Olympia Sharlene Sagrado's life oddly seemed like a fairytale - her mother's death led to her father's remarriage to her evil stepmother, who tagged her equally wicked children to their home. After her father's demise, her stepmother, desperate to m...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
53: The Fairy Godmother Compliments the Second Prince
MAAGA AKONG NAGISINGsa araw na iyon dahil aalis na si Oliver. He was already healed, but in order to avoid conflict with Cosmo, I asked him to leave.
Pagbukas ko ng pinto ng chamber ko ay ang gulat na mukha agad ni Takina ang bumungad sa akin.
"Y-Your Highness... A-Ang aga niyo po!"
I smiled at her and said, "Gusto kong magpaalam nang personal sa stepbrother ko. Sige, mamaya na lang ulit!"
Pagkatapos kong magpaalam sa kanya ay tinakbo ko na ang daan papunta sa silid na kinalalagyan ni Oliver. Nang makarating ako ay naabutan ko siyang naghahanda na para tumulak. I smiled at him when we locked gaze. Nag-iwas naman siya na animo ay nagtatampo. Lumapit ako sa kanya.
"I am here to see you home."
"You're not really coming with me?" he asked.
I smiled and shook my head. "I don't want to leave my husband."
"So, you really love him, huh?"
"I do," nakangiting tugon ko naman sa kanya.
Nag-iwas ulit siya ng tingin sa akin. Nanahimik siya kaya kinuha ko ang pagkakataong iyon upang magpatuloy. I was serious this time.
"Hindi ko nakakalimutan ang pangako ko sa inyo. Hahanapin ko si Lila at poprotektahan ko kayo."
May ibinigay na maliit na bolang kristal sa akin si Oliver. Naguguluhan man ay tinanggap ko iyon.
"You could send me a message through that. Kung kailangan mo ng tulong, huwag kang magdadalawang-isip na tawagan ako. Kahit nasaan ka man ay pupuntahan kita," aniyang nginitian at tinanguan ko naman.
"Maraming salamat, Oliver. Ikumusta mo ako kay Zennia, at mag-iingat kayo palagi."
Pag-alis ni Oliver ay bumalik na ako sa Raven Hall at pinagluto ng champorado ang mga little demon at sina Momo saka Takina. Sinigurado ko na ring tabihan ng parte niya si Cosmo dahil pasimpleng nagseselos pa naman iyon.
Gusto lang palang magpalambing, ayaw pang aminin. Hay naku...
I asked Momo and Takina to help serve the little demons with the food I have made. Agad ko kasing dinala ang parte ni Cosmo sa silid niya. As usual, abala naman siya sa paperwork. Kahit na hindi niya pa rin ako pinapansin pagpasok ko ay nakangiting inilapag ko ang dalang pagkain sa lamesa at pinagsilbihan siya.
"Kain ka na, pangga," tawag ko sa kanya.
Natigilan siya sa sinusulat saglit pero mayamaya pa ay nagpatuloy ulit sa ginagawa.
"Kumain ka muna, pangga. Niluto ko iyan," pag-uulit ko pa.
"What's with pangga?" he suddenly asked, confused. Gayunpaman ay hindi niya pa rin ako binalingan.
