ချစ်မိပြန်ပြီ မမမြိုင် ( Complete )

အခန်း ၁၀

သီရိၿမိဳင္စံအိမ္ေတာ္ထဲရိွ ဧည့္ခန္းႀကီးထဲ၌ တိုက္ပံု ၊ လံုခ်ည္တို႔ကို ေက်ာ့ေကာ့ေနေအာင္ ဝတ္ထားၿပီး ေတာက္ေျပာင္ေနေသာ ေယာက္်ားစီးshoeဖိနပ္အား စီးထားသည့္ ရာဇဝတ္အုပ္ကိုျမင့္ေအာင္ဟာ ေျခခ်ိတ္ထိုင္လို႔ တစ္စံုတစ္ခုအား ေလးနက္စြာျဖင့္ စဥ္းစားေနေပေတာ့သည္ ။

" ငါမွားသြားတယ္ ။ ၿမိဳင့္ကို ဒီလိုပံုစံနဲ႔ေတာ့ မဆက္ဆံသင့္ဘူး ။ ဘာအေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ေနပါေစ ။ သူက ငါ့မိန္းမ ။ ငါ့ကို ခ်စ္လို႔ ဂုဏ္ပကာသနကို မမက္ပဲ လက္ထပ္ယူထားတဲ့ မိန္းမ ။ ဒီမိန္းမကို ဒီအေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုအတြက္ လက္႐ြယ္မိခဲ့တဲ့ ငါဟာ ငမိုက္သားနဲ႔ မျခားလွဘူး ။

အစ္ကို ေတာင္းပန္တာကို ၿမိဳင္ လက္ခံေပးနိုင္မလားကြယ္ ။ "

စံအိမ္အနီးမွာ ရထားလံုးဆီက ျခဴသံေလးကို ကိုျမင့္ေမာင္ၾကားလိုက္ရၿပီ ။ ဒါဟာ မမၿမိဳင္နဲ႔ ညိဳေလးတို႔ပဲ ျဖစ္ရမည္ဆိုတာကို ကိုျမင့္ေမာင္ အတတ္သိလိုက္ေပသည္ ။

ခဏအၾကာ၌ စံအိမ္ေတာ္ထဲသို႔ ဖိနပ္သံေတြၾကားလိုက္ရၿပီ ။ မမၿမိဳင္အေနာက္သို႔ ညိဳေလးဟာ လိုက္ျပန္ပါၿပီ ။ မမၿမိဳင္ရဲ႕ မ်က္နွာမွာ အနည္းငယ္မ်ွ ၿပံဳးေနလို႔ ။ ဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းခင္အုန္းအေၾကာင္းကို ညိဳေလးကိုေျပာျပေတာ့ အကန္ေတြကိုပဲ ညိဳေလးက ေျပာေပသည္ ။ ဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းခင္အုန္းဟာ ကိုျမင့္ေမာင္ရဲ႕ အဆက္ေဟာင္းဆိုတဲ့အေၾကာင္း ၊ ဘယ္လို စပ္စလူးထ ၊ ဂယက္ထလိုက္သလဲ ဆိုတဲ့အေၾကာင့္ မမၿမိဳင္ေျပာျပေတာ့ ရထားလံုးေပၚမွာ အိေျႏၵေတာင္မထိန္းနိုင္လဲ ခြက္ထိုးခြက္လန္ရယ္ေနေပသည္ ။ ဒါကိုေတာ့ မမၿမိဳင္ တစ္ခ်က္မဟန္႔ခဲ့ပါ ။ ေပ်ာ္ပါေစ ဆိုေသာစိတ္ျဖင့္ လႊတ္ထားေပးခဲ့ျဖစ္သည္ ။

" ၿမိဳင္ ။ "

အေပ်ာ္ေတြကို ပ်က္သြားေစတဲ့ ဧည့္ခန္းထဲကအသံေၾကာင့္ မမၿမိဳင္မွာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ရုပ္တည္သြားခဲ့ေပသည္ ။ ညိဳေလးလည္း ထိုနည္းတူ ။

အသာလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ကိုျမင့္ေမာင္ဟာ မမၿမိဳင္အား အားနည္းေသာမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ သနားညႇာတာခိုင္းေစေသာ နႈတ္ခမ္းတစ္စံုကို မမၿမိဳင္ ေတြ႕မိေတာ့သည္ ။