Mafia Series #1: The Mafia's Obsession [BxB]

-50-

Sebastian

"Leave him alone." Matigas at nanlilisik ng mata na saad ni Zeed.

Tingnan mo nga naman ito, hindi ko siya magawang patulan dahil sa mental health disorder niya.

"Why would I do that? Una siyang naging akin, Zeed." Kalmado kong sagot sa kaniya.

Nandito kasi ako sa office ko at bigla bigla na lang sumulpot tong asungot na to.

"'Naging' past tense so it means nakaraan, tapos na, ngayon, akin na siya, kumbaga ikaw ang past tense at ako ang present tense." Nakangisi na niyang saad na ikinataas ng dalawang kilay ko.

"You forgot something." Aniko at saka tumayo mula sa pagkakaupo, naglakad ako palapit sa harap niya.

"Huh?" Nagtataka niyang tanong, slow rin tong gung-gong na 'to eh.

"Ako. Ang future tense, rebound ka lang pare." Nakangiti kong sabi at inilagay sa magkabilang bulsa ng kamay ko.

Nawala ang ngisi niya at napalitan ito ng pag-ngibit, nag iigting na rin ang kaniyang panga na tanda na galit na siya sa akin, nasaktan yata, well, truth hurts ika nga nila.

"Oh..." Aniko ng bigla niya akong kuwelyuhan.

"Sinasabi ko sayo, Sebastian, layuan mo si Skyy kung ayaw mong magkaron ng gulo sa pagitan nating dalawa." Pagbabanta niya.

Dahan dahan kong tinaggal ang kamay niyang parang bata lang kung humawak, napakunot ang noo niya ng makitang parang hangin ko lng na tinaggal ng kamay niya sa pagkaka-kuwelyo sakin.

Naglakad ako pabalik sa swivel chair ko at sumandal doon saka ipinatong ang dalawang paa sa lamesa saka siya tiningnan na sinusundan lang ako ng tingin.

"How I love messy, i'm looking forward to it, my friend." Binigyan ko siya ng matamis na ngiti na lalong ikinainis niya, "If you won't mind..." Ibinaba ko ang paa ko at nagpangalumbaba sa lamesa, "I'd love to make it war." Sinabi ko yun ng walang emosyon sa mukha.

Ngumisi siya, "So full of yourself, don't be so cocky, you might regret it." Aniya at pumitik naman ako sa hangin.

"Speaking of regret, I don't do regret except one thing." Aniko at saka tumayo ulit, naglakad ako sa maliit na lamesa rito sa office ko at nagsalin ng alak, "I regret letting Skyy be in your arms, arms of a mad man." I said and face him and took a sip on my wine.

He frown, "What did you say?" There's a horror in his eyes, I guess he already know his mental illness.

"Ohh surprise that I know?" Smirk appear on my face, "That's the reason WHY i'm here to take back Skyy from you." I empasize the word 'why'.

"I won't let you." Aniya at mabilis na tumalikod saka nagmamadaling umalis ng office ko.

Nakangisi akong sinundan siya ng tingin. I put the wine glass on the table and took my phone to call Draken.

"Keep an eye to Skyy, Zeed already know that we knew his illness." I said after he answer the call and of course I didn't let him talk and ended the call, i have something to do important

I took my suit and wear it. Lumabas ako ng office at sumunod naman agad ang mga tauhan ko. May meeting ako sa isang taong may malaking ambag dito.

Skyy

"Lunch tayo sa labas??" Tanong ko kay Sheena after ko magtapos sa ginagawa ko.

"Sureee! Saan sir??" Nakangiti niyang tanong.

"Nag-crave ako sa lutong karinderya, may malapit naman diyan no?" Tanong ko kay Sheena na agad ng tumango.

"Yes, sir diyan lang sa may tapat dun kasi nakain yung ibang empleyado natin." Sagot niya na ikinatango ko.