saudade || TsukiYama

❄️

"Çok güzel oldu!" diye heyecanla konuşmuştu Tadashi bir yandan elindeki kumandayla ışıkların rengini değiştirirken. Odanın havasını değiştirmişti sanki, şimdi daha rahat ve mutluydu çocuk.

Kei kıkırdayarak "Sabaha kadar bununla oynamayacaksın değil mi?" derken elini çocuğun saçlarından geçirmişti. 

"Hangisinde duracağıma karar veremedim."

"Hepsinde biraz biraz durabiliriz, hadi seç birini."

"Tamam o zaman..yeşil olsun." Işığı yeşile getirip kumandayı kenara koyduktan sonra Kei'ye bakıp gülümsedi. "Çok teşekkür ederim."

Kei de gülümserken elini çocuğun yanağına indirip baş parmağıyla okşamıştı yumuşak yeri. "Bunun seni mutlu etmesine sevindim."

"Senin yaptığın her şey beni mutlu ediyor."

"O zaman daha çok şey yapayım."

"O anlamda demedim."

"Olsun, ben yine de yaparım." diye mırıldanırken iyice yaklaşmıştı Tadashi'ye. Dudakları birbirine sürttüğünde Tadashi'nin gülümsediğini hissedince kalbi daha hızlı atmaya başlamıştı.

Küçük bir öpücükten sonra geri çekilip gerindi hafifçe. Her yeri ağrıyordu, ama bunu Tadashi'ye söylemeyecekti tabii ki.

"Uyuyalım mı?"

"Birlikte mi?"

"Bunu isterdim ama izin vermeyeceklerini biliyorsun."

"En azından sen uyuyana kadar yanında yatsam?"

"Şey, o olabilir. Ama kalkacağına söz ver."

"Söz."

Tadashi uzanıp Kei için yer bıraktığında çocuk hemen yanına yerleşip örtüyü üstlerine çekmişti. Birbirlerine dönük şekilde yatıyorlardı şu an, daha önceden de sayısız kez birlikte yatmışlardı tabii ama bu daha farklı hissettiriyordu.

"Hadi kapat gözlerini."

"Beni izlemeyeceksen kapatacağım."

"Buna söz veremem."

"Kei!"

"Ama ne yapayım, çok güzelsin." dediğinde Tadashi utandığını hissedip istemsizce gülümsedi. "Beni böyle utandırma."

"Olanı söyledim sadece." Eliyle yine çocuğun yanağını okşadı yumuşakça. "Çok güzelsin"

Bu sefer bir şey diyemezken elini Kei'nin elinin üstüne koymuştu Tadashi. "Uyuyalım."

"Uyuyalım."

"İyi geceler." dedikten sonra başını biraz öne uzatıp çocuğun yanağına bir öpücük kondurdu. "Seni seviyorum."

Kei kim bilir kaç kez hayal ettiği sahnenin gerçekleşmesi nedeniyle başının döndüğünü hissederken gülümsemişti hafifçe. "İyi geceler, ben de seni seviyorum."

Yaklaşık 15 dakikadan sonra uykuya dalmıştı Tadashi. Sadece uyanık kalmak bile onu fazlasıyla yorduğu için uyuması kolay oluyordu, nefesinin daralması yüzünden her dalışında uyandığını saymazsak. En sonunda nefesi düzene giriyor ve uyumayı başarıyordu işte.

Gece gelen hemşireye zorluk çıkarmasın diye ışıkları kapattıktan sonra Tadashi'ye dönüp parmaklarına gevşek biçimde sardığı nemli saçlarla oynamaya başladığında canının acıyıp acımadığını düşündü. Sürekli terliyordu, bunun nefes darlığından ve ateşinden dolayı olduğunu biliyordu ama belki canı da acıyordu ama söylemiyordu. Böyle bir şeyin olma ihtimali çok yüksekti. Bunları düşündükçe çocuğun tam olarak nasıl hissettiğini bilememek sinirini bozuyordu.