11.bölüm

8K 524 50
                                    












"İs-te-mi-yo-rum istemiyorum nesini anlamıyorsun kart çıkarttım onunla gideceğim"diye bağırdım.
Sabah sabah servis, iett kavgası yapıyorduk.

" Vira itiraz etmeden önce dinlemeyi öğren yeter "diye bağırdı abim.

" bağırma bana "diye çemkirdim.

" bak güzel kızım dinle önce ben-"lafını tamamlamadan konuştum.

" off hayır dedim hayır "diye bağırdım.
Ama sabrının sonuna gelmişti galiba.
Uzun uzun baktıktan sonra çeketini alıp çıktı evden babam.

" babam senin iyiliği düşünüyor Vira. bir kere öfkeni kenara bırakıp dinlesen ne olur "diye sitem etti abim.
Zaten amacım onları bıktırmaktı ama.

" babam savcı, babaannem emekli savcı, dedem emekli hakim, benim avukat olmam bunların yanında hiçbir şey, sen bu ülkede kaçtane savcı, hakim şehit edildi biliyor musun.
Onlara zarar vermek isteyen birisi olursa ve seni öğrenirse ne olur, ben söyleyeyim hedef olursun. Babam sadece seni korumak istiyor bu yüzden bu kadar ısrar etmesi, ama sen şımarıklık yaptığın için dinlemedin bile. "dedi.
Abim ilk defa bu kadar ciddi ve uzun konuşmuştu.
Ve bu sefer haklıydıda ne yazık ki, defalarca Savcı ve hakim şehit edilmişti bu ülkede.
Yada canları yansın diye ailesine zarar verilmişti.
Babam bu sefer sadece beni korumak için bu kadar ısrar etmişti.
Cevap vermeme fırsat olmadan abimde gitti.
Sanırım bu kibarca ne bok yersen ye demekti.

Ayrıca babaanne ve dede faktörlerinin yaşadığını, kim olduğunu yada mesleğini bilmiyordum.
Bu şekilde öğrenmek pekte iyi olmamıştı.
Aile boyu hukukçuydular helal olsun valla.

Kolumdaki saate baktığımda okul saatini geçtiğini gördüm.
Aslında şimdi çıksam ikinci derse yetişirim ama gidesim yoktu.
Odama geçip pijamalarımı geri giyindim.
Ediz'e kısa bir mesaj attım gitmeyeceğime dair.
Sonra kendimi yatağa attım.
Saat daha sekiz buçuktu biraz uyumak iyi gelecekti.

---

Telefonun deli gibi çalmasıyla uyanmıştım.
Tek gözüm kapalıyken baktığımda dayımın aradığını gördüm.

"efendim dayıların Birtanesi" dedim neşeli tutmaya çalıştığım sesimle

"güzel Vira'm uyuyor muydun sen." diye sordu.

"evet dayı güzellik uykumdan uyandırdın" diyip kıkırdadım.

"güzelim iyi misin neden okula gitmedin" diye telaşlandı dayım.

"sakin ol dayı babamla tartıştık sadece bende geri yattım" diye cevapladım.

"niye bebeğim" diye sordu.

"servisle göndermek istedi okula bende öğrenci kartı çıkarttım onunla gideceğim diye ısrar ettim" diyip derin bir nefes adım.

"Vira baban savcı, babaannen emekli savcı, deden emekli hakim tabiki servisle gideceksin önemli olan senin güvenliğin ve iyiliğin" diyerek sitem etti.

"sende mi dayı ya"diye sitem ettim bende.

" Vira tamam başta sinirlenip kızdık ama onlarada hak ver. Senin varlığını bilmiyorlardı bile seni istemeleri çok normal "diyerek beni şaşırttı.

" ne! İnanamıyorum dayı bu kadar çabuk benden vazgeçmene inanamıyorum cidden.
Neyse ben uyuyacağım izin verirsen sonra konuşuruz "diyerek kapattım telefonu.

Evet abartıyor olabilirdim belki, ama banada hak vermeleri gerekiyordu.
Her şey zorla Yaptırılmıştı.
Son beş altı ay içinde hayatım alt üst olmuştu ve ben bocalıyordum.
Psikolojim iflas etmek üzereydi.
Gülüp eğlenerek halletmeye çalışıyorum bir şeyleri ama içimde fırtınalar esiyordu.
Yinede sabah ki olayda haksızdım.
En azından dinlemem lazımdı.
Telefonum titreyince elime aldım.

V İ R AWhere stories live. Discover now