ခ်ည္...ဆိုတာနဲ႔ သဣရာဇ္တို႔ မ်က္ႏွာကအၿမဲပင္ တက္ႂကြေန။
သေဘာက်မိရာပါ။
အခ်စ္ဆိုတာလူသားတိုင္းအတြက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ခ်စ္ဖို႔ေပါက္ဖြားလာရျခင္းပါပဲ။ မည္ကဲ့သိုေသာ ဂုဏ္၊ေငြ၊အျခားေသာ
ပကာသဏေတြနဲ႔ႏႈိင္းယဥ္၍လဲမရ။ က်ားျဖစ္ေသာ၎၊မျဖစ္ေသာ္၎ တန္းတူခ်စ္ျခင္းရွိသင့္သည္ ကိုသဣရာဇ္သိသည္။
သိုေပမဲ့ေသာ္ လက္မခံႏိုင္ေခ်။
သဣရာဇ္ ခ်ည္နဲ႔ေတြ႕သည့္အခ်ိန္တိုင္း ေပ်ာ္ပါသည္။
သေဘာက်ပါသည္။ ေပ်ာ္ခ်ိန္တြင္းအေတြးတစ္ခုကအၿမဲလို ေႏွာင့္ယွက္သည္။ ထိုေႏွာင္ယွက္မႈကို သဣရာဇ္ ဘဝင္မက်ေခ်။
ထိုအေတြးသည္ကား
"ခ်ည္ မင္းဘာလို႔ မိန္းကေလးမျဖစ္ရတာလဲ...."
နက္နဲလြန္းတဲ့ေတြးေတာ့ျခင္းပဲ။
ကြၽန္ေတာ္ သိတာက ခ်ည္....ခ်ည္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ျမင္ျမင္ျခင္း
သူ႔ရဲ႕အၿပဳံး၊မ်က္လုံး၊ေခါင္းကေျခအဆုံးသေဘာက်မိရာ....မဟုတ္ဘူး.....ျမတ္ႏိုးရာေလးပါ...ကြၽန္ေတာ္ကိုင္တိုင္ေတြးတဲ့အေတြးကို
အျမန္ေဖ်ာက္ပစ္ႏိုင္ရင္သိပ္ကိုေကာင္းမွာပဲ။
ကြၽန္ေတာ္အဲ့လိုေျပာေတာ့ ထပ္ေတြးမိျပန္တယ္။
ေယာက္က်ားေလးတစ္ေယာက္ကိုျမတ္ႏိုးမိတဲ့သူက ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ပဲ။ဒါဆို အေျခာက္လား ကြၽန္ေတာ္က။
သဣရာဇ္ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ စာၾကည့္တိုက္ထဲတြင္ အေတြးမ်ားစြာနဲ႔
ပိတ္မိေနေတာ့သည္။သဣရာဇ္ စာအုပ္စင္မွာ တစ္အုပ္ပီးတစ္အုပ္အႀကိဳက္ေ႐ြးေနသည္။ထိုထဲကမွ သဣရာဇ္သေဘာက်မိရာ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွ စာသားအခ်ိဳ႕ကို အသံထြက္၍ဖတ္မိသည္။
(တစ္ေရထဲေသာက္ၿပီး တစ္ေလထဲ႐ူေနရတဲ့
လူသားအခ်င္းခ်င္းေတာင္ လြတ္လပ္စြာမခ်စ္ရတဲ့
ဘဝႀကီးကို စိတ္ကုန္မိပါတယ္။
တစ္ခါတေလ ညီမွ်တဲ့ခ်စ္ျခင္းကို မင္းဆီက ရပါလို၏
ကိုယ္ညအိပ္တိုင္းအၿမဲဆုေတာင္းမိပါတယ္။)
By *Ayesir*∆
သဣရာဇ္ ထိုစာကိုျမင္ေတာ့ အလြန္ပင္ ေတြးေတာေနသည္။
ထိုစာထဲကေျပာသားျခင္က ဘာေၾကာင့္မ်ား သူ႔အတြက္အဓိပါယ္ရွိေနရတာလဲေပါ့။ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ ။ သူကိုယ္တိုင္ေတြးေတာမူကလဲအဆုံးမသတ္ႏိုင္ေခ်။
YOU ARE READING
Che∆ {Complete}
Romanceအချစ်ဆိုတဲ့အရာရဲ့နိဂုံးအများစုက ပျော်ရွှင်ခြင်းနဲ့ ချုပ်ခဲ့ကြတယ်။ ဒီဇာတ်လမ်းရဲ့ နိဂုံးလေးရော ဘယ်လို ချူပ်ပါ့မလဲ ထင်သလိုပျော်ရွှင်ရပါ့မလား.....? မဟာသဣရာဇ်+ ချည်ထင်ဘုန်း သဣရာဇ်+နေချည်သန့်
