saudade || TsukiYama

❄️

Tadashi'yi odaya getirmelerinin üzerinden 20 dakika geçmişti. Bu sürede çocuğun bilinci hâlâ tam olarak gelmiş değildi. Gözlerini açıyor, etrafa bakıyor ama henüz kavrayamıyordu gerçekliği. Herkes de etrafına toplanmış onu izliyordu hâliyle. Kendine gelmesini bekliyorlardı heyecanla.

Odada olmayan tek kişi Yuuta'ydı. İçeri girdiklerinde Shoyo bir anda odanın bir hasta odası için çok kalabalık olduğunu söylemiş, bunu dile getirirken de Yuuta'ya bakmıştı. Çocuk da fazlalık olduğu gerçeğini kabullenirken odadan çıkmıştı Kei'nin birçok kez çıkmasına gerek olmadığını söylemesine rağmen. Yabancıydı onlara nasılsa, onu istememeleri de normaldi.

O çıktıktan sonra Kei Shoyo'ya her şeye karışmamasıyla ilgili bir şeyler söylediğinde ortam gerildiği için sessizleşmişti. Şimdiyse sadece Tadashi'yi izliyorlardı işte.

Kei telefonuna bildirim gelmesiyle Tadashi'den gözlerini biraz ayırmak zorunda kalırken gelen mesajları okumuş, birkaç saniye Shoyo'ya bakmıştı yüzüne yansıyan siniriyle.

Herkes gittikten sonra haber verir misin

Yani eğer Tadashi benimle tanışmak isterse diye

Yani söylersen

İstemezse sorun değil

İstersen şimdi de gelebilirsin Yuuta

Zaten çıkmana gerek olmadığını söyledim ben

Ve

Tadashi seninle tanışmak isteyecektir merak etme

Böyle dışlanıyormuş gibi de konuşma 

Dışlandım ama✌🏻

Neyse

Gittiklerinde söyle işte

Peki

Telefonu cebine sıkıştırıp başını kaldırdığında kendisine bakan Shoyo'yla göz göze gelmesiyle "Ne bakıyorsun?" diye mırıldanmıştı.

"Yuuta mı?"

"Sana ne?"

"Az önce bana baktın sinirle, çıkmasına neden oldum diye kızdın galiba." 

Dediğine karşı Kei birkaç saniye boş boş bakıp konuştu yine. "Derdin ne bilmiyorum ama kendini bir şey zannedip de tanımadığın bir insana böyle davranman çok çocukça. Sinir bozucusun."

"Nasıl davranmışım? Kendisi gitti."

"Aynen, çocuğun gözünün içine baka baka buranın ne kadar kalabalık olduğunu söylemenle bir alakası yok."

"Niye umrunda?"

"Konu umrumda olup olmaması değil. Yaptığın-"

"Anne, Kei?" Tadashi'nin kısık ve çatallı sesi konuşmalarını bölerken Kei'nin gözleri kocaman açılmış, sevgilisine dönmüştü hızla. "Ta-tadashi!"

Hemen yanında oturan kadının ağlamaya başlayıp eliyle ağzını kapatmasını fark etse de dönememişti Tadashi. Onu bile zor kavramıştı gerçi, uyandığının farkına anca varabiliyordu.