Ancient Romance (God's series#1)ON-GOING

Chapter 29

Arcadia's Point of View

Chapter 29

" arcadia, kumain ka muna.. " nagising ang diwa ko ng tawagin ako ni imre. may dala itong maraming tinapay at mainit na tsaa.

"  sabi ni ate, ay magpahinga ka muna. nakita ka nya kanina ay tulala kaya maaga ka nyang pinag-pahinga." aniya siguro tinutukoy nya ang nangyari sakin kanina, yung may tumawag sakin. hindi kopa nagawang sabihin ito kay imre.

Hindi naman nagtagal si imre sa silid ko at umalis narin, napayakap nalang ako sa sarili. hindi ko parin makalimutan ang boses nayon...

Ha! gusto kong malaman kung sino ang boses nayon ngunit paano ako makakabalik at matatapos. ang pangalawang pag sasanay ko ay sadyang mahirap para sakin.

Pero kailangan kong kayanin'

” arcadia, bakit ba hindi ko parin magawang bigyan ng pilat ang bato!? "  bahagya akong napapikit sa sigaw ni kamil.

"  kanina kapa ganyan, may problema kaba arcadia gusto mo bang magpa—" agad syang pinatigil ni kamil.

"  hindi sya magpapahinga, bilang parusa kailangan nyang bigyan ng pilat ang bato. at hindi ka aalis jan hangga't  hindi mo iyon nagagawa. " bigla nalamang syang' naglaho kaya napayuko ako.

" sabihin mo nga sakin arcadia may problema ba.? " umiling lang ako sa tanong ni imre at bumalik sa ginagawa.

Imre's Point of View

Agad kong pinuntahan ang lugar kung saan pumunta si ate, naglagay muna ako ng matibay na harang habang wala kami dito, proteksyon narin iyon para kay arcadia.

" ate, ano bang sinabi mo kanina kay arcadia,. hanggang ngayon ay hindi parin sya tumitigil sa pagsasanay. " salubong ko sakanya,. nandito kami sa gintong lawa kung saan dito kami nakilala ng unang punong dyos'...

" parusa nya iyon imre, huwag' mo syang' hayaang tumigil hangga't hindi nya nabibigyan ng pilat ang bato.. " matigas nitong sabi kaya nakaramdam ako ng inis sakanya.

"  ate, mahina pa ang katawan ni arcadia kahit na nakatanggap na sya ng katawan ng isang immortal. pwede parin syang manganib. " aniya ko ngunit nanatili parin itong walang imik.

" kailangan nyang matutunan ang mahirap, masaktan,at buma—” mabilis ko syang pinigilan dahil sa sinabi nya.

" hindi mo alam kung paano sya nahirapan, simula ng pumasok sya dito sa palasyo puro paghihirap na ang naranasan nya.. kaya huwag' mong sabihin iyan... "  matapang kong saad sakanya, lumingon na ito sa dereksyon ko ng may galit sa mata.

" kung ganon'ay kailangan nya pang maghirap hindi nya alam kung gaano kala—” 

" hindi nya alam iyon, wala syang muwang non ate, huwag' mo syang sisihin.. "  giit ko sakanya alam ko ang dahilan kung bakit sya nagkakaganyan.

Dahil hanggang ngayon ay hindi parin nya matanggap ang sinapit ng unang punong dyos'. ngunit hindi nya kailangan isumbat sa isang bata...

Hindi kona muling kinausao si ate at agad na akong bumalik sa lupain ng mga halimaw, tama mga halimaw ang nakatira dito dati ngunit ngayon ay umalis na sila at naging kampon na ng kadiliman nayon.

Paglapag sa paa ko ng mga lupa kasabay non ang sandaling pag-yanig, kaya agad akong tumakbo kung saan nagsasanay si arcadia, at halos manindig ang aking mga balahibo sa nasaksihan.

Kalahati ng lupain, ay nawasak. hindi kona mahagilap ang batong na syang' pinag sasanayan ni arcadia,.

Nilingon ko naman sya' at walang emosyon na mababakas sa mukha nya hanggang sa tuluyan nalang syang natumba at nawalan ng malay.