Arkadaşlar yazım yanlışı varsa kusura bakmayın, kafamın yerinde değil pek.🥲
İyi okumalar diliyorum herkese.
Lütfen oy ve yorum bırakmayı unutmayın. Moral olarak biraz toparlanırsam hemen atarım diğer bölümü de.
Sonraki bölümde de artık kız istemeye mi gideriz bilmiyorum lsnsksks.
Bir gülüp bir ağlamam normal mi?😓
47. BÖLÜM
Kampüsün içinde aylak aylak dolaşıyordum. Oldukça mutluyum. Neden mi? Çünkü biraz önce, saatime bir bakayım, saat onu biraz geçiyor. Yani yaklaşık olarak beş dakika önce final sınavlarımın tümü bitti.
Gülümsemem genişledi. Bitti, sonunda sınavlarım bitti!
İki hafta aralıksız bir sınavdan diğerine girmekten beynim çorba olmuştu. Gözlerimin altı uykusuzluktan morarmış, kemiklerim vaktimi sandalyede geçirmekten sızlıyordu. İlk sınavlarıma saçım başım yapılı, son stil makyajla giden ben, ikinci haftaya girmemizle birlikte saç baş salmıştım. Bu iki hafta beni iyice yormuştu. Bu yorgunluğun üzerine umarım hasta olmazdım.
Sallana sallana kampüste yürümeye devam ettim. Düşmandan kurtulmuş esir asker misali yıkılmadım ama ayakta da değilim modundaydım ama gezmemden de geri durmuyordum. Önce kendime güzel bir yemek ısmarladım. Kampüsün içindeki makarnacıdan kremalı tavuklu mantarlı makarna sipariş edip neredeyse boş olan masaların cam kenarına yakın olanlarından birine geçip oturdum.
Gözlerim camdan dışarıya kaydı. Dışarıyı seyretmeye başladım. Normalde kalabalık olan kampüs şimdi neredeyse boştu. Üniversitedeki çoğu bölümün sınavları bitmişti şimdi. Ondan dolayı bu kadar az insan vardı sanırım kampüste diye geçirdim içimden.
Makarnam gelmeden önce telefonuma bir mesaj geldi. Heyecanla mesaja baktım. İki haftaya yakındır Deniz'i görmüyordum. En son o gün bana tatlı getirdiğinde onu görmüştüm. Sanırsam ders çalışıyorum diye beni rahatsız etmek istemiyordu. Sadece mesajlaşıyor veya telefondan konuşuyorduk.
Mesaj Aycan'dandı. Sınavlarımın nasıl geçtiğini, beni fakültede göremediğini yazmıştı. Müsaitsem kahve içmek istiyordum. İki haftanın yorgunluğu üzerimdeydi ama yine de kendimi enerjik hissediyordum. O sıra iştahımı iyice açan makarnam geldi. Koca bir çatal makarnayı iştahla yemeye başladım. Kızların geçen hafta sonu sınavları bittiğinden evlerine gitmişlerdi. Evde tektim bir haftaya yakındır ve evde tek olduğumdan yemek yapasım gelmiyordu pek. Sürekli abur cubur yemekten midem rahatsızlanacaktı neredeyse...
"Enercii!" diye mırıldanıp makarnamı daha iştahlı yemeye başladım. Biraz sonra Aycan'ın mesajına cevap vermeyi unuttuğumu da hatırlamıştım.
"Ay!" dedim ağzım dolu bir şekilde. "Kıza cevap yazmayı unuttum. Makarnayı görünce nasıl gözüm döndüyse.
Telefonu alıp uygulamaya girerek, kampüsün çarşısındaki makarnacıda olduğumu ve onunla kahve içebileceğimi belirten bir mesaj gönderdim ve makarnamı yemeye devam ettim.
Dakikalar sonra bir saate buluşabileceğimizi belirten bir mesaj yolladı Aycan. Ben de olur yazdım. Aycan'la oturmayı özlemiştim zaten. Kafa kızdı Aycan. Fakültede neredeyse tek konuştuğum kişilerden diyebilirdim. Ayrıca Deniz'in kuzeni olması da beni ayrıca şaşırtan bir konuydu.
