30.bölüm

3K 341 18
                                    




"babaaaaa hadi ama ben bile hazırım" diye içeri seslendim.
Evet o gün gelmişti balo ya az bir saat kalmıştı ama babam hala hazırlanıyordu.
Abim az önce çıkmıştı balodan önce ufak bir işi varmış.

Ben çoktan hazırdım dizlerimin üzerinde toz pembe tatlı bir elbise almıştım üzerinden gül kurusu renginde işlemeler olan tül vardı balon kol modeliydi bence tatlıydı.
Saçlarımı hafif su dalgası yapıp salık bırakmıştım.
Hafif bir makyajla tamamlanmıştım.
Ama beyefendi bir saattir hazırlanıyordu.

"geldim ay ışığım geldim" diye söylenerek salona girdi aynı zamanda kravatını düzeltiyordu.
Çok yakışıklı olmuştu zalımın oğlu.

"ilah mısın silah mı yavrum" diyerek ıslık çaldım babamı süzerken.
İçten bir kahkaha atıp cevap verdi.

"düzgün konuşur musunuz hanımefendi ben sizin bildiğiniz erkeklerden değilim" diyerek ayak uydurdu bana.

"nasıl bir erkek mişsiniz beyefendi" diye sordum.

"çocuklarına bağlı gözü dışarıda olmayan bir ev erkeğiyim" dediğinde ben kahkaha attım.
Gerçekten öyleydi bu arada.

"seni seviyorum baba, çok yakışıklı olmuşsun" diyip sarıldım.

"seni seviyorum bebeğim, sende çok güzel olmuşsun" dedi.

Bundan sonrası evde resmen kovalamaca oy nayarak geçmişti.
Babamın fotoğrafını çekmek istiyordum ama resmen kaçıyordu.
Neymiş sevmiyormuş fotoğraf çekilmeyi, neyse ki ben galip gelmiştim.
Şimdiyse arabada kısık sesle müzik dinleyerek gidiyorduk.
Babamın davetlisi olarak amcam da gelecekti umarım dede bey canını sıkmazdı.

Güzel bir otelin önünde durduğumuz zaman balo'nun burada yapılacağını anlamıştım.
Babam arabayı valeye verdikten sonra beraber içeri yürüdük o kadar çok gerilmiştim ki.
Alışık değildim böyle ortamlara evet sosyal bir insandım herkesle rahatça konuşurum ama burası geriyordu, babam bu gerginliğimi anlamış gibiydi.

"sakin ol bebeğim, baban yanında gerilme hem dayın abin amcan da burada" diye fısıldadı kulağıma.
Elini belimden hiç çekmeden iyice kendine Yanaştırdı.
Babama içten bir gülümseme gönderdim doğruydu hepsi buradaydı olmasa bile babamın varlığı yeterdi.

İçeri girdiğimizde kalabalık olduğunu gördüm ama öyle abartılacak bir kalabalık değildi.
Babam bir masaya yöneldiğinde dede bey babaannem, amcam ve abimi gördüm.
Hemen yan masasında dayım oturuyordu ama o tekti içim burkuldu tek görünce.
Ah benim canım Aşkuvat'ımm.
Babamın önce dayımın oturduğu masaya gitmesi şaşırttı bende hemen peşinden gidip dayıma kocaman sarıldım.

"Devran hadi oğlum geç bizim masaya" dediğinde aşık aşık baktım babama.
Düşünceli dev'im benim.

"rahatsızlık vermeyeyim ben savcım ailenizde burada" dedi aşk çocuk.

"sende o ailedensin hadi bakalım" diyerek abimin yanına itti resmen dayımı.

"teşekkür ederim baba" dedim.

"teşekkür edecek bir şey yok balım en az senin kadar dayında suçsuz bu olayda" dedi.
Sadece başımı salladım.
Haklıydı dayımda bilmiyordu.

"en best amcam" diyip yumruk yaptığım elimi amcama uzattım.

"en best yeğenim" diyerek elini yumruk yapıp elime vurduğunda kahkaha attım.

"yazıklar olsun emeklerime" diyen abimle hepimiz güldük.
Üç çocukla ortada bırakılmış gibi davranıyordu.

"korkma sarışın sen hala benim Best rakibimsin" diyen dayımla amcam adeta haykırdı.
Amcam ve dayım çok iyi anlaşmıştı ve abim kuduruyordu resmen.

V İ R AOn viuen les histories. Descobreix ara