{2} Zawgyi

84 5 0
                                    

     
မနက္က်ဴ႐ွင္သြားရမွာမို႔ ၆နာရီထရေသာေၾကာင့္ကူးကူး အိပ္ေရးမဝ။ညကလည္းအိပ္မက္ဆိုးေတြကမက္ထားေသာေၾကာင့္ အိပ္ေရးမဝေပ။သို႔ေပမယ့္လို႔ က်ဴ႐ွင္သြားရမည္မို႔ကုန္း႐ုန္းထကာ မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ကာ မနက္ခင္းအမႈကိစၥတို႔ကိုေဆာင္႐ြက္ေနေတာ့သည္။

"ရနံ႔ဆိုတာလူနာမည္လား..လိပ္ျပာကေရာ...ငိုေနပုံေထာက္ရင္ေသသြားလို႔လား...ငါဘာမွစိတ္မစြဲဘဲ ဒီနာမည္ေတြကို ဘာလို႔အိပ္မက္မက္တာလဲ..ၿပီးေတာ့အဲ့ဒိလမ္းနဲ႔အဲ့ခေရပင္...ငါစိတ္ထဲမွာသြားခ်င္ေနတဲ့ေနရာပဲ...တစ္ခုခုေတာ့တစ္ခုခုပဲ...ငါ့စိတ္ထဲအရမ္းထူးဆန္းေနတယ္.."

မနက္စာစားေနရင္းကူးကူးေတြး
ေနမိသည္။

"က်ဴ႐ွင္က ၆ခြဲေလ...ျမန္ျမန္စား....ေနာက္က်ေနမယ္..."

"အင္းပါေမႀကီးကလဲ.....ကူးကူးညကအိပ္မက္ဆိုးေတြမက္လို႔.."

"မက္လိုက္ရတဲ့အိပ္မက္က......" သမီးျဖစ္သူကိုမဲ့ျပကာ ခ်က္ဖို႔ျပဳပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ေနေတာ့သည္။

ဇူဇူတို႔ အ႐ွင္းေလး တို႔ႏွင့္က်ဴ႐ွင္မတူေပ။ကူးကူးတို႔က်ဴ႐ွင္ကနာမည္ႀကီးသလိုေစ်းလည္းသူမ်ားထက္ႀကီးတာမို႔ ဇူဇူတို႔မတက္ႏိုင္ေပ။ထိုက်ဴ႐ွင္တြင္ေတာ့ ၿမိဳ႕၏ဒိတ္ဒိတ္ႀကဲေတြသာမ်ား၏။စာလည္းသူ႕ထက္ငါေတာ္တဲ့လူေတြဒုနဲ႔ေဒးပင္။

က်ဴ႐ွင္ေရာက္ေတာ့ လူေတာင္စုံေနၿပီ။ေနရာလြတ္ကိုဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေဘးတြင္အခန္းထဲကအေတာ္ဆုံးလို႔ေျပာထားေသာ မႈံနံ႔သာခင္ပင္။ဇူဇူတို႔လို ေဖာ္ေ႐ြတဲ့ပုံမေပၚ။ခပ္တည္တည္ပင္။မာနႀကီးမဲ့ဆိုက္မ်ိဳးပင္။

"ဒီေနရာလူ႐ွိလား..."ကူးကူးစကားစလိုက္ေတာ့...

"မ႐ွိဘူး..." ခပ္မာမာပင္ျပန္ေျပာေသာ မႈံနံ႔သာခင္ေၾကာင့္ ကူးကူးမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ကာ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ႀကီးနဲ႔ဝုန္းခနဲဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့သည္။

"ဟဲ့ျဖည္းျဖည္းထိုင္ပါဟဲ့....သူ႕ခႏၶာကိုယ္ႀကီးနဲ႔ သက္ေတာင့္သက္တာမထိုင္ဘူး.."
အသစ္ဆိုၿပီး စႏွိမ္လိုက္ေသာ ထိုငတိမေၾကာင့္ ကူးကူး ေဒါသေထာင္းခနဲထြက္သြားကာ..

ခရေပင်ကိုအစွဲပြု၍🌳Donde viven las historias. Descúbrelo ahora