Havalar hafif soğumaya başlamıştı.
Eylül ayının ortalarına gelmiştik artık.
Gerçi Aydın genelde sıcak olurdu.
Ve bugün günlerden çarşamba'ydı yani o lanet test sonuçları çıkmıştı.
Zaten biz sonuçu biliyorduk o adam babamdı.
Biz bunu kabul etmiştik, sadece o gün hastane bahçesinde söylediği sözler tedirgin ediyordu.
Dayım sabah mesaj gelir gelmez hastaneye gitmişti.
Giderken hala içinde bir nebze olsun umut vardı.
Dayımın üzülmesini istemiyorum oysa ki.
Dayım bahçe kapısından içeri girdiğinde yüzü sirke satıyordu.
Öğrenmiş demek ki sonuçu.
"dayıı" diye seslendiğimde cevap vermeden yanıma oturdu ve sarıldı.
Elinde ki zarfı masaya bıraktığında hemen alıp açtım.
'Kenan Serez'in 99,99 Vira Gündoğdu' nun biyolojik babası olduğu tesbit edilmiştir. '
Yazıyordu.
Zaten sonuçu biliyorduk ama resmi olarak da okumak tuaf hissettirmişti.
Annem neden yapmıştı bunu bize.
Asla baba da baba diye ağlayan bir çocuk olmamıştım ki.
Dayım ve dedem asla yokluğunu hissetirmedi bana.
Şimdiyse yokluğunu aramadığım birinin varlığına ihtiyacım yoktu ki.
Aradan geçen bir saat kadar bir süre sonra dayımın telefonu çaldı.
Arayan kişiyi gördüğünde sinirlenmişti.
Sakinleşmek için derin bir nefes alıp açtı telefonu.
"buyurun Sayın Savcım" dedi.
Mavi gözlü dev aramış.
"bence bunları yüz yüze konuşarak orta yol bulabiliriz" diyerek göz devirdi.
"yangından mal mı kaçırıyorsunuz ne bu aceleniz" diye sinirle bağırdı dayım.
Ne diyordu Allah aşkına bu adam dayıma.
Benim nazlı ve sakin aşkuvat'ım delirmişti.
"bunun için Vira'nın da fikrini almanız gerekiyor ki Vira'm buradan gitmek istemiyor" dedi ve kapattı.
Başını önüne eğdi bir süre.
Kafasını kaldırıp hepimize tek tek baktıktan sonra konuştu.
"velayet davasını açmış, bir hafta içinde sonuçlanır Vira hazırlansın. Gelip alacağım dedi" diye açıkladı dayım.
Gidemezdim.
Olmazdı.
Bence güzelce onu istemediğimi anlatırsam anlardı.
Yani inşallah.
"dayı bir şey yapamaz mıyız" diye sordum son bir umut.
"ablam öldüğü için velayetini çok rahat alacaktır güzelim" dedi.
"ben konuşurum onunla dayı burda kalmak istediğimi söylerim. Anlar bence hem tamam velayetim onda olsun ama burda kalayım." dedim.
"inşallah ikna edebiliriz Vira'm kesin konuştu ve Allah kahretsin elimden bir şey gelmiyor" dedi.
"ablamın bunu yaptığına inanamıyorum asla affetmeyeceğim" diye ekledi.
Bende dayı.
Bende affetmeyeceğim.
Eğer sizden ayrılırsam.
"anane bugün aranızda yatayım mı" diye sordum.
Arada bir aralarına yatardım dedem kızardı.
Eşşek kadar oldun girme karımla arama diye.
"yat güzel kızım" dedi dedem.
Korkuyorlardı.
Beni almasından.
Gerçekten gitmemden.
Hemen odama geçip pijamalarımı giyindim ve Ananemle dedemin arasına yattım.
Ananem kuzumun kuzusu diye saçlarımı severken dedem o mükemmel sesiyle ninni söylüyordu.
Ninni dediysemde öyle bebek ninnisi değil.
Benim için, bana özel söylediği.
Uyu bebeğim güzel günler göreceğiz,
Büyü bebeğim birlikte devleri yeneceğiz,
El ele güzel günlere yürüyeceğiz,
YOU ARE READING
V İ R A
ChickLitYıllarca babasız büyümüş, onu bıraktığını düşündüğü için ondan nefret eden bir kız çocuğu. Bir kızı olduğundan habersiz olan katı, kuralcı bir adam. Ve olayların dışında bir abi. Annesinin ölümden sonra kader onları birleştirirse neler olur.
