Birkaç yıl sonra°
"Jae terledin dur artık güzelim." Jungkook küçük kızını yakalamaya çalışsada küçük kız Jiminin peşinden koşmaya devam ediyordu.
"Jimin hadi ama bebeğim yoruldunuz durun artık." Jimin önüne çıkan Jungkooku görmediği için ona çarpmıştı.
Küçük kız sonunda Jimine ulaşmanın verdiği sevinçle ellerini birbirine çarparak Jiminin bacağına sarıldı.
"Ya kook! Senin yüzünden yakalandım." Kaşları çatılmış ve dudakları büzülmüşken çok tatlı durduğu için iri beden eşinin dudaklarına öpücük kondurdu.
"Ama güzelim kızımız terledi o daha küçük ve kolayca hasta olabilir. Tabiki sende öyle." İri beden kızını kucağına aldı.
"Hadi bakalım benim güzel bebeklerim banyoya." Eşinin dolgun kalçalarına vurarak önden ilerlemesini bekledi.
Jiminde sonunda gülümseyerek eşinin yanağını öpüp önden yürüyerek üst kattaki banyoya ulaştı.
Jungkook kızının iki yanağına öpücük kondurarak eşinin kucağına bırakmış ve banyonun içerisindeki büyük küvetin içinin dolması için suyu ayarlanmıştı.
"Siz üzerinizi çıkarın bende kıyafetleri ve havluları hazırlayıp geliyorum." İri beden banyodan çıkacakken kızının sesini duymasıyla tekrar arkasını döndü.
"Baba." Küçük kızın gözleri dolu doluydu.
"Efendim meleğim." Jungkook kızıyla aynı boya gelmek için eğildi.
"Şen geymiycekmişin?" (Sen gelmiycek misin?) İri beden kızının alnına öpücük kondurdu.
"Gelicem bebeğim. Sen babanla hazırlan ben hemen geliyorum." Minik kız sevimlice gülümseyip başını Jimin babasının boynuna gömdü.
Jungkook sonunda banyodan ayrılıp giyinme odasına giderek önce eşine sonra kendine kıyafet ve havlu alarak kızının odasına ilerledi. Daha sonra ise evin sıcaklığını yükseltti.
Eşinin ve kızının hasta olmasını istemezdi.
Banyoya girdiğinde gülüşme sesleri kendininde gülmesine sebep olmuştu.
"Lütfen hep böyle gülün olur mu?" Dedi hayran hayran eşi ve kızına bakarken. "Ben sizin gülüşünüze dünyaları yakarım. Yeterki yüzünüz düşmesin, gözlerinizde ki yaşlar üzüntüden akmasın." İkilinin alınlarına öpücük kondurdu dolu gözleriyle iri beden.
"Kook şimdi sen ağlatacaksın bizi." Jimin dudaklarını büzerek konuştuğunda herşeyden habersiz olan kızı babasının dudaklarını ellerinin arasına almış bu babalarının kıkırdamasına sebep olmuştu.
"Baba köpük" diyerek elleriyle şampuanı gösterdi minik beden.
Zaten gün içinde yorulan Jimine şampuanı almak bile zor gelirken Jungkook bunu anlamış olacaktı ki şampuanı alarak kızını yıkamaya başladı.
Özenle yıkadığı kızını havluya sararak küvetten çıkarttı.
"Güzelim sen rahatla ben bebeğimizi uyutup geliyorum." Kızını giydirip saçlarını kuruttuktan sonra güzelce yatağına yatırıp üzerini örttü.
"Nii~" her ne kadar bazı kelimeleri yanlış telaffuz ederek konuşmaya çalışsada ninni kelimesini hala söyleyemiyordu minik Jae.
Babasının hatta babalarının sesi o kadar huzur vericiydi ki onların söylediği ninnileri dinlemeden uykuya dalamıyordu.
İri beden kızının alnına öpücük kondurarak istediğini yerine getirdi. Çok geçmeden kızının düzenli nefeslerini duyduğunda bebek telsizinin birini alarak odadan çıkıp eşinin yanına adımladı.
"Bebeğim." Üzerindeki kıyafetleri çıkartarak kendini eşinin arkasına bıraktı.
Jimin hemen eşinin göğsüne yaslanarak kendini güvenli kolların dokunuşlarına bırakmıştı.
"Kook seni seviyorum" gözleri yorgunlukla zar zor açık dururken her zaman olduğu gibi eşine onu sevdiğini söylemişti.
"Bende seni seviyorum güzelim." İri bedenin elleri eşinin ince belini okşuyordu.
Daha fazla eşinin uykusuz kalmasına dayanamadığı için hızlıca eşini ve kendini yıkayıp haçlılara sarılarak banyodan çıktılar.
Kızına yaptığı gibi eşinide giydirip kucağına alarak yumuşak yatağa bıraktı. Kendiside giyinerek eşinin arkasına yatarak beline kollarını sardı.
"Kendini çok fazla yoruyorsun güzelim. Biliyorum kızımızı oynatıp eğlendirmek istiyorsun ama kendinde kızımızda çok yoruluyor. Koşmak yerine daha güzel sakın oyunlar bulmalıyız. Terleyip hasta olmanızı istemiyorum." Jimin eşinin kollarının arasında ona doğru dönüp ince kiraz rengi dudaklara minik minik bir kaç tane öpücük kondurdu.
"Bizim için endişelenmeni anlıyorum sevgilim ama öyle oyunlar daha çok hoşumuza gidiyorlar." Biraz daha eşinin dibine girerek ne zamandır istediği şeyi şimdi söylemek için hazırladı kendini.
"Aslında..." Elini eşinin ensesine atarak ordaki minik saçlarla oynamaya başladı. "Eve bir köpek alsak çok güzel olmaz mı hayatım? Hem kızımız onunla daha güzel eğlenebilir."
Jungkook yüzündeki gülümsemeyle eşinin yüzüne yaklaşıp dudaklarını birleştirdi.
Öpüşü sakindi hiç bitmesini istemiyormuş gibi. Ama nefeslerinin tükenmesi bitirmişti güzel öpüşmeyi.
"Sen nasıl istersen güzelim. Senin için yapamayacağım şey yok biliyorsun." Jimin gülümseyerek yüzünü eşinin boynuna gizledi.
İri beden bir kaç dakika sonra Jiminin düzenli nefeslerini duyduğunda uyuduğunu anlamış yumuşak saç tutamlarını okşamaya başladı.
Aradan yıllar geçmesine rağmen Jimine olan sevgisi hala ilk günkü gibiydi belki de daha fazlası.
Çok mutluydu iyi ki diyordu her zaman iyi ki Jiminin dedesini uzun uğraşlar sonucu bularak torunuyla evlenmişti.
Bay Parkı her ne kadar sevmesede bazen Jimini verdiği için ona teşekkür ediyordu.
Jimin olmasaydı hayatı nasıl olurdu hiç düşünmemişti bile. Jimin bir başkaydı onun için. O ona hayatı sevdirmiş, aşkı öğretmiş en önemlisi de aile olmayı öğretmişti.
Her konuda minnettardı eşine. Jimin tarafından da herşey aynıydı oda eşine minnettardı kendini sevmeyi ve aile kavramını öğretmişdi.
Yıllar geçse de hiç bir zaman birbirlerine olan sevgileri asla azalmayacaktı. Ölüm onları ayırsada onların kalpleri başka bir insana aşık olmayacaktı.
Onlar üç kişilik küçük bir aileydiler. Jeon Jungkook, Jeon Jimin ve minik kızları Jeon Jae-Hwa. Belki ileride küçük Jeonlarda onlara eşlik ederlerdi..
~Son~
-
Öncelikle bu kitabı yazarken hiç tutmayacağını düşünerek yazmıştım. Gerçekten sevileceğini ve bir sürü beğeni alacağını asla düşünmemiştim.
Sanırım tüm şansımı burda kullandım :)
Kitabımı okuyup beğenen herkese teşekkür ederim. Güzel yorumlarınız beni çok çok mutlu ediyor her okuduğumda manyak gibi gülümsüyorum.
Belki başka bir kurguda görüşmek dileğiyle.. kendinize cici bakın ♡
