saudade || TsukiYama

❄️

7.gün

Yanına yaklaşan adım seslerini işitirken gözlerini dikmiş olduğu bulutlarla kaplı gökyüzünden ayırıp gelen çocuğa baktı zor görse de. Daha hava aydınlanmamış olmasına rağmen nerede olduğunu soran bir mesaj almış, zaten saatlerdir yalnız olduğu için söylemişti yeni arkadaşına yerini.

"Donacaksın burada, bekle çay alıp geleceğim."

"Gerek yok."

"Sus Kei, hasta olmak mı istiyorsun?"

Hasta olmak umrunda bile değildi ama Tadashi uyandığında hasta olursa ona yaklaşamama şansı vardı, o yüzden biraz ısınmanın iyi olabileceğini düşünerek "Peki." diye mırıldandı ve çocuk tekrardan uzaklaşırken derin bir nefes aldı. Kalbi fazla sıkışıyordu, sürekli böyle derin nefesler almak zorunda kalıyordu.

Zaman kavramını yitirmişti; doğru düzgün uyumuyor, yemek yemiyor ve sürekli soğukta kalıyordu böyle. Tadashi'nin annesinin bir hemşireyle konuşması üzerine ilaç ve yemek takviyesi aldığı içinse hasta olmamıştı henüz. O olmasa belki de bir yerde bayılmıştı çoktan.

"Hey, alsana." Önüne uzatılan çayı yeni fark etmişken kağıt bardağı hemen alıp parmaklarıyla sardı ve ancak o zaman hissetti ne kadar üşümüş olduğunu.

"Ne zamandan beri burdasın?" derken Kei gibi bankın sırt yaslama kısmına oturup ayaklarını da oturma yerine koymuştu Yuuta.

"Bilmem, saat kaç?"

"5'e geliyor."

"Çok olmamış."

"Belli, yüzün bembeyaz."

"Normalde de öyle."

"Sorun orda işte, şimdi çok daha beyaz."

"Uyuyamadım."

"Yok mu uyku ilacı falan, veremiyorlar mı?"

"İstemiyorum öyle bir şey."

"Gerizekalı mısın sen? Üç günde toplam altı saat anca uyumuşsundur."

Kei sessiz kalınca Yuuta sesli bir nefes verip eline aldığı paketten bir dal çıkarıp dudakları arasına yerleştirdi. O sigarasını yakarken Kei göz ucuyla ona bakmıştı üç gündür yaptığı gibi. İlk yanında içtiğinde ona da uzatmıştı çocuk ama Kei reddetmişti. Hâlâ düşünmüyordu içmeyi ama baktığında içinde küçük bir istek oluşmuyor da değildi.

"Bakıyorsun yine, vereyim mi?"

"Hayır."

"Çok merak ediyorsan benimkinden dene, al." İki parmağı arasında duran sigarayı Kei'ye uzattığında çocuk biraz kararsız kalsa da almıştı. Birkaç saniye tuttuğu şeye baktı, Tadashi bunu bilse çok üzülürdü diye uzak durmuştu biraz da aslında ama şimdi denemek istiyordu.

"İçine çekeceksin, ama bir anda çok fazla çekme yoksa öksürürsün deli gibi."

Dudaklarına götürüp çok öksürmekten korktuğu için hafifçe çekerken bir saniyeliğine garip hissetmişti, Yuuta'da olanın aksine daha az duman çıktığında çocuğa döndü. "Sanırım beceremedim."

"Az çektin çünkü. Bir daha dene. Korkma, ölmezsin."

"Beni kötü yola sokuyorsun."

"Hassiktir lan, doğru." Sigarayı almak için bir anda uzandığında Kei elini çekerek engellemişti bunu. "Şimdiye kadar düşünmedin mi, seksen kere sordun istiyor musun diye."