18. BÖLÜM
Ben Deniz'e, Deniz bana bakıyordu.
Bir sakarlık yapmamak için ekstra çaba sarf ederek ikisinin oturduğu masaya yaklaşırken iki kez tökezledim.
En sonunda kazasız belasız masaya varmıştım.
Aycan her zamanki tatlılığıyla bana gülümseyerek bakarken "Hoş geldin canım!" diyerek kalkıp boynuma sarıldı.
Tabii sırtı Deniz'e dönük olduğundan onun beti benzi atmış halini gören bir tek bendim. Bana cidden başının belasıymışım gibi bakıyordu.
Ben de altta kalır mıyım? O öyle gözlerini belerterek orada süs biberi gibi dururken yüzümü asık niye buradasın bakışlarımı yönelttim tatlı mavi bakışlarına. Bence yeterli bir tepki...
"Sizi tanıştırayım."
Memnuniyetle bu teklifi kabul edercesine başımı salladım.
Deniz'e baktığımda o hâlâ yerinden kalkmamış, aynı ifadesiz suretiyle bana bakıyordu. Bir an gözüme tatlı görünüp başka bir an nasıl oluyor da oldukça sinir bozucu olabiliyordu?
Aycan omzuma dokunarak "Sınıf arkadaşım Mavi." dedi Deniz'e. Deniz Aycan ona bakınca suratsız ifadesinden sıyrılıp hafiften gülümseyerek başını salladı. "Mavi'ciğim bu yakışıklı beyefendi de sana bahsettiğim teyzemin oğlu, kuzenim, Deniz Abiciğim."
Kahve molasına çıktığımızda sürekli anlattığı, teyzem evlensin diye sürekli başının etini yiyor abimin dediği kuzen Deniz'di yani.
Aycan'la ettiğimiz muhabbetler hatırıma gelince gülmemek için kendimi tuttum. Ardından başımı hafifçe sallayarak Deniz'e baktım. Deniz dikkatlice bana bakıyordu. Onu önceden tanıdığımı söyleyip söylemeyeceğimi mi merak ediyordu acaba? İçimden kötü karakter gülüşümü koyverdi. Ha, ha, ha... Söylese miydim acaba? Aman, söylemeyeceğim. Böyle salağa yatmak dışarıdan bakınca sinsi biriymiş gibi gösterse de beni, uğraşasım yoktu.
Aycan'ın yanındaki sandalyeye geçip oturdum. Aycan da karamel rengindeki saçlarını geriye attırıp, sessiz kalarak kaçamak bakışlarla birbirimize bakan Deniz'le beni fark etmeden konuşmaya başladı. Cidden sohbet açma konusunda Aycan epey iyiydi.
"Deniz abim üniversite hastanesinde çalışıyor. Acil servisinde, doktor."
Öyle mi der gibi başımı salladım. Deniz bu yapmacık tavrımdan rahatsız olmuş gibi hafiften yüzünü buruşturdu. Tabii Aycan pek fark etmiyordu Deniz'in tepkilerini. Aycan ona hitaben konuştuğunda hafif bir tebessümle karşılık veriyordu kuzenine. Belli ki bu tavrı şu anlık sadece banaydı. Aman ne yaptıysam ben de? Sanki küfür ediyorum suratına suratına. Tamam belki içimden bir tık saydırıyor olabilirim ama gayet saygılı, hanımefendi bir duruşum var.
Genellikle Aycan'ın konuşup Deniz'le benim onu dinlediğimiz sohbet Deniz farklı düşünse de, duruşundan bunu çıkarıyordum, ben gayet keyif alıyordum. Hele konu Aycan'ın Deniz'e sataşıp, eski anılardan bahsettiği muhabbet beni epey sarmıştı.
"Abi hatırlıyor musun?" diyerek başladı cümlesine. Benim yaşlarımda olan Aycan'ın, hoşlandığım kuzenine abi demesi biraz garip hissettirdi. Ama Aycan saygısından diyordu belli ki. Yoksa Deniz'in öyle abi diyebileceğim bir yaşı yoktu... Göz ucuyla şöyle bir baktım. Yoktu yoktu ya. Taş çatlasın yirmi yedi.
"Ben o zaman on yaşındayım. Sen de liseye yeni geçmiştin değil mi?"
Deniz usulca başını salladı.
Kafamda hemen bir hesaplama yaptım.
Liseye kaç yaşımızda gidiyoruz. Yedi yaşında okula başlasa... Sayayım. Birinci sınıf, ikinci sınıf, lise bir, dokuz oluyor. O zaman on beş yaşlarında. Yani deniz bizden dört beş yaş büyük. Yani, yirmi yedi yahut yirmi sekiz yaşında.
Öyleyse tahminimde pek yanılmadım. Okeyy, güzel.
Gözlerim fır dönerek hesaplama yaptıktan sonra gülümseyerek Aycan'a baktım. Aycan anlatmaya devam ediyordu.
"Deniz abimin bir kız arkadaşı vardı. Böyle saçları doğal sarı, baya da uzundu. Biz tabii kıskanıyoruz bu kızı. Canan'la ben. Canan, Deniz abimin kız kardeşi."
Usulca başımı salladım ama benim takıldığım Deniz'in kız arkadaşı detayıydı. Demek sarı ve uzun saçlar. Deniz sarışınlardan mı hoşlanıyor acaba?
"Aycan!" Dedi Deniz. Belli ki Aycan'in anlatmasını istemiyordu.
Aycan Deniz'e ne olacak ki sanki anlatsam der gibi bakıp, Deniz de sessiz kalınca anlatmaya devam etti.
"Kız baya da gıcıktı. Bu saftiriğim gerçek yüzünü göremezdi ama biz çocuk aklımızla anladık nasıl bir çiyan olduğunu."
Gülmemek için dudaklarımı ısırdım. Deniz ne gerek vardı ki dercesine Aycan'a bakıyordu. Demek saftirik ha! Acaba ailede böyle mi anıyorlardı Deniz'i?
"Sonra noldu?" dedim ben de. Sesimin heyecanlı çıkmasına engel olamamıştım.
Aycan ona ters ters bakan Deniz'e kedi bakışları atarken hikayenin gerisini anlatıp anlatmamak arasında kalmış gibiydi.
Israrla arkadaşıma baktım. Deniz keskin bakışlarını bana yöneltip neyi merak ediyorsun acaba der gibi ağır ağır gözlerini kırptı.
"Sonra işte... Bir gün evde kimse yokken, yani tabii benle Canan evdeyiz Deniz abim eve kız arkadaşını getirdi. Biz fırsat bu fırsat dedik, Deniz abim mutfakta bir şeyler hazırlarken Canan'la bir makas aldık elimize. Kız da son ses müzik açmış, bilgisayar masasında da sırtını iyice geriye vermiş oturuyor. Saçları da arkaya doğru salıkmış iyice. Kızın saçının yarısını kesip kaçtık. Kız ilk an fark etmedi bile. Deniz abimin tepkisini bir görsen, kıza saçının yarısının halının üzerinde olduğunu bir türlü söyleyemedi."
Dayanamayıp kahkaha attım. Aycan da kafasını sallayarak güldü. "Makas lafı geçince bir gerilmedim değil." dedim ardından. Sonra Deniz'e baktım. O da bana bakıyordu. Göz göze geldik. Tebessüm mü ediyordu o, yoksa bana mı öyle geliyordu? Bu halini, keyifle gülümseyen halini hafızama kaydetmek istercesine uzun uzun baktım ona. Birkaç saniye sonraysa ikimiz de birbirimize dikkatli bir şekilde bakmaya başladık. Artık gülümsemiyorduk, ikimizin de yüzü gayet ciddiydi.
"Ay ben bir lavaboya gideceğim müsaadenizle. Gelmek ister misin Mavi?"
İlk gözünü kaçıran o oldu. Aycan'a bakarak başımı olumsuzca salladım. "Yok canım." dedim "Sen git."
Aycan başını sallayıp masadan kalktı.
Tekrar Deniz'e baktığımda hafifçe çatılan kaşlarıyla pek keyifsiz duruyordu. Hatta bir şeye sinirlenmiş gibiydi. Onu sinir eden ben miydim?
Başıni kaldırıp bana baktı. Gözlerimiz yine kesişti. Çenesiyle beni işaret etti.
"Sen?" dedi başını hafifçe yana yatırarak, "Neden sürekli karşıma çıkıyorsun?"
Bölüm nasıldı?
Yorumlarınızı bekliyorum.💙
