***
Ağlayan erkeklere zaafım var, özellikle de o erkek bana sarılarak ağlıyorsa!!
Ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama Charles bana SARILIRKEN ağlamaya devam ediyor.
Bacaklarım ağrımaya başladı ayakta durmaktan, çocuğun da içi ne kadar doluymuş vallahi yazık!
Sonunda konuşmaya karar verdim. "Charles, şimdi daha iyi hissediyor musun?"
Yavaş yavaş benden uzaklaşmaya başlarken konuştu. "Evet, teşekkür ederim Heather."
Burnu ve gözleri kızarmıştı ve cidden vay canına! Ağlarken bile yakışıklı!
Her neyse!!!
"Rica ederim!" dedim gülümseyerek.
Sanırım onunla aram düzelmeye başladı, bu gerçekten mutluluk verici bir şey.
Ağlamaktan kızarmış yüzü, neden bilmiyorum ama daha fazla kızardı. Hemen başını çevirdi.
"O zaman, artık geri dönmeliyiz sanırım!" dedi benim olduğum tarafa hiç bakmayarak.
Charles'ın gözünden
Neden kalbim, onun gülümsemesini görünce böyle garip atmaya başladı anlayamadım.
Ama Heather ilk defa gözüme çok güzel görünüyordu.
Bu, eminim ki şu an duygusal olarak iyi hissetmediğimdendir! Kendime gelmeliyim!!
"Tamam, o zaman geri dönelim." diye cevap verdi bana. "Ama tam olarak nereden yürümeliyiz?"
"Merak etme, nereden geldiğimizi hatırlıyorum." dedim.
Biz yürümeye başladıktan sonra bir canavarın kükremesiyle birlikte Heather'ın koluma yapışması bir oldu. "Hey, o ses de neydi?"
Kolumu tutmasıyla tekrar kalbim hızlı atmaya başladı, ama belli etmemeye çalıştım.
"Muhtemelen bir canavardır, neden bu kadar korktun?"
"Burada senin korkmaman garip olan şey bence. O şey bizi y-yiyebilir!"
Dediği şeyle gülmeye başladım. "Sana güçlü olduğumu söyledim, bu kadar korkma!"
"T-tamam, o zaman sana güveniyorum." dedi ve yol boyunca Heather, koluma yapışık bir şekildeyken beraber arabaya kadar yürüdük.
***
Heather'ın gözünden
Ah, çok sinir bozucu! Büyü gücüm olsaydı o canavarları katır kutur doğrardım ve onlardan hiç korkmazdım bile!
Neyse ki karşımıza bir canavar çıkmadı! Çıksaydı canavar bize daha saldırmadan kalpten gidebilirdim yani!!
Şu an ise arabaya binmiş ve sonunda okula doğru gidiyorduk, hava biraz kararmıştı ve ben çok uykuluydum.
Charles ise garip bir şekilde benimle göz teması kurmamaya çalışıyordu.
Pat diye sordum. "Charles, bir sorun mu var? Neden bana bakmıyorsun?"
Sonunda bana bakmıştı ama yüzü gene kızarıktı. Hasta mı oldu yoksa, ateşi falan mı var?
"Şey, sana demem gereken bir şey var Heather!"
Ay aşk itirafı mı yapacak bana yoksa?!!
Yok canım, daha neler! Saçmalamayayım en iyisi!!
"Evet, seni dinliyorum."
"Ormanda olan şeyi unut!"
"Neyi?"
"Şey yaptım ya ben."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yazdığım Romanın Kötü Kadını Oldum!
FantasyPopüler ve yetenekli bir yazardım. Ama bu, en başından beri mükemmel yazdığım anlamına gelmiyordu. Yazdığım ilk roman "Tanrıça'nın Çiçeği" en kötü eserimdi. Acemice yazdığım bu kitabın kötü kadını mı oldum?! Herkesin nefret ettiği bir kişi olarak ya...
