Olympia Sharlene Sagrado's life oddly seemed like a fairytale - her mother's death led to her father's remarriage to her evil stepmother, who tagged her equally wicked children to their home. After her father's demise, her stepmother, desperate to m...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
31: The Fairy Godmother Goes to the Seelie Court
HUMINTO AKO SA pagdidilig ng mga halaman sa bakuran nang nagpapanik na nilapitan ako ni B1. Bakas din sa mukha niya ang matinding kaba at pag-aalala.
"Lady Olympia, si Master Cosmo po!" mangiyak-ngiyak na hayag niya.
"Anong nangyari kay Cosmo?" nag-aalalang tanong ko.
"Inaaresto po siya ng Seelie Guards sa shop."
Nabitiwan ko ang regaderang hawak ko dahil kumaripas na ako ng takbo papunta sa shop kahit pa naka-Mary Jane heels ako. Wala na akong pakialam kung matapilok man ako. Basta ang mahalaga ay maabutan ko si Cosmo.
Nauna pa sa akin si B1 doon pero pareho naming naabutan ang mga Seelie Guard na kasalukuyang pinoposasan at hinahawakan sa magkabilay kamay niya at balikat si Cosmo upang masigurong hindi ito tatakas. The latter was just donning a calm demeanor, as if the event did not scare him in the slightest.
"Anong ginagawa niyo sa familiar ko?" I asked the guards.
"Siya ay dinadakip namin sa salang paglabag sa mahigpit na batas ng spirit world. Sumuko siya at inakong kagagawan niya ang pagkawala at pagtakas nina Prince Lionel at sa mortal nitong mang-iibig."
Namilog ang mga mata ko sa narinig sa isa sa mga guwardiya. Tahimik na ikinuyom ko ang mga kamao ko.
Anong...
Hindi pwede...
Ako ang may kagagawan no'n. Bakit inaako ni Cosmo?!
"Nagkakamali kayo! Dawit lang siya rito dahil ako ang pasimuno ng l—"
"Olly!" matigas na sigaw ni Cosmo sa akin. "Ikaw na munang bahala rito at sa kanilang lahat habang wala pa ako. Babalik din ako."
Nanginig ang mga labi ko kasabay nang panlalabo ng mga paningin ko dahil sa luha. Inaako nga niya ang kasalanang hindi naman niya ginawa.
I clenched my fists more and shook my head as I shouted, "Manahimik ka, Cosmo! Manahimik ka! Kasalanan ko ito! Ako dapat ang hinuhuli nila!"
"Huwag niyo siyang pakinggan. Ano namang magagawa ng isang mortal na tulad niya?" sa halip ay malamig na wika niya.
Tumango ang mga guwardiya at dinala na kasama nila si Cosmo. I stood still in my place as I watched them all leave. Namamanhid ang katawan at pakiramdam ko sa mga nangyayari. Mula sa pag-ako ni Cosmo ng kasalanan ko, pagdakip sa kanya, at sa mga huling katagang binitiwan niya. I thought I had already earned his trust. Buong akala ko ay naniniwala na siya sa akin.
Nagkamali pala ako...
Hindi pa ako matatauhan kung hindi lang lumapit sa akin ang spirit bubwits na parehong luhaan. Kumapit sila sa palda ko at tiningala ako habang umiiyak.
