10- Ateşler İçinde

26K 2.5K 2.5K
                                    

Medya: Kartal

Bölüm Şarkısı: Adamlar, Hikaye

Bir gün bölüm atmadık ortalığı yıkmışsınız ahahshajhaha Kitaba gösterdiğiniz ilgiden dolayı teşekkür ederim, keyifli okumalar...

Yandığımı hissediyordum.

Boynuma kadar çektiğim yorganın altında tir tir titriyordum ve bu Elazığ'nın insanın içini donduran havasından dolayı değildi. Farklıydı.

Hem sıcaktan nefes alamıyordum, hem de titreyerek boynuma kadar çekiyordum yorganı. Bilincim yerindeydi, koğuşta hazırlanan yemeğin seslerini, açık televizyonu duyabiliyordum ama tepki veremiyordum.

"Yemek hazır!" diye seslendi Akgün herkese, sesler çoğalırken kaşlarımı çatıp gözlerimi aralamak istedim ama yapamadım.

"Kunt" dedi Abbas abi ben yataktan kıpırdamayınca. "Yemek hazır"

Gözlerimi açıp hepsine ters ters bakmak istedim ama ne halim ne de gücüm vardı, çok yorgundum. Çok üşüyordum.

"Uyuyor abi, bırakın uyusun" dedi Bartu.

"Bırakın şunu ya" dediğini duydum Devrim'in. "Adam akıllı yemek yiyelim"

Gökay "Akşama kadar uyudu zaten, acıkmıştır" dedi ters ters ve çok geçmeden yorganın üzerimden çekildiğini hissettim. Anında titremem artarken sesler uğuldadı kulaklarımda.

"Kurt abi" dedi Gökay şokla. "Yanıyorsun sen"

Alnımda hissettiğim elleriyle sızlanarak pikeyi sağlam kolumla üzerime çekmeye çalıştım, olaylardan sonra böyle olduğumu tahmin edebiliyordum çünkü oldukça zor hastalanırdım. Tabii annemin evinde değildim artık, dört duvar arasındaydım.

Başımda duyulan sesler artarken gözlerimi hafifçe aralayarak ranzanın etrafında toplanmış isanlara baktım.

Gözlerim ilk önce Kartal ve Gökay'ı seçti. Gözlerim, ağzımın içi dahi yanıyordu.

"Bu çocuğun çok ateşi var" dedi Abbas abi tekrar yanaklarımı ellerken. "Gidin gardiyana haber verin"

"Tamam" dedi Gökay ve hızla yanımızdan uzaklaştı.

Kısık gözlerimle onlara bakıyordum, nedendi bu telaş şimdi? Beni ölüme dövdüklerini unuturum mu sanıyorlardı?

"Evlat, kalkabilecek misin?" dedi Abbas abi tam yanımda durmuştu.

Halsizce kafamı olumlu anlamda salladım ama kollarımı yorganın altından bile çıkartamazdım. Abbas abi halimi anlamayarak yorganı tamamen üzerimden çektiğinde bir küfür mırıldandım ve titremem arttı.

"Havale geçirecek" dediğini duydum birisinin. "Baksanıza, normal bir ateş değil bu"

Elimle yorganı arayıp buldum ve üzerime çekeceğim sırada Kartal buna izin vermeyerek ucunu elimden kurtardı. Kaşlarımı çattım.

"Üzerini örtme" dediğinde öyle çok titriyordum ki dişlerim birbirine vuruyordu.

"Sıtma tutacak çocuğu amına koyayım" dediğini duydum Devrim'in, uzaktaydı. "Bıraksana yorganı"

Kartal onu dinlemeden tamamen üzerimden çekti ve yalnızca bacaklarıma örttü.

"Abi gardiyan revire götürmüyor, kimseye de haber vermiyor"

Gökay'ın konuşmasıyla herkesin kaşları çatılırken ruhsuzca ona baktım.

"Gardiyan kim?" dedi Kartal Gökay'a doğru ilerlerken.

yara izi tacirleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin