2. Bölüm

63.2K 2.1K 153
                                    

2.BÖLÜM "YAVRUM BABAN NERELİ, NEREDEN BU KAŞIN GÖZÜN TEMELİ"

Zeynep, koluna serum bağlanmış, derbeder bir şekilde sedyede otururken benim gözlerim fıldır fıldır dönüyordu. Zeynep hasta olmasa şerefsiz bakışlarımdan ne yaptığımı anlardı ama şimdi dertli dertli hastane parkelerini inceliyordu.

"Şşşt!" dedim koluna dokunarak.

Bakışlarını ağır ağır bana çevirdi.

"Sana bir şey diyeceğim." dedim. Ağzımda bakla ıslanmazdı böyle konularda.

Başını ne diyeceksin der gibi salladı.

"Rachel Green'liğim çok belli oluyor mu?" dedim. Evet, bu gece flörtözlüğüm tam olarak Rachel Green'inkiyle yarışırdı. Ross'un oğlu doğarken doktorla nasıl flört etmişti ama...

Zeynep ilk kaşlarını hafiften çatsa da sonra ne kastettiğimi hemen anladı. "Nasıl ya?" dedi şaşkınca. "Ne tarafta, hangisi?"

Joey sırıtışımla Zeynep'e baktım. Ona Frends'i ben alıştırmıştım.

"Şu sondaki muayene alanına girdi ama hala çıkmadı." dedim daha oraya bakarken. "Ha ha! İşte çıktı." Başımı akıllı uslu bir kız gibi önüme çevirdim. Ne akıllıydım ama. Zeynep beğenmiş gibi bir mırıltı çıkarttı. "Yalnız taş." dedi.

"Hem de ne taş!"

Başımı çevirdim ve bam! Bir şeyler karaladığı dosyasından başını kaldırıp direkt buraya baktı.

"Hey!" dedi Zeynep. "Oha oha! Sana baktı."

"Cidden baktı lan!"

Küçük bir çocuk gibi zıplayıp oynamamak için kendimi zor tutuyordum. Yanaklarım kıpkırmızı kesilmişti kesin. Başımı eğdim bilerek, saçlarım yüzümü kapatsın diye.

"Kızardııın!" dedi Zeynep. İki aşk oynaşma görünce bunun da gözleri açılıveriyordu.

"Beni kışkırtma." dedim ben de.

"Napacaksın, gidip evlenme teklifi mi edeceksin ki sanki!" diyerek bana gıcıklık yaptı.

"Ya cidden kışkırtıyorsun." dedim. Sonra aklıma gelenle kaşlarım hafifçe çatıldı. "Lan bu adam evli değildir de mi ya? Adamla bakıştım o kadar yani."

"Dur bakalım." dedi Zeynep o tarafa iyice bakarken. Ben de başımı yine uslu uslu eğdim. Normalde böyle uysal bir insan değilim ama bilemedim işte.

Resmen o tarafa bakmaya çekiniyordum ya. Adamla öyle keskin bir şekilde göz göze gelmiştik ki kalbimin hızlanışını acilin ötesindekiler bile duymuş olabilirdi. İyi ki acildeydik ha! Bu adam yüzünden bayılır falansam hemen müdahale edilir en azından. İşte bu da benim olayları kavrayış ve sonuç çıkarış biçimimdi.

"Yok yok." dedi Zeynep. "Sol elinde de yok sağ elinde de yok yüzük falan."

"Hı iyi o zaman." dedim salak salak. Sanki evli ya da nişanlı olmasa benimle evlenecekti. Neden olmasın be! Diye içimden geçirmeden de duramadım. Başımı kaldırarak kumral yakışıklı doktora baktım.

Yalnız başlarına otururken görüp içimin cız ettiği yaşlı çiftle ilgileniyordu. Gülümseyerek bir şeyler diyordu teyzeye. Amcanın tansiyonunu ölçüyordu bir yandan da.

Kalbim alarm verircesine hızlandı. Bakışlarımı hemen başka yöne çekmemi, bir daha bu tarafa bakmamamı ve dahası bu hastaneden, bu şehirden koşarcasına uzaklaşarak kaçmamı söylüyordu kalp atışlarım.

Niye mi?

Çünkü başına kötü şeyler geleceğini seziyordu o da.

Aşık oluyordum.

"Zeynep!" dedim son derce ciddi bir sesle.

"Hı kanka?" diyerek bana baktı.

"Bana bu doktoru bul!"

Serum bitene kadar dönüp dönüp doktora baktım. Keşke adını hemen öğrenebilsem. Aklıma bir fikir geldi o anda.

"Zeynep?" dedim katladığı kazağının kolunu düzletirken bıkmışçasına ofladı.

"Ne oldu yine?" dedi.

"Biliyor musun, dünden beri bende bir halsizlik var."

Zeynep doğrulur gibi oldu. "Niye daha önce demedin ki?" dedi. "Miden falan da bulanıyor mu?"

"Bulanıyor bulanıyor." dedim. Midemde kelebekler uçuyordu, bulanmaz mıydı?

"Sen de çok yedin o baklavalardan."

"Baklavadan değildir." dedim ama devamını getiremedim. Zeynep nüfus cüzdanımı kapıp sıra almaya giderken ben de çoktan hastasını gülerek uğurlamış, eldivenlerini çıkaran kumral doktora doğru yürümeye başlamıştım.

Hadi bakalım! Ya batacak ya çıkacaktım. Rezil de olabilirdim bu işin sonunda vezir de.

Vezir olursam ne ala. Annem evde kalmayacağıma sevinir, ben de bir sevgilim yok diye artık zırlayıp durmazdım, beş dakika sonra bekarlık sultanlıktır diye gezindiğim de doğrudur.

Rezil olursam da... Aman! Rezil olursam da olayım. Bir daha nerede görecektim ki zaten bu doktoru. En kötü geberecek duruma gelmeden acile uğramazdım olur biterdi.

Ama hiçbir şey hesapladığım gibi olmadı.

Bir insana sataşacağınız ya da kaba tabiriyle benim gibi yavşayacağınız zaman çok dikkatli olun. Niye mi, sonunda bir yerlerde tekrar karşılaşırsanız onunla, hem de hiç olmayacak yerlerde, götünüz çok pis tutuşabilir.  

Instagram, iremk

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Instagram, iremk.hikayeleri

MAVİ DENİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin