32

5.7K 219 87
                                    


Dance The Pain Away


Lumipas ang isang linggo na literal na halos hindi na kami mag-usap ni Elara dahil kung hindi siya dumadating na tulog na ako ay ako naman ang dumadating na tulog na siya. Kapag naman naabutan ko siya at parehas kaming libre ng kahit dalawa o tatlong oras lang ay halos hindi ko ito makausap nang matino.


Parang ang lalim palagi ng iniisip niya at mukha na rin siyang problemado at pagod na pagod. Nag-aalala na ako kaya sinubukan ko siyang kausapin pero ilag din siya sa'kin na para bang iniiwasan niya ako kaya wala akong magawa kung hindi ang hayaan nalang siya at tulungan sa maliliit na bagay tulad ng pag-gawa ng mga gawaing bahay maliban nalang sa paglalaba dahil hindi talaga ako marunong.


"Mademoiselle," I came back to my senses when I heard Loriel's voice.


"Yes?" Walang emosyong tanong ko.


"They're asking for your opinion." Bulong niya kaya agad akong natauhan.


Nakalimutan kong nasa kalagitnaan pala ako ng isang importanteng meeting dahil nagkaroon ng maliit na problema ang kumpanya. I immediately composed myself before talking.


"My apologies, I think we need to..." I said coldly before discussing my opinion and the solution that I made inside my mind for almost a week about the problem.


After the meeting I went straight to my office and sat down on the swivel chair before opening the laptop to check e-mails from important people connected to my business. While looking and reading the e-mails, I'm also signing some important documents because I need to finish all my work today so I can go home early later.


Multitasking is a must.


Kailangan kong umuwi ng maaga mamaya dahil kailangan kong maghanda para sa monthsary namin mamayang gabi. Third monthsary to be exact, so I have to prepare for that because this is one of those special days for me.


"Mademoiselle, you should rest." Rinig kong sabi ni Loriel pagpasok niya ng opisina ko.


"I'm fine, I have to finish all of these documents so that I can go home early." Sagot ko habang tutok parin sa ginagawa.


"You're really hardheaded, give me that laptop." Kunot-noong binalingan ko siya ng tingin dahil sa sinabi niya.


He rolled his eyes. "I'll help you."


"Here," binigay ko sakanya ang laptop na agad niya namang kinuha.


Pareho kaming tahimik habang abala sa kaniya-kaniya naming ginagawa hanggang sa bigla akong may naisip na tanong.


"Loriel," tawag ko sakanya.


"Yes, mademoiselle?" Tanong niya.


"What is a good gift for monthsary?" Tanong ko bago binaba ang ballpen at diretsong tumingin sakanya.


"Hmm," umakto itong nag-iisip. "A necklace?" Patanong na sagot niya.


"I already gave her one on our first monthsary." Nakasimangot na sabi ko.


Binigyan ko siya ng necklace na mayroong pendant na initials ko which is ALF. Binigyan niya namang ako ng isang bracelet na palagi kong suot it also has her initials, ECR.


"What if you give her a gift that you really worked hard for? For example, a poetry." I frowned because of his suggestion that made him facepalm.


Dance The Pain Away Where stories live. Discover now