The Mafia Boss: Terrence Jude Alvarez (COMPLETED)

Chapter 34

ISANG nakakamatay na tingin ang ibinigay ko sa taong iyon. Akala niya siguro ay aatrasan ko siya. Porket may pinasamahan kami noon ay binalewala ko na ang kasalanan nito sa akin.

"I am glad you come, Ayiesha!" nang-uuyam nitong sabi sa akin. I just roll my eyes.

Ang ayaw ko pa naman sa lahat ay iyong pinaplastic ako.

"Yeah! Mahirap na baka may isang linta na aaligid sa asawa ko at maagaw pa siya sa akin." Balik ko dito.

Tumawa ito. "You know what, Ayiesha. Get lost. Hindi ka bagay dito."

"At sino ang bagay Adelaine? Ikaw? Eh, mas hamak na malinis ako… kesa sa iyo," sabi ko dito.

Nagpupuyos ito sa galit. Ngayong gabi ay wawakasan ko ang kasamaan ng magkakambal. Sisiguraduhin ko na ako ngayon ang mananalo. Kung noon ay natalo nila ako, ngayon ay hindi na.

"Love," bulong ni Terrence sa akin.

"What?" angil ko dito. Nasa harapan pa rin namin si Adelaine. Sobra talaga ang kapal ng mukha ng babaeng ito.

"Enough… may dapat tayong asikasuhin ngayon. Hayaan mo ba siya."

"Hayaan? Sino ba ang nauna?"

"Later… please," pagmamaakawa nito sa akin.

Alam kong hindi pa ito ang oras, dahil mahaba pa naman ang gabi. Naka-standby na din ang ilan sa mga tauhan namin. Kaya di na ako nangangamba na makakatakas pa rin si Adelaine o Leigh ngayong gabi. Balak namin na hulihin ngayong gabi ang dalawa. Gusto ko nang matapos ang lahat. Para mamuhay na kami nang tahimik.
Umalis ako sa harapan ni Adelaine. Baka di ko matantya ang babaeng iyon at masampal ko siya.

Pumunta ako sa counter to get my drink. Gusto kong huminga kaya pumunta ako sa may terese ng pinagdadaosan ng party na ito. Napabuntong-hininga na lang ako.

Sumimsim ako sa wine glass na hawak ko. Nakatalikod ako, pero ramdam kong may kasama ako dito.

"I am glad that your back," sabi nito sa akin.

Tumabi ito sa akin, sa gawin kanan ko.

"Yeah! At hindi madaling makabalik sa pamilya ko." Ininom ko ang wine na nasa baso ko.

"I am sorry Ayesha." Hinging paumanhin nito sa akin. Ngumiti ako nang mapakla, nang sobrang pait.

"Sorry for what? Sa ginawa mong pagpatay sa anak ko? Oh! Sa lahat-lahat Leigh!" madiin kong sigaw.

"Ginawa ko iyon para iligtas ka." Sumungaw ang luha sa aking mga mata.

"No, hindi mo iyon ginawa para sa akin." Tumulo ang luha sa aking mga mata. "You betray me, tatanggapin naman kita. Basta ba ipaliwanag mo sa akin ang nangyari. Pero anong ginawa mo? Pinatay mo ako nang paulit-ulit, Leigh. You are my bestfriend, pero ikaw pa ang naging dahilan ng pagkabigo ko. Nang mga sakit na nararamdaman ko."

Humigpit ang kapit ko sa railings ng terese na iyon. Dahil gusto ko siyang saktan. Pero di ko ginawa. Dahil ayaw kong maging kagaya niya.

Tumayo ako ng tuwid. Pinahid ko ang luha na umaagos sa akin mga mata.

"Sinayang mo lahat, Leigh. Ngayon na bumalik na ang mga ala-ala ko, gagawin ko ang lahat. Makaganti lang ako sa iyo," sabi ko dito.

Napatingin ako sa kanya. Nakatingin din pala ito sa akin. May nakita akong sakit sa mga mata nito.

Yumuko ito, dinilaan nito ang mga labi at kinagat. Umiwas ito ng tingin sa akin. Nakita ko ang luha na pumatak sa mga mata nito.

"I know, It was my fault. Kasalanan ko ang lahat. Kung sana ay sinabi ko sa iyo. Di sana lalaki ng ganito. I am sorry, Ayiesha for everything. Sana ay balang araw mapatawad mo ako," sabi nito sa akin. "Gagawin ko ang lahat, mailigtas ka lang. Bestfriend kita. Kahit na kinasusuklaman mo ako."