ဒီႏွစ္ေဆာင္းက ျမန္မာတျပည္လုံးကို ခိုက္ခိုက္တုန္ေနေအာင္ကိုခ်မ္းေစသည္။ျမဴခိုးေတြေဝၿပီး လမ္းတိုင္းလမ္းတိုင္းျမဴေတြဆိုင္းကာ အေ႐ွ႕တစ္ေပေလာက္ကိုပင္ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရ။ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးၿမိဳ႕ျပတစ္ေနရာတြင္ျဖစ္၏။ျမဴေတြအရမ္းဆိုင္းေနေသာေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္အေနအထားကိုေတာင္သဲသဲကြဲကြဲမျမင္ရေပ။လမ္းငယ္ေလးတစ္ခုထဲတြင္ေတာ့ လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွား အရာေလးတစ္ခု။ထိုအရာေလးက တစ္ျခားေတာ့မဟုတ္ေပ။ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ လႈပ္လီလႈပ္လဲ့လမ္းေလွ်ာက္ေနျခင္းပင္။Hoodieအမည္းေရာင္ႏွင့္ဂ်င္းပင္အျပာတို႔ကိုလိုက္ဖက္စြာဝတ္စားဆင္ယင္ထားၿပီးေအာက္တြင္လည္း Nikeအျဖဴစြတ္စြတ္ေလးကိုစီးထားေသးသည္။လက္ႏွစ္ဖက္ကိုလွ်ိဳ၍ အက်္ီအိတ္ထဲထည့္ကာ လမ္းေလွ်ာက္ေနပုံမွာ နံနက္ခင္း ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနတာႏွင့္မတူ။သူသြားလိုတဲ့ခရီးကိုေအးေအးလူလူသြားေနပုံပင္။သြားေနရင္းႏွင့္ပင္လမ္းအခ်ိဳးအေကြးေလးတစ္ေနရာေရာက္ေတာ့႐ုတ္ခ်ည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။ထိုအခ်ိဳးအေကြ႕တြင္ေတာ့ ႀကီးမားေသာပင္စည္ႀကီးႏွင့္အပြင့္ေတြခဲေနေအာင္ပြင့္ေနေသာ ခေရပင္ႀကီးတစ္ပင္။ထိုခေရပင္ႀကီးေအာက္တြင္ေတာ့ သစ္သားခုံတန္းေလးတစ္ခု။ထိုသစ္သားခုံတန္းေပၚတြင္ေတာ့ မနက္ခင္းရဲ႕ လွပမႈေတြကို ထိုးခြဲပစ္လိုက္တဲ့ ေၾကကြဲစို႔နင့္ဖြယ္ငိုသံသဲ့သဲ့ေလး......
" အဟင့္......အဟင့္.....ဟင့္.....ဟင့္......ဒီေန႔နဲ႔ဆို ႐ွင္ထြက္သြားတာ ၉ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ၿပီေနာ္....ရနံ႔႐ွင့္ကိုအရမ္းလြမ္းတယ္သိလား....႐ွင္ေျပာခဲ့တယ္ေလ...ရနံ႔ေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ေမႊးရနံ႔ဆိုတဲ့ မင္းအေပၚမွာ အၿမဲဝဲပ်ံေနမဲ့လိပ္ျပာေလးတစ္ေကာင္ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆို....ခုဘယ္မွာလဲလိပ္ျပာေလးေရ.....႐ွင္အၾကားခ်င္ခဲ့ဆုံးေသာ စကားတစ္ခြန္းကိုရနံ႔ေျပာခြင့္မရခဲ့ဘူး..ဒါေပမယ့္ရနံ႔အဲ့စကားကို ဒီေနရာမွာလာေျပာတာ ဒီတစ္ခါနဲ႔ဆို ၉ႀကိမ္ေတာင္႐ွိပါၿပီ....ရနံ႔ဒီစကားကို႐ွင္ကလြဲၿပီးဘယ္သူ႕ကိုမွမေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး.....ဒီတစ္ေခါက္လည္း႐ွင္အရမ္းၾကားခ်င္ေနမွာေပါ့......႐ွင္နားေထာင္ေနေပးပါေနာ္....ရနံ႔ေလ႐ွင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္သိလား......ဒီႏွလုံးသားရဲ႕အနက္႐ိႈင္းဆုံးေသာေနရာကေနကိုခ်စ္တာ....႐ွင္ၾကားရဲ႕လားဟင္...."
YOU ARE READING
ခရေပင်ကိုအစွဲပြု၍🌳
Horrorချစ်ခြင်းမေတ္တာဆိုတာ သက်ရှိတွေပေါ်မှာလည်းဖြစ်တည်ခွင့်ရှိသလို သက်မဲ့အရာတွေပေါ်မှာလည်း ဖြစ်တည်လို့ရသည်။ သို့ပေမဲ့ မမြင်ရတဲ့ အရာတွေပေါ်မှာရော ဖြစ်တည်လို့ရသလား။ဥပမာ သေဆုံးပြီးသားလူတစ်ယောက်ကိုပေါ့။ကျွန်မကတော့ သူများတွေမမြင်ရတဲ့ မြင်နိုင်စွမ်းမရှိတဲ့တစ်ယေ...
