STRANGERS FROM HELL | yoonmin

4 | oldukça ıslak, baharatlı ve yumuşak

Yoongi tabii ki de etrafta hiç ilk yardım malzemesi bulmayı başaramadığı için gülümseyerek kendine yiyecek bir şeyler arayan Jimin ve gözlerini yumsa günlerce uyuyacakmış gibi olan Hoseok'u mutfakta bırakarak odasına gitmişti. Yanında birkaç şey getirmiş olduğundan emindi çünkü gün içerisinde neler olacağı belli olmaz tarzında bir düşüncesi vardı bu yüzden aradığı paketi bulduğunda yüzündeki rahat gülümsemesiyle birlikte mutfağa geri dönmüştü.

Elindeki paketi sıkıca tutarken içeriye adımladığında Jimin'i bıraktığı yerde değil de Hoseok'un tam yanı başında elini onun omzuna koymuşken bir yandan da kulağına bir şeyler fısıldarken görmüştü, dudaklarının oynayışını bu noktan bile seçebiliyordu. Fakat ona seslenerek, "Başı ağrıyorsa sesimiz onu daha da rahatsız edebilir" dediğinde Jimin geriye çekilmeden başını Yoongi'ye çevirmiş ve "Sadece yarasına bakıyordum" demişti. "Başını fena halde çarpmış olmalı, sence beyin kanaması geçirme ihtimali olabilir mi?"

"Tıbbi bir bilgim olmadığı için bilemem ama sadece dolaba çarparak böyle bir yara aldıysa bence hastaneye gitmesi kendi açısında daha yararlı olur" derken sesini en kısık şekilde tutmaya çalışıyor ve yüzünü eğmiş öylece oturan adamın yanına eski bir sandalyeyi çekerken onu rahat hissettirmek için çabalıyordu. Jimin ise elini Hoseok'un omzundan çekmeden önce bulunduğu yere birkaç kez nazikçe vurmuş ve "Ben onu götürürüm, bu halde sokakta bayılmasını istemeyiz" demişti.

Konunun odağı olan kişi ise sanki burada değilmiş gibi boş bakışlarıyla kucağında dinlenen ellerini izlemeye devam ederken Jimin en sonunda Hoseok'un arkasından çekilerek karşısına geçmiş ve boş olan tek yere yerleşmişti. Bu saatten sonra oturup etrafında olan biteni izleyecek gibi bir hali olduğu için Yoongi izin isteyerek Hoseok'un başını kendine çevirdiği sırada yaranın düşündüğünden de kötü göründüğünü anca o zaman fark edebilmişti. Karşısındaki adamın kaşında koca bir yarık varken nasıl böylesine sakin ve duygusuz kalıyor ona bile anlam veremiyordu.

"Bu biraz canını yakabilir" diyerek pamuğa döktüğü temizleme sıvısını kaldırdığı sırada Jimin gözlerini onlardan hiç ayırmadan çenesini kendi eline yaslamış ve "Yoongi, bir iş bulabildin mi?" diye sormuştu. Cevap vermeden hemen önce iş aradığını nasıl biliyor olduğunu anlayamayan Yoongi Jimin'in olduğu tarafa kısa bir bakış attığı sırada zihninde dolanan soruyu dile getirmekten vazgeçmişti çünkü alacağı cevabı çoktan biliyordu. Jimin yine Seokjin'in konuşkan olmasına bir atıfta bulunacak olduğunu çok iyi biliyordu bu yüzden kendisini yormasına bile değmezdi.

"Pek sayılmaz, aslında bugün birkaç ilana daha bakmaya gideceğim ama işi alabileceğimi hiç sanmıyorum" diyerek geçiştirmeye çalışması da tam olarak bu yüzdendi, zaten Jimin'in sadece keyfi isterse kendine sorulan sorulara cevap verdiğini de bu kısa süre içerisinde en iyi şekilde anladığı için üstelemek istemiyordu. Onun yerine elindeki pamuğu nazik hareketlerle Hoseok'un kaşındaki derin yaranın etrafında gezdiriyor ve oradaki o kurumuş kan tabakasını yapabildiği kadar silmeye çalışırken yaranın biraz daha neye benzediğini görmek için uğraşıyordu.

Yaranın içerisindeki sıcak sıvının çıkmak için an kolluyor olduğunun farkına varınca ise başka bir pamuk alarak yaranın üzerine baskı uygulamış ve birikmiş olan kanı az önce temizlemiş olduğu yüze damlamadan kurutmuştu. O tüm bunları yaparak yarayı biraz daha sterilize bir hale getirmeye çalışırken sanki karşısında bir tiyatro oyunu oynuyormuş gibi onları pür dikkat izleyen Jimin kısa süreli sessizliğini tekrar bozmaya karar vererek, "Baksana" demişti. "Kliniğimde bana yardımcı olmak ister misin?"

Jimin'in dudaklarından dökülenler karşısındaki ikilinin beklemediği bir şey olduğu için ikisi de neredeyse aynı şekilde birbirlerine bakmaya başlarken Jimin gülümseyerek ellerini saçlarında gezdirmeye başlamış ve "Yani daha fazla iş aramana da gerek kalmamış olur" demişti teklifinin çok cezbedici olduğunu düşünerek. Onun sorusunu kafasında tartarken karşısındaki adamın kaşına elindeki pamuğu tutmaya devam eden Yoongi ise omuz silkerek başını iki yana sallamaya başlamıştı. "Nezaketen soruyorsan kendini hiç buna zorunlu hissetmene gerek yok" diyordu. "Zaten kliniğinde bana göre bir iş olduğunu da sanmıyorum."