9.bölüm

8.8K 555 42
                                    








"Vira'nın tüm sorumluluğu ve Velayetini Babası Kenan Serez'e verilmesini talep ediyoruz Sayın hakim." dedi Erim.

"Vira'nın doğup büyüdüğü yerden birden koparılması psikolojisini kötü etkileceği için. Hafta sonu, resmi ve yaz tatillerinde şu an varis'i olan dedesinde kalmasını talep ediyoruz sayın hakim"dedi dayım.
En azından buna ihtiyacımız vardı.

" itiraz ediyoruz Sayın hakim. Vira'nın hafta sonu, resmi ve yaz tatillerinde ailesinin yanında kalması daha uygundur." diyen Erim'e döndü bakışlarım.

Bunu gerçekten yapmış mıydı.
Ona yalvarmama rağmen bunu yapmış mıydı.
Ailemi ne kadar çok sevdiğimi bildiği halde.
Ona güvenmekle en büyük hatayı yapmıştım.
Daha fazla bu saçmalığa dayanamıyordum.

"hakim bey lütfen beni de dinleyin. Erim'in dediklerinin hiç birini kabul etmiyorum" diye atladım lafa.
Önce tek kaşını kaldırıp bana baktı hakim amca.
Ona tatlı tatlı gülümseyip boyun büktüm.
Zaten gözlerim dolu doluydu.
'konuş bakalım' dediğinde dünyalar benim oldu.
Velayetimi her halükarda babama vereceği biliyordum.
Bizim tek amacımız Tatilleri kurtarmaktı.

"Ben bu yaşıma kadar Aydın'da büyüdüm.
Orada benim ailem var. Sadece dayım, Ananem ve dedem değil hakim bey.
Tüm mahalle, okul arkadaşlarım, öğretmenlerim, fırıncı Salih amca, balıkçı davut reis, kapı komşumuz ayla teyze, bakkalcı emine teyze ve eşi Turgut amca,
Gün arkadaşlığı yaptığım teyzeler, ablalar, sürekli yendiğim tavlacı Seyfi amca ve daha nicelerini.
Ben oraya aitim, benim ailem yuvam orası. en önemlisi Annemin mezarı orada.
Babam beni yanına almadan önce her gün giderdim.
Annem beni bekler hakim bey. velayetim babama verilse bile hafta sonları, resmi ve yaz tatillerinde orada olayım. Ayırmayın beni ailemden, Annemden.
Az önce sizinde duyduğunuz gibi, Erim Serez ve Kenan Serez benim oraya gitmeme izin vermez asla."diyip sustum.

Artık göz yaşlarıma engel olamıyordum.
Dayımın ve Mert abinin dişlerini sıkmasından sinirlendikleri belliydi.
Ananem ve dedeme baktığımda onlarda ağlıyordu.
Abim ve babama bakmak bile istemiyordum.
Beni bir kere daha hayal kırıklığına uğrattılar.
En çokta Erim ona güvenmiştim.
Hata yapmışım.

"karar verildi. Vira Gündoğdu'nun velayeti babası Kenan Serez'e verilmiştir." dediğinde daha çok ağlamaya başladım.
Bitmişti her şey.
Artık onunla kalmaya mecburdum.

"Vira Gündoğdu'nun psikolojik sağlığın zarar görmemesi için hafta sonları, resmi ve yaz tatillerinde Ananesi ve dedesiyle kalması uygun görülmüştür." dediğinde kocaman gülümsedim.

Dayım yine kazanmıştı.
Hem ağlıyor hem gülüyordum.
Her şey bir birine karışmıştı.
Babama döndüğümde gülümseyerek bana bakıyordu.
Ee bu niye sinirlenmedi ki.
Erim'e baktığımda sinirle dayıma bakıyordu.
İşte böyle kudurursun it.

Mahkeme salonundan çıkar çıkmaz Ananem ve dedeme sarıldım.
Bu bile yeterdi bizim için.
Her hafta sonu gidemezdim.
Dayımdan istemezdim buna çünkü onunda ihtiyaçları giderleri vardı.
Ama gitmek istediğim zaman engel olmazlardı bana.

Babam ve Erim bize doğru geldiğinde gülen yüzüm asıldı birden.
Şu an O kadar sinirliydim ki ona karşı.

"merhaba Cemal bey orta yol bulunduğu için çok sevindim. Umarım sizin içinde öyledir." dedi babam.
Babababa laflara bak.

"ne kadar Vira'mı tamamen yanımızda istesekte sizde haklısınız Kenan bey, bizde memnunuz durumdan" dedi dedem.
Bunu tüfek doğrultan adam mı diyordu.

V İ R AWhere stories live. Discover now