Emotionless puppet || JJK [Completed]

Chap.23

Author's pov-

"ආය්ශ්... මොනා කරනවද මන්ද? ඇයි තාම නැත්තෙ!"

දොරට කන තියාගත්ත හායූන් එලියෙන් මොකක්ම හරි සද්දයක් ඇහෙනකම් බලාගෙන හිටියා. ජන්කුක් දොර ඇරලා වහන සද්දෙ තවමත් කෙල්ලට ඇහුනෙ නෑ. දොර වහන සද්ද තියා අඩුම ජන්කුක් ඇවිදින සද්දයක්වත් කෙල්ලට ඇහෙන්නෙ නෑ.

ලෙක්චර්ස් නොතිබුන නිසාම කෙල්ල කැෆේ එකට කියලා ආවෙ අද කලින් වැඩට එනවා කියලා උනත් දැනටමත් නවය පහු වෙලා.

ජන්කුක් කලින් ගිහින්වත්ද?? නෑ ඒත් කෙල්ල ඇහැරගෙන ඉන්නෙ දැන් පැය තුනක විතර ඉදන්නේ. ජන්කුක් ආවෙත් මහරෑ වෙනකොට ඊටත්වඩා කලින් යන්න පුලුවන්ද?

"ඕන මගුලක්!"

දොර ඇරපු කෙල්ල ජන්කුක්ගෙ කාමරේ දිහා බලබලම වොශ් රූම් එකට ගියා. කොල්ලගෙ කාමරේ දොර ටිකක් ඇරලා දාලා. ඒ කියන්නෙ ජන්කුක් කොයි වෙලේ හරි එලියට එයි.

"කමක් නෑ. මූණට හම්බුනා කියලා මැරෙන්නෑනේ. කිස් කලත් එක්ක....ආහ් කිස්... කිස් එකම නෙවෙයිත්නෙ. තමුසෙ ඔක්කොම කරගත්ත නිසානෙ මේ ඔක්කොම ප්‍රශ්න!"

වොශ් රූම් එකේ කණ්නාඩිය දිහා බලන් කෙල්ල එයාටම සමච්චල් හිනාවක් දැම්මා. ඇත්තටම හායූන්ට හයිස්කූල් කෙල්ලෙක් වගෙ ජන්කුක් ඉන්න තැනක ඉන්න මේ හැටි ලැජ්ජ වෙන්න ඕන්නෑ. ඇයි ලැජ්ජ වෙන්නෙ දැනටමත් හැමදේම වෙලා තියෙද්දිත්?. ඒත් කෙල්ලට පහසුවක් දැනුනෙ නෑ ජන්කුක්ව දකින එකවත්.

කෙල්ල දත් මැද්දෙ තරහා පිටකරන්න වගෙ එයාගෙ ප්‍රතිබිම්බයටම ඔරව ඔරව. මූණ සෝදගෙන ලෑස්ති වෙලා එලියට ආවත් ඒ වෙද්දිත් ජන්කුක්ගෙ කාමරේ දොර තිබුන ගානින්ම ඇරලා තිබුනා. සමහරවිට ජන්කුක් දැනටමත් ගිහින් ඇති. එයාට දොර වහන්න අමතක වෙන්නැති.

පුරුදු රාම්‍යොන් කප් එකම කාපු කෙල්ලට අදනම් මේසෙ උඩ ජන්කුක්ගෙ අකුරු පිරුන ස්ටිකි නෝට් එකවත් සල්ලිවත් දකින්න ලැබුනෙ නෑ. ඒක ටිකක් අමුතු උනත් එයා ඒක අමතක කරලා දැම්මා. ජන්කුක් ඕනවටත් වඩා සල්ලි තියලා යන එකේ එයාට එක දවසක් සල්ලි නැති එක ගැන හිතහිත ඉන්න ඕනි උනෙ නෑ.