Kinderen van Praesidium 2 - Organisatie Wolf

POV Caitlin - De magische vuilwoestijn

Het begint me te duizelen. 'Weggetoverd?' vraag ik.

'Ja, jullie moeten zijn weggetoverd door een magiër. Waarschijnlijk een Hostis, want die willen jullie maar al te graag weg hebben.'

'Scopia', sist Ashley boos.

'Scopia? Ja, zij zou zoiets wel doen.' De man kijkt in de verte naar de horizon. 'Ach jee, er komt een zandstormpje aan. Kom, ik neem jullie mee naar mijn verblijfplaats.' Wat vertwijfelend lopen we achter hem aan. 'Kom, kom kinders. Een beetje doorlopen, anders zijn we niet op tijd weg en dan zal het voor ons een nogal pijnlijke situatie worden met al die zandkorrels die dan tegen je aan vliegen.'

We stappen een kwartier lang stevig door en komen dan aan bij de verblijfplaats van de man. Het is een grot waar een doek voor de ingang hangt. De oude man houdt het doek omhoog. 'Welkom bij mijn huisje.'

'O, een grot', zegt Ashley een beetje teleurgesteld.

De man begint te lachen. 'Wat had jij verwacht: een villa met een zwembad?'

Ik hoor hoe het hard begint te waaien en hoe het zand zicht over de grond verplaatst.

'We zijn precies op tijd. De zandstorm gaat beginnen. Gelukkig zitten wij hier goed beschut. Ik zal wat tomatensoep voor ons klaarmaken. Dat zal jullie goed doen.'

'Bedankt', zeg ik terwijl ik naar de man glimlach.

'Geen dank, maar jullie hebben dus nog nooit van de magische vuilwoestijn gehoord?' vraagt de man. Wij schudden alle drie ons hoofd. 'Hoelang zijn jullie nu lid van KvP dan?'

'Over twee weken een jaar', antwoordt Tigo.

'Beginners dus. Dan begrijp ik wel dat Lendovicus jullie nog niet over de magische vuilwoestijn verteld heeft. Er zijn belangrijkere dingen die jullie eerst moeten weten, zoals hoe je je krachten gebruikt bijvoorbeeld.'

'Ja, dat stadium zijn we inmiddels wel voorbij', zeg ik ietwat beledigd.

'Kunt u ons nu vertellen wat de magische vuilwoestijn precies is?' vraagt Tigo.

'Ja, dat kan ik.' De man maakt een vuurtje en hangt een ketel boven het vuurtje. 'Alleen laten we ons eerst even voorstellen. Ik ben Florentijn en jullie zijn?'

'Ik ben Caitlin, aangenaam.'

'Ik ben Tigo.'

'En brutaaltje?' vraagt de man.

'Ashley', antwoordt ze nors.

'Oké, Caitlin, Tigo en Ashley.' Florentijn haalt vier kommetjes tevoorschijn en doet er wat soep in. 'Alsjeblieft en een stukje stokbrood.'

Dankbaar pak ik de soepkom en het stukje brood aan. Scopia heeft niet de moeite genomen om eten voor me te halen dus inmiddels heb ik heel erge honger. Ik neem een slokje van de soep. Mmm, lekker. Ik ben blij dat we hier in deze grot zitten: buiten hoor ik het zand razen.

'Dus, ik zal jullie even uitleggen wat de magische vuilwoestijn is. Heel lang geleden, toen zelfs ik nog niet geboren was en geloof me dat is lang geleden, toverden de magiërs en Hostis gewoon hun spullen weg. Toen ik 25 jaar was, werd dat een probleem. Als er namelijk spullen of magiërs weggetoverd werden, kwamen deze simpelweg in de mensenwereld terecht, op de aarde dus. Dat was niet handig en dus ontwikkelde ik de magische vuilwoestijn: een andere wereld waar alle spullen die niet meer nodig zijn of gevaarlijk zijn naartoe getoverd kunnen worden. Dat is dit dus. Ik ben altijd al een kluizenaar geweest, dus ik vond het geen probleem om hier in mijn eentje te gaan wonen. Ik sorteer alle soorten spullen die hier terechtkomen en ik kijk elke dag of er niet toevallig levende wezens zijn gestrand, wat vandaag dus aan de orde was. Lendovicus heeft de leden van Kinderen van Praesidium hier weleens naartoe getoverd om een bepaald product op te halen dat alleen hier te vinden is. Daarom dacht ik dat dat nu ook het geval was, maar jullie zijn dus weggetoverd.'

'En die skeletten?' vraag ik.

'Die zijn al heel oud', antwoordt Florentijn. 'Net zoals jullie mensen, gaf de Magische Gemeenschap sommige Hostis vroeger de doodstraf. Dat zijn die skeletten, maar wees maar niet bang: dat doen we al heel lang niet meer. Wij zijn er al veel eerder mee gestopt dan jullie. Ja, ik weet het nog goed. We hebben het in de Middeleeuwen afgeschaft toen magiërs massaal op de brandstapel belandden. We vonden de mensen maar wreed, alleen wij beseften heel goed dat wij eigenlijk precies hetzelfde met de Hostis deden. Toen zijn wij ermee gestopt.'

'En hoe zit dat met die hulp van buitenaf?' vraagt Ashley.

'Jullie kunnen hier alleen wegkomen als er iemand in de wereld van de magiërs of op aarde een poort tovert. Weet iemand dat jullie hier zijn? Want anders kan ik de MG zeker bereiken, maak jullie maar geen zorgen.'

'Onze vrienden, de andere drie leden van Kinderen van Praesidium, weten vast wel dat wij hier zijn', antwoord ik.

Florentijn knikt tevreden. 'Mooi zo. Dan is het nu gewoon even afwachten.' De oude magiër loopt naar de uitgang van de grot en trekt het doek weg. 'Zo te zien is de zandstorm voorbij. Willen jullie misschien wat leuks uitzoeken? Jullie zijn hier nu toch.'

'Ja, leuk!' roept Tigo enthousiast.

Ik kijk Ashley vragend en ook een beetje twijfelend aan. Ashley haalt haar schouders op en zegt: 'Ach, waarom ook niet. Anders zitten we hier toch maar een beetje te wachten.'

We lopen de grot uit en volgen Florentijn naar de afvalheuvels. Hij legt ons uit dat hij zoveel mogelijk spullen van dezelfde categorie op één hoop gooit, zodat hij het overzicht kan bewaren. Na een tijdje lopen, komen we aan bij de afvalheuvels. Ik kijk omhoog. 'Wow, dat is heel wat.' Er staan wel tientallen van die heuvels. Apparaten, meubels, schilderijen, dekens, kleding, gereedschap, noem iets en het ligt hier hoogstwaarschijnlijk tussen.

'Veel plezier zou ik zeggen. Ik denk dat jullie hier nog wel even zoet mee zijn. Waar willen jullie beginnen?' vraagt Florentijn.

'Ik weet wel waar ik wil beginnen!' Tigo rent weg.

'Hé! Niet zo snel!' roept Florentijn.

Tigo loopt weer terug naar ons. 'Waarom niet?'

'We blijven wel bij elkaar. Jullie zijn nu hier in mijn magische vuilwoestijn en jullie zijn dus mijn verantwoordelijkheid.'

Ashley, Tigo en ik hoeven niet lang te overleggen waar we als eerste willen kijken. Er is namelijk ook een vuilheuvel met tablets, laptops, mobieltjes en 'al dat soort moderne menselijke dingen' zoals Florentijn het noemt. De meeste apparaten zijn kapot, maar sommigen zijn ook gloednieuw en doen het nog!