The Mafia Boss: Terrence Jude Alvarez (COMPLETED)

Chapter 40

SA loob ng limang taon ay naging ganun ang set up namin ni Terrence. Ayaw man naming mawalay sa isa't-isa ay kailangan naming umalis sa ibang bansa.

Sa unang taon ay sobrang hirap. Lalo na't malayo sa amin si Terrence. Sa isang taong ay iisang beses lang dumadalaw si Terrence sa amin. Dahil kung dadalasan ay baka makahalata na ang kalaban sa amin.

Sinadya din namin na wala kaming kumunikasyon sa Pilipinas. Para hindi kami ma trace ng kalaban. Si Terrence lang ang kumukontak sa akin.

Gaya ngayon. Nasa kwarto kami ngayon ng condo na binili nito para lang sa aming dalawa. Kanila pa naming pinagsawang dalawa ang aming mga sarili. Dahil halos isang taon din kaming hindi nagkita.

"Lumalaki na ang mga bata, love."

"I know at alam mo naman na naiintindihan na nila ang ganitong set up natin. Hinahanap ka na din nila sa akin. Lalo na si Denise."

"Magpapakita din ako, soon. Isang linggo ako dito."

"Baka sumunod iyong babae mo."

Bumangon ako. "Ni isang beses ay walang nangyari sa aming dalawa, love, ni hindi ko nga iyon nilalapitan."

"Ano iyong narinig ko?"

"Baka kagagawan niya lang iyon."

Sa unang dalawang taon namin dito ay sumunod ang Annullment paper namin ni Terrence at alam ko din na isa din iyon sa plano ni Terrence. Oo, wala ng bisa ang kasal namin. Dahil matagal ng annull iyon. Pero hindi ibig sabihin noon ay hindi na kami pwedeng magsama. Ang hirap ng sitwasyon namin sa loob ng limang taon. Sa ikatlong taon namin sa ibang bansa at dumating si Cole na may dalang bata. Iniwan daw siya ni Cherry at sumama sa ibang lalaki.

Akala ko at di na makakabango  sa pagkalalugmok si Cole. Pero nagkamali ako. Isang linggo lang ay lumabas ito sa kwarto nito at naging ibang tao na. Para bang hindi na siya ang anak ko.

Nalaman ko din na anak ko pala talaga si Deciree at Cole. Mas naging masaya ako, dahil kumpleto na kaming lima.

"Matatapos din ito. Don't worry."

PANAY ang tunog ng cellphone ko. Naririndi ako sa panay ang pagtawag ni Danica. Ang ayaw ko sa lahat ay iyong clinggy masyado.

"Where are you?" tanong nito sa akin.

"Conference," maikli kong sagot.

"Liar. Nasa babae mo na naman ikaw siguro!" sigaw nito sa kabilang linya.

"Would you shut up. Daig mo pa ang asawa ko. Alalahanin mo. Hindi kita asawa. Kaya manahimik ka!" sigaw ko dito.

"I am sorry, babe. Natatakot lang naman ako na maghanap ka ng iba. Alam mo namang mahal na mahal kita."

Niyakap ko si Ayeisha at hinalikan ang labi nito ng mapusok. Pinakawalan ko ang labi nito at nagsalita.

"I better go now. Baka magalit na sila sa akin."

Pinaghiwalay ko ang mga binti ni Ayiesha ay ipinasok ang matigas kong pagkalalaki sa loob nito. Ikatlong araw ko na dito sa US at wala kaming ibang ginawa ni Ayiesha kundi angkinin ang isa't-isa. Gusto ko mang makasama si Ayeisha at ang mga bata ay nagtitiis na lang muna kami. Dahil hindi ko pa nahuhuli ang ibang may pakana ng lahat ng ito.

"Your going home?" malungkot na tanong ni Ayeisha.

"Yes, kailangan."

Yumuko ito. Nilapitan ko ito at hinawakan ang baba at iniangat.

"Wag ka ng malungkot. Soon, matatapos din ito. Magkakasama din tayo."

"Matagal pa."

Niyakap ko siya. "Kailangan kong umuwi. Mag-iingat ka dito."