ကြားကြားချင်း ဖိန့်ရန်ရဲ့ ချက်ချင်းတုန့်ပြန်မှုက ဂိမ်းထဲကနေ ထွက်လိုက်ဖို့ပါ။

စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာတော့ သူ 'cancel' ကို နှိပ်ပြီး မြေပုံဖွင့်ကာ သူ့အတွက်သူ ကြိုက်ရာအမှတ်တစ်မှတ် ချလိုက်တယ်။

လော့ချင်ရှန်းကတော့ ပီတိတွေဖြာနေပြီး အဆက်အစပ်မိတဲ့ ဝါကျတစ်ကြောင်း ပြောဖို့ အချိန်တစ်ခု ကြာသွားခဲ့တယ် :: "ဒီရက်ပိုင်းတွေမှာ...ကိုယ် အိမ်မှာပဲ ရှိနေတာ။ အပြင်ကို လုံးဝမထွက်ရသေးဘူး။ ကိုယ့်မား ပြောတာကတော့ အနားမှာ ဂျပန်အစားအစာဆိုင်တစ်ဆိုင် အသစ်ဖွင့်ထားတယ်တဲ့။ မင်း သွားစားချင်..."

ဖိန့်ရန်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ပြန်မေးလိုက်တယ် :: "မင်း ငါ ပို့ထားတာကို ကြည့်ပြီးပြီလား?"

လော့ချင်ရှန်း အေးခဲသွားတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ရက်တုန်းက ဖိန့်ရန်က သူ့ဆီ တစ်ခုပဲ ပို့ထားတယ်။ သူတို့တူတူရှိခဲ့တဲ့ အချိန်တုန်းက သူ ဖိန့်ရန်ကို ပေးခဲ့တဲ့ လက်ဆောင်စုစု‌ပေါင်းစာရင်းပဲ။

"ဟင့်အင်း" လော့ချင်ရှန်းအသံက တအားတိုးနေတယ် :: "အဲ့ထဲက တော်တော်များများက ကိုယ် တစ်ချက် ကြည့်ပြီး မင်းအတွက် ဝယ်လာခဲ့တာ။ အရမ်းကြာသွားပြီကို ကိုယ် အကုန်လုံး မမှတ်မိတော့ဘူး။"

ဖိန့်ရန်က ခပ်ဝေးဝေးareaမှာ ဆင်းသက်ပြီး ပစ္စည်းတွေကို ဖြည်းဖြည်းချင်း စကောက်တယ် :: "အားလုံးကို ဈေးတွက်ပေးထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဈေးကွက်ထဲ မရှိတော့တဲ့ ဖိနပ်နှစ်ရံရဲ့ ဈေးနှုန်းတွေကို ငါ မရှာနိုင်ခဲ့ဘူး။"

"Baby" လော့ချင်ရှန်း ဆို့နင့်သွားတယ်။ အဲ့နောက် သူ့ကိုယ်သူ ပြန်ထိန်းရင်း "ဖိန့်ရန် မင်း ဒီလိုလုပ်မှရမှာလား?"

ဖိန့်ရန် :: "ဒီလိုဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့တာ ငါမှမဟုတ်တာ"

"ကိုယ်သိတယ်။ ကိုယ် သိပါတယ်။ ကိုယ့်အမှားဆိုတာ ဝန်ခံပြီးပြီလေ" လော့ချင်ရှန်း ဆက်ပြောတယ် :: "ဒါပေမဲ့ ကိုယ်နဲ့စူးနျန်ကြား တကယ် ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ် သူ့အပေါ် လုံးဝခံစားချက်မရှိဘူး။ မင်း ကိုယ့်အကြောင်း သိပါတယ်။ ကိုယ်က သူ့ကို သူငယ်ချင်းတွေထဲက တစ်ယောက်အဖြစ်ပဲ သတ်မှတ်ထားတာ ဒါပေမဲ့ သူက အဲ့လိုဖြစ်မယ်လို့ ကိုယ် မထင်ထား..."