ត្របកភ្នែកតូចមូលគួរឲ្យគួយគន់ ព្រិចធ្មិចៗទទួលយកថ្ងៃថ្មី រមួលខ្លួនពេលដែរគេមានអារម្មណ៍ថប់ៗ បើកភ្នែកមើលទើបដឹងថាមានអ្នកគេងអោបខ្លួនសោះ
«អូនភ្ញាក់ហើយហេស?!!»យ៉ុនហ្គីបើកភ្នែកឡើងភ្លាមក្រោយពីរាងតូចរើខ្លួន
ជីមីនមិនឆ្លើយគេក៏ក្រោកចេញពីរង្វង់ដៃនាយចំណែកយ៉ុនហ្គីក៏ងើបតាមវឹងអោបរាងតូចពីក្រោយ
«ចង់ទៅណា?បងមិនទាន់បានMorning Kiss ផងសឺត!!»រាងកាយមាំមួនរសៀចូលមលគៀកនិងកាយតូចដាក់ដៃអោបចង្កេះស្លីមរបស់រាងតូចជាប់និងដាក់ចង្កាលើស្មារាងតូចសួរគេបន្ទាប់នាយក៏អោនថើបញីញក់ថ្ពាល់ប៉ោងៗនោះមួយខ្សឺតធំទៀត
«មើល៎លែងទៅអូនទៅផ្ទះវិញ!!»ជីមីនចាប់ទាញដៃនាយចេញតែនាយមិនព្រមប្រលែង
«បងអត់ឲ្យអូនទៅ!!»យ៉ុនហ្គី
«មើល៎..លែងអូន...អាយ៎»ជីមីនស្រែកចាចសឹងតែបែកក្រដាស់ត្រចៀកនៅពេលយ៉ុនហ្គីទាញខ្លួនគេត្រណាត់ត្រណែងមកលើកពូកវិញ
«បងសុំទោស!!»យ៉ុនហ្គីទាញជីមីនមកគេងវិញបានហើយនាយក៏អោបគេជាប់មិនប្រលែង ឈ្មុលចូលប្រលោះ ករាងតូចនិងនិយាយសុំជីមីនតិចៗក្បែរត្រចៀក
«កុំងរងក់ដាក់បងពេក ប្រយ័ត្នបងឈប់ស្រលាញ់ហូវ!»យ៉ុនហ្គី
«ឈប់ៗហូវ!»ហូវដែរ🙂
«ឈប់ក៏បាន!!តែកុំឲ្យដឹងឲ្យសោះថាក្មេងខ្លះក៏ធ្លាប់គេង
យំនឹកបងដែរប្រយ័ត្នបានគេងយំម្ដងទៀតទៅ?»យ៉ុនហ្គីថាហើយក៏អោបរាងតូចកាន់តែខ្លាំងនាយដឹងថាជីមីនមិនអាចខឹងនាយបានឡើយ
«មិចបានដឹង?ដឹងមកពីណា?»ជីមីនងាកមកសួរយ៉ុនហ្គីចាប់ដៃគេសួរព្រោះតែឆ្ងល់ខ្លួនមិនដែរនិយាយសោះមិចក៏គេដឹង
«ដឹងមកពីណាមិនសំខាន់សំខាន់បងស្រលាញ់អូន!»នាយញញឹមរាលស្នេហ៍ដាក់មុខក្មេងតូចយ៉ាងសង្ហារ
«សួរមែនណា?»ជីមីនខាំមាត់បើកភ្នែកធំៗខឹងនិងនាយដែរ
និយាយបន្លប់គេ
«បងនិយាយមែនតើ..ថាបងស្រលាញ់អូន!!»យ៉ុនហ្គីងើបមុខមកសម្លឹងមុខតូចក្រមិចនោះនិងនិយាយញោះរាងតូចបន្ទាប់ក៏អោនទៅថើបបបូរមាត់ដែរខានប៉ះជាយូរនោះថ្នមនិងជញ្ជក់វាតិចៗលូកអណ្ដាតដួសដងរស់ជាតិផ្អែមពីក្រអូបមាត់ក្មេងតូច
ជីមីនមិនបានប្រកែកមានតែស្របតាមនាយបិទភ្នែកទទួលយកស្នាមថើបដ៏ពិនប្រសព្វរបស់នាយថ្នាក់ថ្នមលួងលោម គេសឹងតែមិនអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបាន
ដៃរវៀមដូចមឹកលូកមកប្រលេសឡេវអាវស្ដើងជីមីនម្ដងមួយម្ដងរហូតដល់អស់ញែកជាយអាវចេញបង្ហាយកាយ
តូចទន់ល្វុកល្វន់គួឲ្យចង់ប៉ះពាល់ពេញទី
YOU ARE READING
ម្ចាស់ចិត្តមីនយ៉ុនហ្គី
Romanceបងនិយាយថាបងស្រលាញ់អូន តែបងតែងតែធ្វើឲ្យយំរហូត ហើយចុងក្រោយបងក៏ចាកចេញពីអូនជារៀងរហូតទៅ...នេះមែនទេដែរគេហៅថាស្រលាញ់នោះ មីនយ៉ុនហ្គី?? មីនយ៉ុនហ្គី/ផាកជីមីន និពន្ធដោយ:Mîñ Mīń
