V İ R A

17.bölüm

Bölüm yanlışlıkla silindiği için tekrar yüklenmiştir..

Şu an aynanın karşısına geçmiş saçlarıma kıvırcık şekli veriyordum.
Cumartesi günü olmasına rağmen kargalar bokunu yemeden uyandırılmıştım.
Abim kapıma dayanıp hazırlanmamı söylemişti.
Eh be canını yediğim abi kardeş günü yapalım dediysekte sabahın köründe kalkıp yapalım demedik ki.

Abime sövmeyi bırakıp biten saçlarıma baktım çok tatlı olmuştum bence kıvırcık saçlarımla.
Bugün kendime özenmek istediğim için birazda makyaj yapmıştım.
Üzerimi önceden giyindiğim için hazır sayılırdım.
Yeşil kazak elbise giymiştim altına siyah postallarımı.
Parfümü de sıkıp çantamı alarak çıktım odadan.

Salona geçtiğimde abiminde hazır olduğunu gördüm o da bugün sportif giyinmişti şükür ki.
Üzerinde güzel bir kazak altında kot ve postal giymişti benim gibi.
Cidden çok yakışıklıydı.
Babam diğer köşede oturmuş kahve içerken gazete okuyordu.
Sanırım o da bugünü kendine ayırmıştı.
Abim beni görünce gülümsedi.

"aman allahım bu güzel kız benim kardeşim mi şimdi" dedi oyuncu bir tavırla.
Ben bu haline kahkaha atarken babam beni inceliyordu.

"istersen gidip bir test daha yaptıralım" dedim gülerken.

"ahh bebeğim şu saçlarını, gözlerini kısaca mükemmeliğini benden almışken teste ne gerek" dedi oha adam ego patlaması yaşıyor.

"şey egonuzu çeker misiniz abimi göremiyorum da" dedim.
Abim bir kaç adımda yanıma gelip yanaklarımı sulu sulu öptü.

"ıyy yaladın resmen" dedim sevmiyorum böyle öpülmeyi ve abim bilerek yapıyor.

"sus kız yürü hadi açıktım" dedi abim montunu giyerken.
Bende montumu giyinmiştim.
Arkamı döndüğümde babamı gördüm.
Yanıma gelip önce saçlarımı sonra yanaklarımı öptü.

"çok güzelsin bebeğim gitmesen mi" diye sordu.
Şaka herhalde, bu kadar hazırlanmadan sonra gidemezsem vallahi oturur ağlarım.

"abart baba abart" dedi abim.
Babam onu hiç takmadı bile.
Bu komiğime gitsede gülmedim.

"kardeşine dikkat et. Sağlıksız şeyler yemeyin" diye kırk kere uyardı adam resmen.
Neyse ki çıkabildik evden.

Abime nereye gittiğimizi sorduğumda sürekli gittiği bir yer olduğunu söyledi.
Oraya gidiyormuşuz kahvaltı içinn.
Daha sonra sinema, buz pateni, lunapark ve alışveriş yapacakmışız.
Tüm bunları o kadar tatlı ve heyecanlı bir şekilde anlatmıştı ki bana hiç soramaması sorun bile değildi.

Abim gerçekten benimle vakit geçirmek, bir şeyler paylaşmak ve gerçek abi kardeş olmak istiyordu.
Zaten ilk öğrendiğinde falan hiç tepki vermemişti.
Gayet normal karşılayıp birde yeni öğrendiği için sinirlenmişti.
Sanırsın adamın sürekli bir yerlerden kardeşi çıkıyor.

"hadi bakalım ufaklık geldik in" dediğinde düşüncelerimi bir kenara bırakıp indim arabadan.
Tatlı bir kahvdltıcıydı burası.
İçeri girdiğimizde şaşırdım.
O kadar samimi ve sıcak bir yerdi ki.
Hatta içeride iki ayrı köşelerde olarak soba yanıyordu.
Abimle cam kenarına oturup sipariş verdik.
Kahvaltıyı severdim.
Hele birileriyle sohbet ederek üç saat kahvaltı yapmayı daha çok severdim.
Masa hazır olduktan sonra tabağımı doldurmaya başladım.
Abim pişilerin olduğu tabağı önüme koyunca ona baktım.

"sen seversin" dedi.
İçim ermişti, sen seversin diyerek verilen, alınan her şey çok değerliydi benim için.

"sen nereden biliyorsun abi" diye sordum.
Onlara bahsetmedim ki hiç.