V İ R A

14.bölüm

Medya : Vira Serez

O günün üzerinden tam bir hafta geçmişti.
Abim babama anlatmasına rağmen yine kızılan taraf ben olmuştum.
Sadece babamda değil dayım da arayıp kızmıştı.
Neymiş efendim onlardan habersiz nasıl Aydın'a gidermişmişim.
'nasıl gittiğimi gördünüz' diyince daha çok sinirlendiler.

Aydın'a giderken kimden izin aldın demişti babam.
Annemin yanına giderken kimseden izin alacak değilim dediğim için azar işittim birde.
O gün konuşmamız her zaman olduğu gibi kavga ile sonlanmıştı.
Bir türlü anlaşamıyorduk babam ile.

Abimse daha uyumluydu son zamanlarda.
Beni dinliyor, anlıyordu artık.
Yaptığım şeyler onun için yanlış bile olsa, güzellikle uyarıyor.
Doğru olanı anlatmaya çalışıyordu.
Bu da aramızdaki buzların biraz daha erimesini sağlıyordu.

Dayım bu bir hafta içinde çok kez aramıştı ama sadece bir kere açmıştım.
Onda da o Bana kızmış ben ona trip atmıştım.
Beni ne kadar kırdığını anlaması gerekiyordu.
Önceden her şeyi bana sorar öyle karar verirdi.
Şimdi ise babam aklına giriyordu bir şekilde.

Bir daha dede kişisinin evine gitmek istemediğimide söylemiştim.
Bana o şekilde konuşan emir vermeye çalışan insanlarla işim olmazdı.
Adam kafayı yemiş yahu.
İstemiyorum dememe rağmen hukuk fakültesi bakıyordu şimdiden.
Deli mi ne.

Bu ailede en çok anlaştığım kişi şüphesiz ki amcam olmuştu.
Böylelikle benim kime çektiğimde ortaya çıkmıştı.
Bu manyaklıkla nasıl doktor olmuştu acaba.
Her gün konuşuyorduk.
Arayamazsa mesaj atıyordu.
Nasıl okuldan kaçmam gerektiği ile ilgili taktik gerip yinede sen kaçma demişti.
Birde beraber çiğköfte partisi yapacağız çok ısrar etti amcam.
Ediz ile tanışmalarını düşünemiyorum bile.
İki deli aslında eğlenceli olabilirdi de.

Kendi kendime amcamla ilgili olan düşüncelerime güldüm.
Bugün hafta sonuydu ve pazartesi sınavlar başlıyordu.
Ve ben ne bok yiyeceğimi düşünüyordum.
Ediz'le bir olup kopya mı çeksek acaba.
Yada amcama kopya taktikleri mi sorsam ki.
Çalışma masasına geçip biraz ders çalıştım.
Kopyayla falan olacak gibi değildi bu işler çünkü.

Ders çalışmaya dalmışken evin kapısının açılıp kapanmasını duydum.
Hiç bir tepki vermeden çalışmaya devam ettim.
Çünkü babam olduğuna eminim, abim dün arkadaşları ile şehir dışına çıkmıştı.

Odamın kapısı birden açılınca sıçrayarak oraya baktım.
Babam beni inceliyordu.

"fuhuş baskını yapar gibi niye dalıyorsun odaya o kapıyı tıkırdamak için yapmışlar" diye tepki gösterdim.

"ne biçim laflar onlar öyle düzgün konuş Vira."

"ni biçim liflir inlir iyli dizgin kiniş viri" diye onun taklitini yapmaktan alı koyamadım kendimi.

"senin çenen açıldı yine en iyisi çalışmaya devam et aferin aferin o notlar düzelecek" derken parmağını salladı.
Al işte kırdın tüm hevesimi.
Kalemi kitabın arasına koyup kapattım.

"çalışmıyorum var mı itirazın canım ne zaman isterse o zaman çalışırım" diyerek kalktım masadan.
Götüm düzleşmiş oturmaktan.
Çok açıktım ayrıca.
Onun cevabını beklemeden mutfağa geçip yemek aradım.
Ee ocakta yemek yok.
Dolabı açtım orada da yok.
Niye yemek yapmamıştı bu adam.

"baba yemek yok ne yicem ben" diye içeri bağırdım dolabı incelerken.
Sandiviç mi yapsam acaba.

"dışarıda yiyeceğiz çünkü" diye kulağımın dibinde konuşunca korktum anasını.