Charles ve ben dışarıda yürümeye başladık.
İkimiz de sessizdik, o yüzden ben konuşmaya başlasam iyi olur diye düşündüm.
"Teşekkür ederim, sayende kıçım daha iyi!"
Bana baktı ve güldü. "İyi olmasına sevindim."
Waooow, gülerken bile çok yakışıklı!
Düşüncelerimden sıyrılarak konuşmaya devam ettim.
"Orada beni savunduğun için teşekkür ederim!"
"Hey, çok hızlı konuyu değiştirdin!" dedi Charles şaşkınlıkla.
Halâ kıç konusunu mı konuşmamızı istiyor anlamadım.
Ona dimdik baktım. "Düzgünce cevap versen söylediklerime olmuyor mu acaba?"
"Tamam tamam!" dedi ellerini 'teslim oluyorum' anlamında kaldırırken.
Sonra önüne döndü ve konuşmaya başladı. "Ben de sana teşekkür etmeliyim. O gün sen orada olmasaydın okula bir süre gelmezdim eminim ki."
"Normalde öyle depresif birisi misindir?" Bunu laf olsun diye söylemiştim, ciddi ciddi cevap vereceği aklımın ucundan bile geçmezdi.
"Bazen öyle olabiliyorum, o zamanlar kendimi kimseye göstermemek için odama kapatır ve bir süre odamda kalırım."
Sonra gülümsedi ama sahte bir gülümseme olduğunu anlamıştım.
"Sence de çok ezikçe değil mi? Küçük bir kız gibi böyle triplere girmem?"
Ciddi bir tavırla konuştum. "Ben öyle olduğunu düşünmüyorum. Her insanın duyguları vardır ve duygular belli bir cinsiyete özel değildir. Hatta sanırım senin böyle duygusal olman hoşuma gitti diyebilir. Duygularını belli eden erkekler benim favorim!!" Cümlemim sonunu gülümsemeyle bitirmiştim.
Charles'a baktığımda bana şaşkınlıkla bakıyordu. "B-böyle düşündüğünü bilmiyordum!"
"Artık biliyorsun!" dedim ve göz kırptım. Keşke kırpmasaydım çünkü göz kırpmayı hiçbir şekilde beceremiyorum.
Charles bir süre yüzüme boş boş baktı ve sonrasında aniden hızlı bir şekilde yürümeye başladı. Aynı zamanda da konuşuyordu. "Artık sınıfa gidelim, zil çalacak az sonra!"
"Tamam ama beni bekle!" derken arkasından ona yetişmeye çalışıyordum.
Charles'ın gözünden
Heather, nefes nefese kalmış bir şekilde sınıfa girerken 'Keşke biraz daha yavaş yürüseydim!' diye içimden geçirdim sırama otururken.
Ama neden böyle garip davrandığımı ben bile anlayamıyorum.
Yüzüm Heather'ın yanında çok fazla kızarıyor ve hatta o anlamasın diye yüzüme illüzyon büyüsü bile yaptım. Kalbim ise her gülümseyişinde hızla atıp duruyor.
Heather'a aşık olmuş olamam, değil mi?
Bir anda aşık olmak zaten çok mantıksız! Birisini tanıyarak aşık olursun. Aynı benim Tiana-
Ben...Tiana'ya aşık mıydım ki? Aşk nasıl hissettiriyor normalde?
Her zaman Tiana'nın yanında olmalı ve onu korumalıymışım gibi hissediyordum.
Ama bunu yapmak zorundaymışım gibi bir his vardı içimde.
Sanki kontrol ediliyormuşum gibiydi.
Heather'ın yanında ağlamam da öyleydi, istemeden ağlamıştım.
Beni kontrol eden birisi olabilir mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yazdığım Romanın Kötü Kadını Oldum!
FantasyPopüler ve yetenekli bir yazardım. Ama bu, en başından beri mükemmel yazdığım anlamına gelmiyordu. Yazdığım ilk roman "Tanrıça'nın Çiçeği" en kötü eserimdi. Acemice yazdığım bu kitabın kötü kadını mı oldum?! Herkesin nefret ettiği bir kişi olarak ya...
