POV Ashley - Een nieuwe jongen in de klas

44 5 22
                                    

'Hebben jullie allemaal een fijne vakantie gehad?' vraagt Lendovicus terwijl hij wat limonade en de koektrommel op het tafeltje neerzet.

'Zekers, even geen huiswerk. Heerlijk.' Tigo vouwt zijn handen achter zijn hoofd en gaat languit op de bank zitten.

'Nou, de zomervakantie duurde anders veel te kort. Overmorgen moeten we onze boeken ophalen en aankomende dinsdag moeten we alweer naar school', mopper ik.

'Voor mij heeft het anders lang genoeg geduurd', zegt Marnix terwijl hij een koekje uit de koektrommel pakt.

'Ik ben blij dat jullie allemaal een fijne vakantie hebben gehad, maar ik vind het toch wel een beetje jammer dat de meesten van jullie halverwege de zomervakantie de regels over het gebruik van magie aan jullie laars lapten.'

We beginnen meteen luid te protesteren. 'Lennie, ik ga in mijn welverdiende vakantie echt niet van de bank komen als ik ook mijn telekinese kan gebruiken om iets te pakken!'

'Het was super warm, maar door het watertekort mochten we ons zwembad niet vullen en Thomas en ik wilde gewoon graag zwemmen!' roept Marnix.

'Papa kreeg de barbecue niet aan en ik had reuzehonger. Dan ga ik niet zitten wachten totdat hij hem eindelijk aan krijgt als ik ook mijn vuurkrachten kan gebruiken.'

'Jongens, jullie opleiding is klaar. Ik heb jullie in de zomervakantie in de gaten gehouden en dat zal de laatste keer zijn. Ik ga niet meer controleren of jullie je krachten alleen gebruiken als het echt moet. De MG en ik vertrouwen erop dat jullie je krachten verstandig gebruiken.'

'Tuurlijk gebruiken we onze krachten alleen als er een Hostis is. Jullie kunnen ons vertrouwen.' Hanna neemt een slok limonade uit haar beker.

'In de zomervakantie heb ik toch wat anders gezien', zegt Lendovicus.

'Grappig, Lennie.'

Lendovicus staat op. 'Goed, jullie gaan dinsdag weer naar school en dat betekent dat de veiligheid van de mensen in de buurt weer in jullie handen ligt. De MG zal de magiërs, die dit gebied in de zomervakantie beschermd en bewaakt hebben, weer terugroepen.'

'Yes en dan kunnen wij weer de helden gaan spelen!' roept Tigo terwijl hij op de bank gaat staan.

'Ja, pyromaan Tigo gaat u redden!' roep ik spottend.

'Pas maar op! Anders laat ik je haar in de fik vliegen!'

'O ja? Dan haal ik je onderuit met mijn telekinese!' roep ik.

'Zijn jullie nu alweer vergeten wat ik gezegd heb? Geen magie gebruiken als het niet nodig is!' waarschuwt Lendovicus nog een keer.

De volgende ochtend lopen we met zijn zesjes de school in en wie komen we meteen tegen van wie ik hoopte dat we haar nooit meer zouden zien? Juist, Evy. 'Hallo, jongens. Fijne zomervakantie gehad?' vraagt Evy net iets te aardig. Hier zit iets achter. Ik weet het zeker.

'Ja, heerlijk!' antwoord ik. 'Even zes weken geen last van jou.'

Evy kijkt me geïrriteerd aan, maar richt haar aandacht dan meteen op Caitlin. 'En jij, Caitlin? Ook een fijne vakantie gehad? O wacht, nee! Natuurlijk niet, want daar ben je te saai voor!'

Ik open mijn mond om iets te zeggen, maar tot mijn verbazing zegt Caitlin zelf wat terug: 'Eigenlijk heb ik het heel erg druk gehad deze zomervakantie.' Ze kijkt Marnix glimlachend aan. 'Marnix en ik hebben zoveel leuke dingen gedaan samen en we hebben ook elke dag met elkaar gebeld of geappt. Met welke vrienden heb jij wat leuks gedaan deze zomervakantie? O, sorry. Jij hebt natuurlijk helemaal geen vrienden.' Caitlin loopt er lachend vandoor gevolgd door Marnix en ze laat een verbaasde Evy achter. Tigo, Esra, Hanna en ik lopen snel naar Marnix en Caitlin toe.

Esra stelt de vraag die momenteel ook op onze lippen brandt: 'Sinds wanneer durf jij zoiets terug te zeggen?'

'Sinds Marnix me heeft geholpen en me heeft beloofd om een gemene opmerking terug te maken als ze weer iets terugzegt waar ik geen comeback op weet', zegt Caitlin trots.

'Aw, dat is zo lief!' zegt Hanna op een hoog toontje.

'Ja, Marnix is ook heel lief.' Caitlin gaat op haar tenen staan om Marnix een kus te geven. Hij is zo hard gegroeid deze zomervakantie. Niet normaal! Tigo daarentegen is nog steeds een kleine kabouter. Caitlin leunt tegen Marnix aan en hij slaat zijn armen om haar heen. Ze kijkt op en Marnix geeft nog een kusje op Caitlins lippen.

'Ja, nu is het wel genoeg geweest met dat kleffe gedoe!' roep ik terwijl ik Caitlin meetrek.

'Inderdaad, tortelduifjes!' zegt Esra giechelend.

We lopen het klaslokaal in. Veel mensen ken ik niet aangezien de helft van de havo klas bij ons in de klas is gekomen. We kiezen alle zes de plekken bij het raam en zover mogelijk achterin de klas. 'Ik heb geen zin in school', mopper ik en ik laat me onderuit zakken op mijn stoel.

'Ik wel. Eindelijk natuurkunde!' roept Esra blij en veel te enthousiast. Ik rol zuchtend met mijn ogen. Het klaslokaal stroomt langzaam vol. Net als de mentrix wil beginnen, opent de deur en komt er nog een jongen binnen gelopen. Hij is zo knap! Hij heeft bruin haar en er zit netjes wat gel in. Niet zoals Marnix warrige haar dat altijd alle kanten op staat en waar geen druppeltje gel in gaat. Hij heeft mooie helderblauwe ogen en hij is nu al licht gespierd. In zijn spijkerbroek zitten twee gaten waardoor je zijn knieën kan zien en hij heeft een zwart shirt met een doodskop erop aan. Ik heb niet door dat ik aan het staren ben totdat ik Hanna lachend hoor fluisteren: 'Ashley, heeft opeens ook heel veel zin in school!'

'Hou je kop dicht, Hanna!' sis ik, maar daardoor moeten Esra en Hanna alleen maar harder giechelen.

'Hallo, ik ben Kyan. Sorry dat ik te laat ben, maar ik ben nieuw op deze school en ik kon het juiste lokaal niet vinden.'

'Geen probleem, Kyan. Ga zitten.'

Ik krijg niet echt mee wat mevrouw Demir allemaal tegen ons zegt. Ik kijk steeds naar links waar Kyan zit. Dan kijkt hij plots ook naar mij en we maken even oogcontact. Snel wend ik mijn blik af. Zou hij doorhebben dat ik naar hem aan het staren was? Ik hoop het niet, want dat zou zó gênant zijn. Ik steek mijn vinger op. 'Mevrouw, mag ik even naar het toilet?'

'Natuurlijk, Ashley.'

'Bedankt.' Ik loop snel het klaslokaal uit naar de toiletten. Ik doe de deur op slot en leun tegen de muur aan. Mijn wangen gloeien. 'O my gosh!' fluister ik.


Kinderen van Praesidium 2 - Organisatie WolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu