•
-"Gerek yok önemli bir şey değil."
Bileğimi kavrayıp elimi indirince nefesimi üfleyip ona ters ters baktım. Dudağı çoktan şişmeye başlamıştı önemli bir şey değil diyor.
Yapıştırdığım sargı bezini yarasına dikkat ederek iyice yapıştığını kontrol ettim.
-"Lavin."
Konuşmak sesini duymak için canımdan can giderken tam şuan karşımdaydı. Ama şimdi de kalbim bu adrenaline dayanamayacaktı.
Heyecandan tir tir titrerken ayaklarım beni banyoya götürdü. Ellerimi yıkayıp nefes nefese aynadaki yansımama bakarken arkamda belirdi.
-"Özür dilerim. Allah benim belamı versin. Sensiz veriyor zaten. Lavin bir gün daha sen olmadan yaşayamam. Sürekli hata üstüne hata yapıyorum biliyorum ama yalvarırım affet beni."
Belimden tutup kendine döndürdüğünde günlerdir beklediğim o an gelmişti. Hiç konuşmasa da olurdu çünkü boynuna atlamama az kalmıştı.
Saçmalama Lavin.
-"Özür dilerim. Binlerce kez özür dilerim. Yemin ederim bütün önceliğim sensin. Ama aptal gibi davrandım. Sana vakit ayırmak yerine kendi derdime düştüm. Sensiz nefes alacak gücüm kalmadı. Beni kendinden mahrum bırakma. Seni çok özledim."
Hızlı hızlı konuşup nefesini hissettirecek kadar yakınıma girdiğinde soluğum içime kaçmıştı.
Diren Lavin diren.
Yanaklarımın içini ısırmaya son verip göğsümü havayla doldurdum.
-"Günler sonra mı yokluğumun farkına vardın?" Benim kadar özlemiş olamazsın.
Yüzümü bir anda avuçlarının arasına alıp sesli bir soluk çekerek alnını alnıma yasladı.
-"Lavin...Lavin seni öyle çok özledim ki."
Daha direnemeyeceğim.
Büyük duygusal bir buluta dönmüştüm. Durmadan göz yaşlarım sel gibi akıyordu. Yaklaşık bir saattir tutuyor olmama rağmen o an hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamam Asil'i bile şaşkınlığa uğrattı.
Duygusallığın hamilelikle yada Asil'le mi ilgisi vardı onu bilmiyordum.
Belkide ikisi birleşince benim bütün bağlarım kopmuştu.
-"Ağlama özür dilerim Lavin ağlama dayanamıyorum. Güzelim...her şeyim dökme yaşlarını. Sondu şerefim üstüne..sana olan sadakatim üstüne yemin ederim ki bir daha asla seni ağlatmayacağım."
Sarıp sarmaladığı bedenim yalnızca şefkatten değil sıcaklığından da yoksun kalarak eksilmişti. Bedenimin her yanını avuç içleriyle okşuyor saçlarımın arasına durmadan öpücükler konduruyordu.
Yüzümü özlediğim göğsüne gömmüş içli içli ağlarken ona sarılmamak için ellerimi acıtma pahasına sıkıyordum.
-"Bırak beni."dedim ağlayarak.
Göğsünü ittirecekken bileklerimi tutup aramızdan hava geçmesine bile müsaade etmeyecek yakınlıkta sarıldı.
-"Bırakamam. Nasıl bırakırım ben seni?"
Başımı tutarak eğildikten sonra yüzünü boyun girintime yerleştirdi. İç çekip avuç içlerimi şiddetle inip kalkan göğsüne bıraktım.
Varlığını gücünü hissetmek beni büsbütün yeniledi.
-"Yapmadığın şey değil."derken sesim oldukça kısık çıkmıştı.
Ellerine daha fazla ihtiyacım vardı. Saatlerce sarmalasa doyamazdım.
