Olympia Sharlene Sagrado's life oddly seemed like a fairytale - her mother's death led to her father's remarriage to her evil stepmother, who tagged her equally wicked children to their home. After her father's demise, her stepmother, desperate to m...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
54: The Fairy Godmother Theorizes the Evil Scheme
NAALIMPUNGATAN AKO SA mahinang pagtawag ni Momo sa akin habang sinusundot niya ang pisngi ko. Dahan-dahan akong nagmulat ng mga mata ko at ang nag-aalalang mukha niya agad ang nabungaran ko.
"Momo..."
"Lady Olly, mabuti na lang at nagising na po kayo!" natutuwang aniya.
Sinubukan kong bumangon subalit bumagsak ulit ako at patagilid na napahiga. I then realized that my hands were actually cuffed. Nang balingan ko si Momo ay may posas din na tila kinasya sa maliliit na specter niyang mga kamay. Behind him, I also noticed the still unconscious Takina, cuffed and blindfolded.
Anong nangyari sa amin?
"Momo, what happened?"
"Lady Olly, mukhang nasa loob po tayo ng isang pocket dimension at nakakulong," paliwanag niya.
Napakunot-noong napatitig ako sa paligid namin. Totoo nga ang sinabi ni Momo. Nasa isang pocket dimension kami. Pawang dilim lahat at walang kahit na anuman sa paligid. Katulad ito noong nasa loob kami ni Cosmo ng pocket dimension no'ng tagapagmana ng mga Deogracia noong may tinutupad akong hiling ng yumao.
"Paano tayo napunta rito?" I asked Momo.
"Hindi ko po alam. Basta paggising ko ay nandito na po tayo." Momo apologetically bowed his head. "Pasensya na po, Lady Olly. Hindi ko po kayo nagawang protektahan nang maayos."
"Momo, huwag mong sisihin ang sarili mo," I told him. "Makakaalis tayo rito. Just trust me."
"Nasaan ako? Bakit ang dilim?" biglang tanong ni Takina na nagising na. Kalaunan ay napahikbi na ito sa takot. "Anong nangyayari?"
Umusod ako palapit kay Takina kahit na nahihirapan ako dahil sa sitwasyon namin.
"Takina, nandito lang kami ni Momo."
"Princess Consort?"
"Tahan na. Makakalabas tayo rito," I assured her.
Nang tumahan na si Takina ay biglang nakalas iyong mga posas naming lahat. Gayunpaman ay hindi pa rin matanggal ni Takina ang nakatakip sa mga mata niya. She cried even more, so I pacified her while caressing the small of her back.
"H-Hindi po ako makakita, Your Highness..." umiiyak na aniya.
"Hindi ka namin pababayaan, okay? Makakaalis tayo rito."
Mayamaya pa ay may ibang boses ng babae ang nagsalita mula sa kung saan. "Welcome aboard, my beloved guests."
My lips pursed tightly as my senses became alert after hearing that voice. Hindi ako puwedeng magkamali. Ito ang boses ng babaeng pumatay kay Tita Helga.
"Ina Lila," I said in a whisper, also a hundred percent sure.
She laughed humorlessly. "How long has it been, Helga's stepdaughter? Have you heard from your stepmother from hell?"
