"Ateee!" gulat akong napatingin kay Primo.
"Huh? bakit?"
"Kanina pa kita tinatawag, hindi ka naman sumasagot, ano? tara laro na tayo"
"Get off your hands on her" malamig at walang emosyon niyang utos.
What's going on?
"You have no right to command me" sambit ni Primo.
"Tara na Ate, umalis na tayo dito" hindi ako makahakbang dahil sa takot, sa bawat mga tingin niya sa akin.
"She's not going with you" madiin niyang sabi.
"Sino ka para magdesisyon sa kung anong gagawin niya?" galit na wika ni Primo.
"You badly want to know?"
Baka magkainitan pa sila dito at magsuntukan, magkakagulo pa yata dito ng dahil sa akin.
Bakit ba kase nadamay pa ako.
"Uhm Primo, dito na lang muna ako medyo sumakit kase yung ulo ko, ayos lang ba?" nahihiyang tanong ko sa kaniya, gumawa pa ako ng dahilan para maniwala siya kahit obvious naman na hindi, ang tanga mo Ezriah!
"Bakit hindi mo agad sinabi Ate? sige dito ka na lang muna, bibilhan kita gamot pag-uwi" may bahid ng lungkot ang boses niya.
"Sa susunod, mamamasyal tayong dalawa" hindi ko nga rin natanong kung saan siya magpapasama.
"Uhm Ate Ezriah, pwede bang magpicture muna tayong dalawa? one take lang, please?"
"Sure, where's your phone?" agad niya itong nilabas at kumuha ng picture.
Napilitan lang akong ngumiti sa camera.
"Salamat, doon muna ako kay Ate Prima, babyee!" hindi ko alam kung matanda na talaga 'to si Primo eh, his acting so childish, hindi ko mapagkakailang bagay din sa kaniya.
Ngayon dalawa na lang kami ang natitira, awkward.
Ilang minuto pa ang lumipas ay nanatiling tahimik kaming dalawa.
Naiihi ako.
Hindi ko na mapigilan, naiihi na talaga ako.
"Hey, where are you going?" tanong niya pagkatayo ko.
YOU ARE READING
The Long Lost Mafia's Daughter (COMPLETED)
Teen FictionShe's a Mafia's Daughter that living with a revenge since then but one day her cold and untalkable attitude changed when she lost her memories. She's now living with lovable, being kind with others, forgetting the strongest will she's been carrying...
