socialite

6.6

tuğra: geldim ben

tuğra: tarif ettiğin sokağın önündeyim

Tuğra'dan gelen mesajla birlikte burayı daha rahat bulabilmesi için dışarıya çıktım. Hemen karşımda da onu görmem kaçınılmaz olmuş, o sırada etrafı izleyen Tuğra da beni fark ederek yaslandığı motorundan doğrulmuştu.

Yavaş yavaş yanıma doğru ilerlerken ellerimi arkamda birleştirerek bir elimi bileğime sardım. Ardından aramızdaki mesafeyi kapatan Tuğra'ya "Hoş geldin," dedim samimi olduğunu düşündüğüm bir şekilde. Lakin ne kadar başarılı olduğum muammaydı.

Bugün hafta sonuydu ve ben artık annemin yoğun ısrarlarına dayanamadığım için Tuğra'yı onun butiğine çağırmak zorunda kalmıştım. Çünkü annem ay sonunda yapılacak defilesi için ona özel bir takım elbise tasarlamak istiyordu. Aynı şekilde bana da özel bir elbise tasarlayacaktı ama bunu açık açık belirtmiyordu.

Annem her zaman özel günler için bize bir şeyler ayarlardı. Normalde kendi markası için çoğu şeyi profesyonel çalışanlarına bıraksa da bu tür özel anlarda sırf bizim için günlerce uğraşır, kendi içine en çok sinen şeyleri tasarlardı. Bunu bizden habersiz yapmak için çok uğraşırdı ama tabii ki benden kaçmıyordu böyle şeyler.

Evdeki çalışma odasına çekildiğinde çoktan neyle uğraştığını tahmin edebiliyordum. Defilesinde bir sürü paparazzi olacağından dolayı hem kendisi hem de bizim için en iyisini elde edene kadar büyük uğraş vermekten gocunmuyordu.

Tabii ki bu yıl da aynısı gerçekleşecekti. Ancak bu yıl bir farklılık olarak aramıza Tuğra da katılmıştı. Her ne kadar aramızdaki ilişkiyi kesin bir şekilde sevgili olarak adlandırmasak da sevgilim olarak gelecekti o defileye. Yani annemin beklentisi bu yöndeydi.

"Hoşbuldum."

Tuğra yavaşça bir kolunu bana dolayıp sarıldığında çok geçmeden saçlarımın üzerinde hissettiğim dudaklarının baskısıyla istemsizce gülümsedim. Lakin ne yaptığımı fark eder etmez ona çaktırmadan hemen son verdim yüzümdeki ifadeye.

Açıkçası ona biraz sinirliydim. Ama çok azıcık.

Aramızdaki her şey yalan bir sevgililik teklifiyle başlamış olabilirdi, ki onun da gerçekleşmesini dolaylı yoldan ben sağlamıştım, ve ben de bu yüzden gerçek bir teklif istemekte hakkım olduğunu düşünüyordum.

Şu ana kadar bulunduğum ilişkilerde böyle bir beklentim olmamıştı. Ta ki şu ana kadar...

Aramızda geçen onca şeyden sonra sevgililik raddesine çoktan ulaşmıştık fakat yine de ondan çocukça bir istek de olsa teklif bekliyordum. İstiyordum ve alacaktım da.

Bir yandan da benim isteklerime ne kadar önem verdiğini bu teklif sayesinde anlayacaktım. Bir nevi onu sınava tabii tutuyordum.

Tuğra onun sarılışına karşılık vermemiş olmama takılmadan geri çekildiğinde "Buradaki işimiz uzun sürer mi?" diye sordu. Ben de omuz silkerek cevap verdim.

"Vücut ölçülerini alacağım sadece. Sonrasında annem sana uygun bir manken çıkarır. Bu sayede de sürekli buraya gelip dikilen şeyleri deneyip çıkarmakla uğraşmazsın."

Beni başıyla onayladı.

Daha fazla annemin mağazasının girişinde öylece dikilmek istemediğim için arkamı döndüm ve mağazaya doğru ilerledim. Tuğra da beni takip etmeye koyulmuştu.

Çok geçmeden fazlasıyla şaşaalı ve ışıklandırmalı olan mağazaya girdiğimizde hemen karşımızda çalışanlara yeni tasarlanan kıyafetlerin hangi düzende nerede olacağını anlatan anneme kaydı bakışlarım.